Nieuwe plebaan-deken van Haarlem geïnstalleerd

Met Gods hulp de hemel ontdekken

Zondag 19 maart vond in de ka­the­draal de in­stal­la­tie plaats van de nieuwe ple­baan-deken drs. Floris Bun­scho­ten. Ook werd een nieuw koorlid geïnstalleerd en het ka­the­drale koor zong en gaf deze bij­zon­dere vie­ring op zon­dag "laetare" (Halfvasten, "Verheugt U") een mooie glans. Mgr. dr. Bart Putter nam afscheid van het ple­baan­schap van de ka­the­draal. Zo zal hij meer tijd krijgen voor zijn taak als vica­ris-generaal.

• De vie­ring is nog te bekijken op ka­the­draal TV

Voor­af­gaand aan de druk bezochte Mis werd eerst Bibi geïnstalleerd als nieuw koorlid en legde de nieuwe ple­baan-deken de ge­loofs­be­lij­de­nis en ambtseed af. Aan het einde van de Eucha­ris­tie­vie­ring kreeg mgr. Bart Putter een attentie overhan­digd met een dank­woord van de nieuwe ple­baan voor zijn inzet in de afgelopen jaren.

Homilie

Een nieuw leven, een nieuwe kijk...

VIERDE ZONDAG VAN DE VEERTIGDAGENTIJD A -KATHEDRAAL In­stal­la­tie Plebaan

Beste nieuwe ple­baan deken Floris Bun­scho­ten, broe­ders en zusters,

In de schaduw

Ik denk dat het nog niet is voorge­ko­men
dat een zoon van de pa­ro­chie
in deze ka­the­drale basiliek
als ple­baan is geïnstalleerd.
Plebaan-deken Floris Bun­scho­ten
is in de schaduw van deze ka­the­draal opgegroeid
en heeft hier de sacra­menten ont­van­gen.
Nu zegt de Bijbel dat een profeet
in eigen vader­stad niet wordt geëerd.
Toch mag ik de nieuwe ple­baan
vandaag installeren met een vast ver­trouwen
dat dit een uit­zon­de­ring is op die regel
en ik wens hem hier
een goede en gezegende tijd toe,
in goede samen­wer­king met kape­laan Teun,
de andere pries­ters en diakens
en de vele vrij­wil­li­gers die hier actief zijn
en u allen.

Laetare

Hij begint vandaag op zon­dag Laetare,
dat betekent “Verheugt U”,
een vreug­de­vol moment
in de veer­tig­da­gen­tijd.
Dat is een vreugde om het naderende Pasen,
het feest van onze verlos­sing;
die vreugde wens ik de nieuwe ple­baan
en U allen van harte toe.

Afscheid

We nemen afscheid van mgr. Bart Putter
die de afgelopen jaren
als ple­baan zorg heeft gedragen voor de ka­the­draal.
Met onze dank aan hem,
ben ik ook blij dat hij de ka­the­draal los kan laten
en meer tijd krijgt voor zijn werk
als vica­ris-generaal.

Sint Jozef

Eigen­lijk is deze dag, 19 maart,
ook de feest­dag van Sint Jozef,
bescherm­hei­lige van de Kerk.
Van­wege de vas­ten­tijd
zullen we Jozef morgen pas vieren,
maar vandaag wil ik
op voor­spraak van sint Jozef al bid­den
dat hij de nieuwe ple­baan, de ka­the­draal
en de kerk in heel ons bisdom,
zal be­scher­men, voor ons zal bid­den.

Nieuw leven

We hebben een bij­zon­der evan­ge­lie gehoord:
Jezus maakte met speeksel slijk
en streek dat op de ogen van een blind­ge­bo­ren man
die van zijn blind­heid wordt genezen.
Die actie van Jezus
lijkt de schep­ping na te bootsen,
toen God de mens uit stof boetseerde
en hem zijn levensadem inblies.
Die blind­ge­bo­ren man
ont­vangt een nieuw leven,
hij wordt her­schapen, nieuw gemaakt
door Jezus Christus die het licht van de wereld is.

Hij zag hem al

En vergeet niet: Jezus zag de man al
toen die zelf nog niets zag
en Hij wilde hem toen al genezen.
En zo is het ook voor ons:
God is al met ons bezig
al voordat wij kunnen zien dát Hij er is
en al voordat wij in Hem kunnen geloven.
Hij is al liefde­vol met je bezig,
alleen je ogen moeten nog geopend wor­den!

Andere ogen

Mis­schien hebben we weleens mee­ge­maakt
dat onze ogen wer­den geopend
en we dingen, mensen, de wer­ke­lijk­heid, God,
met andere ogen gingen zien.

Zo kan een offer dat we moesten brengen
en waar we mis­schien tegen op zagen als tegen een berg,
toch een genade voor ons wor­den.
We kunnen van iets dat we niet kon­den begrijpen,
een bete­ke­nis gaan zien.
En we kunnen soms zomaar wor­den geraakt
door de aanwe­zig­heid van de Heer
als de goede God bij ons een kiertje vindt
waar Zijn genade door kan binnen­drin­gen.
We kunnen ineens of gelei­de­lijk
een soort van roe­ping gaan ervaren:
dit is wat ik moet doen, dit is mijn weg
hier ben ik voor geschapen.
Soms zien we iets of maken we iets mee
en maakt dat iets in ons los,
trig­gert dat een nieuw zicht
op het leven, op God, op alles...
Zo’n moment noem je “genade”,
het wordt je gegeven,
het komt niet alleen uit jezelf,
het brengt iets moois in je te weeg.

De hemel ont­dek­ken

We zijn allemaal in die zin blind geboren,
God ziet ons maar wij zien Hem niet,
maar wij kunnen de hemel ont­dek­ken,
als Hij ons aanraakt, nieuw maakt,
licht geeft.

De blind­ge­bo­ren man

Inner­lijk geraakt wor­den
en tot geloof komen,
dat is het
waar het evan­ge­lie van vandaag over ging.

De man is blind geboren en hij wordt genezen,
maar dat gebeurde al helemaal in het begin
van dit lange verhaal.
Zijn ogen zijn open gegaan.
Daarna komt het pas:
Ze willen hem niet geloven,
ze proberen hem onder druk te zetten,
ze proberen hem te intimi­de­ren,
maar die man die van zijn blind­heid is genezen,
lijkt er alleen maar sterker van te wor­den,
totdat hij er open­lijk voor uit komt
en volmon­dig kan zeggen,
zelfs met vijan­dige mensen om hem heen:
“Ik geloof, Heer”.

Toen en nu

Veel veran­derd is er niet.
Op geloven wordt soms nega­tief gerea­geerd
en mensen wor­den soms onder druk gezet.
Er is wel eens moed voor nodig
om met die genezen blind­ge­bo­rene te zeggen:
“Ik geloof, Heer”.
De momenten dat je inzicht kreeg,
geraakt werd door genade,
de aanwe­zig­heid van de Heer mocht ervaren,
die zullen je sterken, de weg wijzen,
moed en ver­trouwen geven.

De vie­ring is nog te bekijken: