Een dag voor een nieuw begin...
Goede Vrijdagplechtigheid in Lutjebroek
In de H. Nicolaaskerk van Lutjebroek werd de zang bij de herdenking van het lijden van de Heer verzorgd door het JoKo koor. Leden van het koor deden ook mee met het lijdensverhaal en droegen het grote kruis naar voren dat bij de kruisverering centraal stond (zie foto). Tijdens de liturgie heb ik de hierna volgende homilie gehouden
homilie
We hebben Jezus gevolgd en bij het horen van het lijdensverhaal meegeleefd met wat Hem overkwam.
In mijn oren klinken nog de woorden van Pilatus na: “Ik vind geen schuld in Hem”.
Pilatus voelt heel duidelijk aan dat Jezus een goed mens is, zelfs is hij er eigenlijk in zijn hart van overtuigd dat Jezus een heel bijzonder mens is en een gezondene van God.
Het wordt hem angstig om het hart als hij hoort dat Jezus zich voor Gods Zoon heeft uitgegeven.
Zijn geweten speelt op.
Dus ergens gelóóft hij dat het wáár is dat Jezus Gods Zoon is.
Tegelijkertijd staat hij onder grote druk van wat al die mensen willen die daar voor hem staan, die hogepriesters en hun dienaars en andere mensen die roepen: “Kruisig hem”.
En hoe harder ze roepen, hoe meer die Pilatus zich heen en weer getrokken voelt tussen zijn geweten dat spreekt en de massa die schreeuwt en druk uitoefent en uiteindelijk zal die massa winnen en geeft hij Jezus over om gekruisigd te worden.
Dit gebeurt nog steeds, het gebeurt eigenlijk in het leven van ieder van ons.
We hebben allemaal ons geweten, diep van binnen voelen we aan wat we eigenlijk zouden moeten doen.
Je voelt van binnen: nu zou het goed zijn dat ik dit of dat zou doen of zeggen en dan komt er een “maar”, een tegenzet, bedenkingen, een afkeer: het zou goed zijn als ik die zieke zou bezoeken, als ik dit of dat voor die of die zou doen, als ik wat meer zou bidden, wat vaker naar de kerk zou gaan, als ik zou opkomen voor die jongen of dat meisje dat gepest wordt of die man of vrouw die vaak zo veel verduren moet van anderen; het zou goed zijn als ik wat minder zou drinken, wat regelmatiger zou leven, wat minder zou gamen of... enzovoorts...
en dan komt dat “maar”: je voelt de druk van je vrienden, waardoor je het goede niet kunt doen wat je eigenlijk zou willen doen; je voelt de druk van je eigen zwakheid, waardoor je dit of dat probleem toch niet zo goed kunt overwinnen; je voelt je eigen schaamte, waardoor je er niet toe komt om hulp te zoeken, enzovoorts.
Zo komen we allemaal wel in die rol van Pilatus: durf je te kiezen, durf je te trotseren wat anderen denken of vinden, durf je de stem van je geweten te volgen, durf je echt er naar te streven een goed mens te zijn, durf je Jezus te volgen? Ben je vrij? Jezus staat voor ons.
Kies je voor Hem? Of bezwijk je onder de druk van de mensen, de omstandigheden, je eigen zwakheid en ben je de gevangene van je eigen “ik? Midden in het lijdensverhaal als Jezus op het punt staat ter dood veroordeeld te worden, laat Hij Zijn barmhartigheid en liefde zien, die heeft Hij zelfs voor Pilatus, die Hem zo laat vallen.
Jezus wordt niet kwaad op hem, maar Hij toont zelfs even begrip: “De zonde van hem die Mij aan u heeft overgeleverd is groter”, zegt Hij tot Pilatus.
Jezus heeft begrip en eindeloos geduld met ieder van ons.
En ook al hebben we misschien zoveel keren niet gedaan of gezegd wat we eigenlijk hadden moeten doen of zeggen, Hij blijft met eindeloos veel liefde met ons bezig.
Hij heeft een nieuw begin gemaakt, op deze dag en zou nog steeds willen dat iedere dag een Goede Vrijdag wordt, een dag voor een nieuw begin....
Amen.
