Bavodag in de kathedraal

900 vormeling kruipen tussen de steigers door...

Op zater­dag 6 april werd in de Sint Bavo ka­the­draal de jaar­lijkse Bavo-dag gehou­den: een dag van ont­moe­ting, in­spi­ra­tie en gebed waarvoor alle vor­me­lin­gen wor­den uit­ge­no­digd. Dit jaar waren er ruim 900 geko­men en zij hebben een mooie dag gehad met als thema: “Wat bezielt je, Wie bezielt je?”

Een van de onder­de­len van de Bavo­dag is het zoge­naamde ‘Gesprekken­cen­trum’: de vor­me­lin­gen kunnen in gesprek gaan met allerlei mensen, zoals de ple­baan, een religeuze, een uit­vaarton­der­ne­mer, een brandweerman, een mede­wer­ker van het bisdom voor de caritas, een coördinator van een dekenaat en ook ikzelf was onder degenen met wie de jon­ge­ren in gesprek kon­den gaan en ze wil­den alles weten over het bis­schop-zijn... De St. Bavo is in res­tau­ra­tie, dus de vor­me­lin­gen moesten tussen de stei­gers door hun gespreks­part­ners opzoeken!

Op de Bavo­dag heb ik het volgende ope­nings­woord gehou­den.

Openings­woord

Beste jongens en meisjes, beste bege­lei­ders en u allen, Ik ben blij om jullie hier allemaal te zien.

Het is fijn dat we hier uit heel het bisdom Haar­lem-Am­ster­dam, dat is ongeveer zo groot als Noord-Holland, bij elkaar zijn.

We zijn hier in de Sint Bavo ka­the­draal, dat is de be­lang­rijk­ste kerk van het bisdom, de kerk van de bis­schop, de kerk waar we af en toe vanuit heel het bisdom bij elkaar komen, zoals nu.

Vandaag kun je een klein beetje een idee krijgen hoeveel jongens en meisjes er gevormd gaan wor­den.

Had jij ooit gedacht dat het er zoveel zou­den zijn? Mis­schien ben je in je pa­ro­chie met een klein groepje; maar mis­schien wordt je gevormd samen met jon­ge­ren uit andere dorpen of plaatsen en dan zijn het er al weer wat meer.

Als je over heel Neder­land kijkt zijn het er duizen­den die wor­den gevormd, maar onze katho­lie­ke kerk is nog veel en veel groter: bijna in alle lan­den van de wereld zijn er jongens en meisjes die net zoals jij het heilig vormsel gaan ont­van­gen.

Dan zijn er een paar miljoen, die het voor­beeld van Jezus proberen te volgen en dit jaar de kracht willen vragen aan de heilige Geest.

Een paar miljoen vor­me­lin­gen! Dat zijn er dus wel veel! Ik ben blij dat je daar bij wilt horen en die kracht van Gods Geest wilt ont­van­gen.

Wat bezielt je? Wie bezielt je? Dat is het thema van deze dag.

Dat betekent: Wie geeft jou kracht? Wat maakt jou sterk? Wie geeft jou een steun in de rug? Je denkt dan mis­schien aan je vader en moe­der, je opa en oma, een vriend of vriendin, iemand die er voor jou is, die jou geholpen heeft of van wie je veel hebt geleerd.

Graag wil ik al die mensen bedanken die goed voor je zijn geweest en je hebben geholpen de mens te wor­den die je nu bent.

Maar dat is na­tuur­lijk nog lang niet alles.

Je kunt ook steun vin­den bij God! Ik wil jullie het verhaal van Koert ver­tellen.

Koert was ongeveer zo oud als jullie toen dit gebeurde.

Koert had twee grote hobbies: zwemmen en gamen.

Maar nu had hij eigen­lijk ook nog wel iets anders aan zijn hoofd: zijn oma was ziek, zij lag in het zie­ken­huis.

En eigen­lijk moest hij haar toch eens gauw bezoeken.

Maar Koert had geen zin, hij zat zo fijn te gamen en had geen trek om nu naar dat zie­ken­huis te gaan.

Morgen kon dat toch ook nog wel? Het was wel niet zo ver weg, hij kon op de fiets, maar hij had er gewoon geen zin in.

Een tijdje ging Koert door met gamen, maar het was net alsof er een stemmetje van binnen tegen hem zei: “Ga nou toch maar, naar je oma in het zie­ken­huis, dat is goed om te doen”.

Eerst luisterde Koert er niet naar, maar tenslotte stond hij op en ging toch.

Onderweg naar het zie­ken­huis op zijn fiets door het dorp, zag hij net vlak voor zich uit een van de huizen een klein kind van een jaar of drie best flink hard naar buiten lopen.

er was niemand bij, geen papa of mama en dat kind dribbelde maar door: het zou zo de drukke provinciale weg opgelopen zijn, waar de auto’s voorbij raas­den.

Koert gooide zijn fiets neer, rende naar dat kind toe en greep het stevig vast; zo kon hij ervoor zorgen dat het niet onder een auto kwam.

Je kunt je wel voor­stel­len dat de vader en moe­der van dat kind ont­zet­tend blij waren toen ze merkten wat er gebeurd was en hoe het afgelopen was.

Koert had hun kind gered! Toen Koert even later in het zie­ken­huis kwam, had zijn Oma net heel veel bezoek.

Eigen­lijk was het allemaal een beetje te druk en ze zei tegen Koert: ach jij woont toch vlakbij, vind je het erg om morgen te komen? Ergens moest Koert lachen, hij ging weer naar huis, maar hij wist nu wel waarom hij die dag toch echt beslist naar dat zie­ken­huis had gemoeten.

Dat stemmetje van binnen had hem de goede weg gewezen! Wie bezielt jou? Wat bezielt je? Jongens en meisjes, ik zou jullie vragen: luister altijd naar de stem van je goede hart.

Daar hoor je de heilige Geest, de Geest van God.

Jullie gaan het vormsel krijgen en we vragen dat jullie altijd de kracht zullen hebben om te begrijpen wat je inge­ge­ven wordt, welke kant God je op wil laten gaan en dat ook te doen.

De heilige Geest probeert je te helpen en de goede weg te wijzen, je te leren wat je wel moet doen of niet moet doen.

Laat je bezielen door die Geest! En als je het eens niet weet wat je zult doen, vraag het dat het je dui­de­lijk mag wor­den en bidt dan maar: Kom, heilige Geest.

Ik wens jullie vandaag allemaal een heel fijne, mooie dag toe!