Het licht van Christus in ons leven
In de kathedraal vierde ik de Paaswake, waarin we de overgang van duister naar licht, van de tijd van verwachtend uitzien naar de vervulling in de verrijzenis beleven. Twee volwassenen ontvingen het heilig doopsel, het vormsel en de eerste communie.
De drukbezochte en fraai gezongen viering is nog te zien op Kathedraal TV
Homilie
Soms zie je geen licht...
PAASWAKE
Een zuchtje wind...
De symboliek van de Paaswake is prachtig.
In de donkere kerk straalde één klein lichtje.
Niet veel, temidden van zoveel duisternis,
een lichtje bovendien
dat gemakkelijk uit had kunnen gaan,
een zuchtje wind en het was er niet meer geweest.
Ook ons eigen lichtje kan uitgaan,
dan zie je het even niet meer.
Wat kun je dan doen?
Het licht gewoon weer aansteken.
Begin opnieuw, steeds weer,
met moed en geloof.
Al is het klein...
Dat lichtje was dus maar zwak.
Toch zien je dan hoeveel één klein lichtje
kan betekenen,
je kon het zien door heel de kathedraal.
Op een bepaalde manier geldt dat ook
voor ons eigen leven.
Zeker als alles donker is om je heen,
betekent het heel veel voor je
als iemand wat licht geeft op je pad,
een woord, een gebaar,
wat belangstelling doet dan al veel,
het gevoel dat er iemand naast je staat,
een klein licht, een klein gebaar,
maar het heeft je veel te zeggen,
het raakt je.
Doorgeven
En van dat ene kleine vlammetje
werd vanavond het licht doorgegeven,
we gaven het allemaal door, aan ons allemaal
en zo werd het een vuurzee
die heel deze kathedraal
in een warm en aantrekkelijk licht zette.
Lopend vuurtje
Zo is het in het begin gegaan:
het begon klein,
een paar vrouwen kwamen bij het graf,
verdrietig en nog zonder uitzicht.
Die paar vrouwen, Maria Magdalena en de andere Maria
brachten de boodschap aan de apostelen.
Zij zagen de verrezen Heer
op een gegeven moment zag zelfs een grote groep
van honderden leerlingen Hem.
Zij zagen dus dat er licht en uitzicht was
en die boodschap ging rond
als een lopend vuurtje
na de duistere dagen van Zijn passie.
Zij hebben het nieuws gedeeld:
de Heer is verrezen,
Hij is opgestaan uit de dood.
Duisternis
Zo ging het ook vanavond:
wij hebben het licht doorgegeven
als een teken dat dat licht overwint.
In deze wereld met alle duisternis
van oorlog, haat en geweld,
van miljoenen vluchtelingen, terrorisme,
bedreiging van het klimaat
en voedsel en water tekort,
en er zou nog zoveel zijn om op te noemen,
in die wereld
blijven we getuigen
dat al dat kwaad, die dood en vernietiging
niet het laatste woord zullen hebben.
Het laatste woord is aan het leven,
aan het licht en de vreugde,
dat is de belofte van de opstanding,
dat Jezus Christus de dood heeft overwonnen.
Sterren
Je moet het willen zien, je moet het kunnen zien.
Als je ‘s avonds naar de hemel kijkt,
zie je soms alleen maar een donkere hemel,
vooral als er veel lichtvervuiling is.
Andere keren, vooral als je in de stilte bent
en de vrije natuur,
zie je overal sterren die stralen aan het firmament.
Is het zo niet in ons leven?
Soms kunnen we de sterren die stralen niet zien,
ze zijn er wel, maar we zien ze niet;
Die sterren in ons leven zijn de mooie en goede dingen,
van uitzicht, hoop en perspectief.
Dat is er wel, maar we zien het niet altijd
en soms kunnen we het niet zien
door alles wat ons belast.
Bidt dan om een Paaservaring:
dat je het leven mag zien en ervaren,
dat het licht weer voor je zal stralen.
Pasen nodigt je uit tot moed en volharding.
Doopkaars
Die kaars die we vasthielden
zullen we straks weer in de hand nemen,
die herinnerde ons aan onze doopkaars.
Zo’n doopkaars zal straks worden overhandigd
aan Annemarie en Frieda
die in deze Paaswake
het heilig doopsel, het vormsel
en hun eerste communie ontvangen.
En wij allemaal zullen ons doopsel
gaan gedenken.
Dat doopsel is een genade
en een belofte van eeuwig leven.
Uitnodiging
De uitnodiging is: blijf leven in dit licht,
het licht van Christus
en als je kaarsje uitgaat,
zoek dat licht weer op. Houd moed!
Mogen wij het licht doorgeven
door de vreugde van Pasen te beleven en te delen.