Omgaan met kritiek
Pastoraal bezoek Sint Petrus'Banden-kerk in Diemen
Zondag 10 september bracht ik een bezoek aan de Sint Petrus' bandenkerk in Diemen, onderdeel van het samenwerkingsverband Clara-Franciscus. De viering van de Eucharistie was met de vier koren van de parochie, twee vrijwilligers kregen een Petrusbeeldje uitgereikt. Na afloop van de viering was er gelegenheid tot ontmoeting. En we stonden naar aanleiding van het evangelie stil bij de vraag: Wat doet het met je als je kritiek krijgt?
Diaken
Diaken Han Hartog, die ruim 12.5 jaar in de parochie werkzaam is en eind van dit jaar met pensioen gaat, assisteerde bij deze openingsviering van het nieuwe seizoen. Het was duidelijk dat hij in deze jaren een mooie rol heeft gespeeld in deze gemeenschap en veel goeds heeft gedaan. We zijn hem er dankbaar voor!
Koren
Zo laat hij een parochie achter met vier mooie koren, waaronder een kinderkoor. Die waren op deze zondag gekleed in de mooie kleren van hun eerste heilige communie, voor zover die nog pasten. De andere koren waren voor deze dag tot een eenheid versmolten (zie foto). Het zijn deze koren: het Peebeekoor o.l.v. Marlies Zutt met als Pianist: Joost van Westing, het Hagunnankoor o.l.v. Hans van der Meer, het Allegriakoor, eveneens o.l.v. Hans van der Meer en het Stanzakoor o.l.v. Nel Damman, met als Pianist, opnieuw Hans van der Meer. Het klonk enthousiast en feestelijk! Ga zo door!
Petrusbeeldjes
Na de Eucharistieviering werden door mw. Hanneke van Wel-Karbet, voorzitter van de lokatieraad, de Petrusbeeldjes uitgereikt aan twee belangrijke vrijwilligers, Jaap van Lammeren en Eline van de Berg die zeer veel verdiensten voor de parochie hebben (zie foto's onderaan). Van harte feliciteer ik hen en dank hen en alle vrijwilligers! Burgemeester Erik Boog en zijn echtgenote waren zoasls ieder jaar bij deze bijzondere gelegenheid aanwezig als teken van waardering voor de inzet van de vrijwilligers in het sociale leven van de gemeente Diemen.
En verder...
De viering en de uitreiking van de beeldjes is nog terug te kijjken op het You Tubekanaal van de parochie: Archief vieringen | Sint Petrus Banden
Petrus'banden slaat op de boeien die Petrus in de gevangenis droeg. In de kerk hangt boven het tabernakel een schilderij dat zijn hemelse bevrijding daarvan uitbeeldt (zie foto).
Het evangelie van deze zondag was Mt. 18, 15-20, dat begin met de woorden: "In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: 'Wanneer uw broeder gezondigd heeft, wijs hem dan onder vier ogen terecht. Luistert hij naar u, dan hebt gij uw broeder gewonnen'".
Homilie
KRITIEK GEVEN EN ONTVANGEN
23E ZONDAG DOOR HET JAAR A DIEMEN
Krijg je kritiek?
Een van de moeilijkste dingen voor mensen is
het geven en ontvangen van kritiek.
Als iemand een opmerking maakt op ons gedrag,
krijgen we de neiging om ons te verdedigen.
We ervaren die opmerking vaak als een aanmerking,
als iets negatiefs.
Mensen - en waarschijnlijk ook wijzelf -
zijn er heel gevoelig voor
als ze een boodschap krijgen waarin zit
dat ze iets niet helemaal goed hebben gedaan.
Iedereen ontvangt graag een pluim,
weinigen vinden het fijn
om kritiek te krijgen.
Bemind worden
De op- en aanmerkingen geven mensen het gevoel
dat zij niet goed of niet goed genoeg zijn
en het verlangen geliefd te zijn, bemind te worden,
is misschien wel de sterkste drijfveer van mensen.
Niet voor niets heeft God zelf zich
aan ons geopenbaard als liefde
en die liefde heeft Hij ons heel concreet getoond
in Jezus die, mens geworden,
uit liefde voor ons Zijn leven heeft gegeven.
Afkraken of feed-back
Aan de andere kant merken we allemaal ook wel
hoe lastig het soms is
iemand een opmerking te maken,
die als kritiek en een aanmerking ervaren kan worden.
Heel veel mensen houden daarom maar hun mond
en zeggen niks,
andere mensen denken heel goed na
over hoe ze de boodschap goed kunnen brengen.
Want, natuurlijk is er kritiek
die je kunt beschouwen als “afkraken”,
dat is wanneer er alleen negatief
en naar beneden halend gesproken wordt.
Maar er is ook positieve, opbouwende kritiek,
die we ook wel “feed back” noemen
omdat er goede suggesties geboden worden
om te kunnen groeien als persoon.
Maar beter zwijgen?
In ieder geval is het eigenlijk niet goed
als we helemaal niets zouden zeggen
en alles zomaar laten gaan,
terwijl een goed woord
die persoon zou kunnen helpen om te groeien.
We moeten allemaal groeien
en het komt erop aan daarvoor open te staan.
Wie niet open staat,
loopt vroeg of laat vast.
Het is een grote genade
als je iemand in je buurt hebt
die je helpt op je eigen doen en laten te reflecteren
en zo te kunnen leren,
want een mens hoeft niet perfect te zijn,
maar is wel geroepen
tot bezinning en vooruitgang.
Maar als we zelf in de gelegenheid zijn
om iemand “feed back” te geven,
laten we het dan zo proberen te doen
dat die ander niet het gevoel krijgt
afgebrand te worden,
maar juist opgebouwd.
Omgaan met kritiek
Kun je kritiek, kun je een op- of aanmerking verdragen?
Natuurlijk helpt het vaak heel erg
als iemand die opmerkingen
op een positieve manier weet te formuleren,
maar misschien is nog wel belangrijker
iets dat er in onszelf zou mogen zijn:
nederigheid en een diep besef
van bemind te zijn.
Dat begint al thuis, in het gezin:
wat is het niet belangrijk voor heel je verdere leven
als je thuis de ervaring hebt gekregen
bemind te zijn, met liefhebbende ouders,
een liefdevol gezin.
Als je dat hebt moeten missen,
is dat werkelijk een groot gemis!
Door God bemind
Het begin ook al hopelijk jong in het geloof:
dat je de ervaring op mag doen
dat je een door God geliefde en gekende mens bent.
Het is werkelijk een reden
tot grote vreugde en dankbaarheid
als je diep in je hart
het besef mee mag dragen
dat God oneindig veel van je houdt
en je ook op moeilijke momenten
niet in de steek zal laten.
Die basis is een enorme hulp en steun
als je in je leven eens door een donkere periode moet.
Nee, God heeft ons nooit geleerd
dat er geen kruis zal zijn in ons leven.
Hij heeft ons wel beloofd
dat we het niet alleen hoeven dragen...
Fundamenteel klein
Die tweede eigenschap, de nederigheid,
is nauw met dat eerste verbonden:
als je met de ervaring leeft
dat je een door de hemelse Vader bemind,
geliefd kind van God bent,
dan voel je je fundamenteel klein.
Niet in de zin van dat je niets durft
en je zelf niets waard en onbetekenend voelt,
maar wél in de zin van
dat je ervaart dat je eigenlijk alles gekregen hebt,
dat er voor je wordt gezorgd,
dat het niet allemaal op jezelf terug te voeren is,
maar dat de mooie dingen in het leven
gaven zijn, cadeautjes van God
en dat je in je lijden en verdriet
niet alleen bent.
Dan hoef je niet groots en geweldig te zijn,
dan hoef je niet te heersen,
niet aanbeden te worden,
maar dan voel je dankbaarheid en vreugde
om alles waaruit de liefde van God blijkt.
Zit je goed in je vel?
Als je die basis hebt,
zit je goed in je vel
en zul je ook kritiek, ook feed back
positief kunnen ontvangen,
zelfs als het misschien
niet helemaal mooi en elegant
is verwoord.
Als je merkt dat je alleen maar kwader wordt,
als je jezelf alleen onderdrukt voelt
en aangevallen,
als het niet bij je valt in een nederig hart,
dan zul je alleen maar verstarren,
verharden in afwijzing,
meer opgaan in een slachtoffer-rol.
Laat dat je niet gebeuren!
Je bent te mooi en ook te goed gemaakt
om afwijzing en kwaadheid
over de gegeven terechtwijzing
te laten domineren.
Het grote gezin
Het evangelie van vandaag
laat ons zien wat er dan gebeurt:
als iemand geen kritiek kan verdragen,
in afwijzing volhardt,
dan scheidt hij zich uiteindelijk af van de gemeenschap.
Dat zien we onder mensen gebeuren,
zo kan het ook gaan in de kerk.
Laten we elkaar zoeken, laten we God zoeken,
laten we gemeenschap zoeken,
open voor elkaars op- en aanmerkingen,
zoals dat gaat in een groot gezin;
dan kunnen we groeien, geestelijk groeien...
