Icoon-wijding in seminarie Nieuwe Niedorp

Donder­dag­avond 2 februari was ik in het Re­demp­to­ris Mater­semi­narie in Nieuwe Niedorp voor de wij­ding van de icoon in de boven­zaal daar. De avond begon met een uitleg.

Op de web­si­te van het Katho­liek Nieuws­blad is een uit­ge­brei­der artikel hierover te vin­den.

Wijding en uitleg

Tomas Rico Martinez en zijn echt­ge­note Loreto Sales Triguero hebben de icoon gemaakt, of in meer offi­cië­le be­woor­din­gen: zij hebben de icoon "ge­schre­ven". Die uitdruk­king geeft al aan dat het bij iconen niet om een gewone schil­dering gaat. De maker verdwijnt achter het kunst­werk dat door de wij­ding een geheiligde wer­ke­lijk­heid wordt. Een icoon wordt niet ondertekend door degene die deze heeft gemaakt. Tomas gaf in het begin van de vie­ring uitleg over de bete­ke­nis van de icoon die de apostel Thomas voorstelt die de wonde van de verrezen Heer mag aanraken. Het is een icoon die de aan­schou­wer opneemt als lid van de ge­meen­schap van het lichaam van Christus.

Homilie

In de daarop­volgende vie­ring wer­den de vespers gebe­den en vond de ze­ge­ning en bewiero­king van de icoon plaats. Na de lezing heb ik een korte homilie gehou­den waarin ik erop wees dat wij net als Thomas de won­den van het Lichaam van Christus dat de Kerk is aanraken: alles wat de kerk verwondt aan kwaad, zonde, klein­heid, onmacht, in het groot en in het klein, in onze eigen relaties als lid van dat lichaam en in en door het han­de­len van andere leden van dat lichaam. De won­den maken ons erns­tig en verdrie­tig, maar tege­lijk mogen en moeten we beseffen dat de Heer verrezen is en Hij dat alles eigen­lijk al heeft overwonnen. Dat kwaad spreekt niet het laatste woord!

Bij de vie­ring waren zo veel moge­lijk alle mensen die in het semi­na­rie meehelpen. Met hen allen maakten we aan het einde van de vespers nog een groeps­foto.