Paus Benedictus over zijn dood

Rust in vrede, wijze herder!

Op oude­jaars­avond heb ik de Eucha­ris­tie gevierd in de ka­the­draal tot intentie van de overle­den paus Bene­dic­tus XVI. Op nieuw­jaars­dag vierde ik de Mis in De Goorn, waarbij paus Bene­dic­tus even­eens werd her­dacht. Hier­on­der vindt U de woor­den die ge­spro­ken zijn in De Goorn. Na de vie­ring in De Goorn, koffie drinken met de pa­ro­chi­anen en een gesprek met de pries­ters van de regio, zijn we naar Nib­bix­woud gegaan, want daar is een een bij­zon­dere kerst­ten­toon­stel­ling te zien.

Kerst­stallen

In Nib­bix­woud is de kerk deze weken over­dag geopend voor de vele bezoekers die de kerst­stallen willen bekijken die er zijn opge­steld. Ze stammen uit vele lan­den van de wereld. Veel van die kerst­stallen zijn afkoms­tig uit het bezit van de familie De Meester die aanwe­zig was om ons rond te lei­den. Ook ver­schil­lende andere mensen had­den mensen had­den hun bijdragen geleverd, er waren veel kerst­stallen bijna allemaal met een eigen verhaal.

Spaanse kerst­stal

Bij­zon­der was de Spaanse kerst­groep (wij zou­den zeggen Napoli­taanse kerst­stal) die door pastoor Alvaro Rodrigueze Lucque is gemaakt. Die kerst­stal geeft het hele kerst­ver­haal weer van de bood­schap van de engel tot de vlucht naar Egypte en de terug­keer naar Nazareth. Op de fofot's ziet U het geheel en een enkel detail.

Homilie

NIEUWJAARSDAG DE GOORN

Als som­mi­ge her­in­ne­ringen bitter zijn...

Wat zal het ons brengen?

Bij de jaar­wis­se­ling
gaan onze gedachten
als van­zelf naar de be­lang­rijk­ste gebeur­te­nissen
die in het afgelopen jaar
op onze weg zijn geko­men
en naar dit gloednieuwe, nog zo lege nieuwe jaar:
wat zal het ons brengen?
Dat kunnen heel fees­te­lij­ke gebeur­te­nissen zijn,
zoals een geboorte, nieuw leven,
een verhui­zing, een nieuwe baan,
maar ook moei­lijke zaken
zoals ziekte, verlies van werk of een over­lij­den,
iemand die ons lelijk behandelt, enzo­voorts.

Over­we­gen

In het evan­ge­lie staat vandaag:
“Maria bewaarde al deze woor­den
in haar hart
en overwoog ze bij zich zelf”.
Dat man­keert er weleens aan
in onze samen­le­ving:
er is vaak weinig, te weinig tijd
voor stilte, be­zin­ning en re­flec­tie.
Maar het voor­beeld van Maria,
nodigt ons uit
om dat wél te doen
met de gebeur­te­nissen van het afgelopen jaar
en met alles wat er dit jaar op onze weg komt:
sta er eens even bij stil, maak ruimte voor re­flec­tie.

Wat doe je met her­in­ne­ringen?

Maar als we dan terug kijken:
som­mi­ge her­in­ne­ringen zijn bitter;
bij­voor­beeld: iemand heeft je ver­keerd behandeld,
iets lelijks over je rond ver­teld,
je in een kwaad daglicht gesteld,
je onmoge­lijk proberen te maken,
je proberen te bena­de­len.
Die her­in­ne­ringen moeten we niet
in al hun bitter­heid in ons hart bewaren,
dan zijn ze als gif in een sloot
dat alle leven kapot maakt.
Mis­schien moet je met iemand gaan praten,
mis­schien moet je in je hart iemand ver­ge­ven,
mis­schien moet je iemand leren begrijpen,
mis­schien moet je kijken hoe iets recht gezet kan wor­den.
En in ieder geval
moeten we uit­ein­delijk proberen
het een beetje af te geven, over te geven, los te laten.

Gebed

Vandaag mogen we terug­kij­kend en vooruitkijkend
alles mee­ne­men in ons gebed,
en ook wat ons pijn doet
in de han­den van de goede God leggen;
we zeggen en bid­den vandaag:

Heer, u weet alles,
U kent mijn vreug­den en mijn verdriet,
mijn pijn en mijn vrede,
U weet alles
en U weet ook hoe het ver­der moet,
zegen dit nieuwe jaar
mijn leven is geborgen in Uw hand.
Hemelse Vader
wees ons barm­har­tig en zegen ons;
help ons te ver­trouwen
en al het goede in ons hart te bewaren,
te leren begrijpen
en goed met situaties om te gaan
en te aan­vaar­den
wat we niet kunnen ver­an­de­ren.
Maria, moe­der van God,
wees onze voor­spraak.

Mooie bladzij­den

Het nieuwe jaar dat komen gaat:
is voor ons voor ons allen
nog een onbe­schre­ven boek,
ik wens U allen toe
dat het een boek zal wor­den
met vele mooie bladzij­den.

Het over­lij­den van paus Bene­dic­tus

We hebben er al even bij stil­ge­staan:
op oude­jaars­dag
is emeritus paus Bene­dic­tus overle­den,
95 jaar oud.
Bijna tien jaar gele­den
is hij afgetre­den als paus
van­wege zijn verslechterde ge­zond­heid,
hij was de eerste paus in zes­hon­derd jaar
die dit heeft gedaan.
Sindsdien heeft hij
in een terugge­trok­ken leven
de kerk bid­dend in stilte gediend,
als een soort monnik.

Ik wil U vandaag niet ont­hou­den
wat paus Bene­dic­tus
enkele maan­den gele­den nog maar
over deze dag van vertrek, de dag van zijn dood,
zelf heeft ge­schre­ven.
Ik wil ze U voorlezen
ook om hem te gedenken.
Het zijn deze woor­den (in mijn eigen vertaling):

Tekst van paus Bene­dic­tus

“Al gauw zal ik voor de uit­ein­delijke rechter van mijn leven staan. En al kan ik nog zoveel redenen hebben voor schrik en angst als ik terug kijk op mijn lange leven, toch is mijn ziel blij omdat ik vast ver­trouw dat de Heer niet alleen de recht­vaar­dige rechter is, maar ook de vriend en de broe­der die zelf al voor mijn onvol­ko­men­he­den heeft gele­den en dus, als rechter, is hij tege­lijk mijn advocaat (Paracleet). Met het oog op het oor­deel wordt me dus de genade van het christen zijn dui­de­lijk. Christen zijn geeft me bekend­heid, meer nog, vriend­schap met de rechter over mijn leven en maakt het mij moge­lijk met ver­trouwen door de donkere poort van de dood te gaan. Wat dit betreft komt mij steeds voor de geest wat Johannes ver­telt aan het begin van de Apocalyps: hij ziet de Mensen­zoon in heel zijn groot­heid en valt als dood voor zijn voeten. Maar Hij legde zijn rechter­hand op hem en sprak: “Wees niet bang, ik ben het” (Apc. 1, 12-17).

Tot zover de woor­den
die paus Bene­dic­tus
nog maar maan­den gele­den
heeft ge­schre­ven, 94 jaar oud was hij toen!
We bid­den nu voor hem:
Heer, geef hem de eeuwige rust!

Een nieuw jaar...

Uren, dagen, maan­den, jaren verstrijken,
er is weer een jaar voorbij,
een nieuw jaar ligt voor ons.
Van harte wens ik U allen
een zalig en gezegend nieuw­jaar!