Twijfel je aan het geloof?

TV Mis in de kathedraal derde zondag van Pasen B

Op de derde zon­dag van Pasen was de TV Mis vanuit de ka­the­draal met zang van het Ka­the­drale koor. In de preek ston­den we stil bij geloofstwijfels. Voor veel mensen is het moei­lijk om te geloven. En zo gek is dat niet.

Het ka­the­drale koor stond onder lei­ding van Rick Muselaers met aan het orgel titulair organist Ton van Eck. Afgelopen vrij­dag had­den ze al een prach­tige avond gehad met het Requiem van Mozart, dat ze gezongen hebben voor een totaal uit­ver­kochte ka­the­draal. Ook de Mis was mooi maar wel vrij uit­ge­breid, we red­den het net binnen de tijd. Philip Weijers assis­teerde als diaken en is de contact­persoon met KRO-NCRV voor de tv uitzen­dingen.

In de Eucha­ris­tie­vie­ring her­dachten we in ons gebed onder meer pastoor Jan Vriend, oud-pastoor van Laren die vroeg in de ochtend was overle­den. Moge hij rusten in vrede! De uit­vaart zal naar het zich laat aanzien aanstaande zater­dag­mid­dag zijn.

De uitzen­ding is nog te zien via: Eucha­ris­tie­vie­ring (kro-ncrv.nl)

of op Ka­the­draal TV: Heilige Mis - Zondag 14 maart - Derde Zondag van Pasen (youtube.com) met voor­af­gaand het geloofs­ge­sprek.

DERDE ZONDAG VAN PASEN TV MIS

Openings­woord

Harte­lijk welkom U allen,
in de ka­the­draal of thuis met ons verbon­den.
Wat had­den de leer­lin­gen het moei­lijk gehad
toen Jezus aan het kruis was gestorven.
Ze had­den twijfels en angst,
maar de ont­moe­ting met de opgestane Heer Jezus
gaf hun nieuwe moed en kracht.
Ook wij gaan Hem ont­moe­ten in deze vie­ring,
laten we nu eerst onze eigen zwak­heid belij­den
en ons tot God keren.

Homilie

Heb je voor niks geloofd?

Twijfel

Twijfelt U ook weleens aan Uw geloof?
Vraagt u zich ook weleens af
of het allemaal wel waar zal blijken te zijn?
Stel je voor: je hebt altijd goed geleefd,
gebe­den, God gediend,
netjes geweest en goed voor je mede­mens
en dat er “niks” zou zijn na dit leven,
alleen een diep zwart gat,
dat je dan tot de ontdek­king zou komen:
het is allemaal voor niks geweest
en dat je net zo goed een wild leven had kunnen lei­den.

"Na­tuur­lijk" niet gelovig?

Het is niet zo gek
als zulke gedachten bij ons opkomen,
zeker in onze niet zo gelo­vi­ge tijd.
Mensen zijn er vaak als de kippen bij
om te zeggen dat ze “na­tuur­lijk”
niet gelovig zijn
en niets hebben met geloof;
het is in veel kringen
niet zo ge­mak­ke­lijk ervoor uit te komen dat je gelooft
en al helemaal niet om van je geloof te getuigen.
Spreek je erover met je kin­de­ren en klein­kin­de­ren?
Het is soms ge­mak­ke­lijker om te zeggen
dat je aan God noch gebod doet.

Samen

Als je alleen staat in je geloof
is je weg meer een­zaam en dat is las­tig.
Het is in ieder geval heel be­lang­rijk
dat we elkaar proberen te steunen
op de weg van Jezus Christus.
Jon­ge­ren die elkaar ont­moe­ten,
mensen die samen op bede­vaart gaan,
of een bijbel- of Alpha­cur­sus volgen,
die samen bid­den,
of op wat voor manier ook:
als je je geloof samen kunt beleven,
is dat beter dan wanneer je het
in je eentje moet doen.
Als je op zoek gaat naar nieuwe erva­ringen
die je geloof een impuls kunnen geven,
ont­vang je ook weer nieuwe kracht.
We moeten elkaar steunen,
ook in het geloof!

Schaam je niet

Maar tege­lijker­tijd moet U niet denken
dat U zich vre­se­lijk moet schamen
als U twijfelt of vragen krijgt
of als U een beetje ont­moe­digd raakt.
Met de leer­lin­gen van Jezus
was het niet anders,
dat horen we vandaag in het evan­ge­lie:
allerlei gevoelens passeren daar de revue:
de leer­lin­gen kennen twijfel en zijn ont­steld,
ze zijn verbijsterd en hebben schrik.

Was het toch niet waar?

Dat is niet zo ver­won­der­lijk,
want ze had­den het gevoel
er alleen voor te staan:
Jezus was gestorven, gedood aan het kruis.
Was het toch allemaal niet waar geweest?
Hadden ze voor niks in die Jezus geloofd?
Twijfel kwam op in hun hart.
Er waren wel een paar vrouwen geweest
met verhalen en praatjes
en Petrus was gaan kijken
naar het graf van Jezus
en had gezien dat het leeg was,
maar was dat voldoende om te geloven?
De leer­lin­gen voel­den zich ont­moe­digd
en teleur­ge­steld:
was alles dan voor niets geweest?

Pascal

Ruim vier­hon­derd jaar gele­den
werd Blaise Pascal geboren,
hij was een groot geleerde,
wis­kun­dige, natuur­kun­dige en filo­soof
met allerlei uitvin­dingen op zijn naam.
Hij kwam in Parijs in contact
met veel niet-gelo­vi­ge mensen
en was zelf eerst ook heel zoekend.
Hij kwam tot de con­clu­sie
dat je niet met bewijzen moest komen
voor het bestaan van God,
want geloven is niet alleen iets van het verstand,
geloven gaat er ook over
of je je gedragen voelt en bemind:
“Het hart heeft zijn redenen
die het verstand niet kent”, schreef Pascal
en ook: “Er is voldoende licht voor hen
die er alleen maar naar verlangen om te zien
en er is voldoende duisternis voor hen
die dat niet willen”.
Tegen zijn niet-gelo­vi­ge vrien­den zei hij:
Stel je voor dat God wél bestaat
dan is je winst onein­dig als je gelooft,
zou God toch niet bestaan,
dan is er niets verloren als je hebt geloofd.
Geloven is een sprong van ver­trouwen.

Een gees­te­lij­ke erva­ring

Voor de geleerde Pascal
gaf een erva­ring de door­slag
die hem ‘s avonds laat, twee uur lang,
in 1654 overkwam.
Wat gebeurde er?
We weten het niet precies.
Pascal schreef op twee stukjes papier
dat hij God had ervaren: als een “vuur”.
“Zeker­heid, gevoel, vreugde, vrede”,
was wat die erva­ring in hem achterliet.
Hij had niet de God van de filosofen en geleer­den ervaren,
maar de levende Heer.
Pascal naaide die papiertjes in zijn kle­ding:
die erva­ring moest voor altijd bij hem blijven.

Hun geest geopend

Zo ging het met de leer­lin­gen van Jezus:
die leer­lin­gen waren samenge­ko­men,
de verrezen Heer liet zich aan hen zien
en dat vervulde hen met vreugde.
De verrezen Heer
maakte hun geest open en toe­gan­ke­lijk,
zodat zij met hart en ziel
de Schriften kon­den begrijpen.

Zo zal het ook met ons gaan:
Het is niet vreemd als er soms twijfel
opkomt in je hart,
maar samen komend
en bid­dend om nieuwe in­spi­ra­tie,
zal de Heer onze geest openen.

GEBED VAN DE GELOVIGEN (Voor­bede)

Bis­schop: Laten we bid­den tot onze hemelse Vader die Jezus uit de doden heeft opgewekt

Lector:

1. We vragen om Gods zegen voor alle mensen die in deze Mis met ons verbon­den zijn, in het bij­zon­der voor de zieken en degenen die een moei­lijke tijd doormaken. Laat ons bid­den
2. Laten we bid­den om kracht, in­spi­ra­tie, zegen en hulp voor de ker­ke­lijke werkers en allen die zich inzetten voor de armste mensen. Bidden we dat mensen van de rijkere lan­den zullen omzien naar de armen en hulp­be­hoe­ven­den en zich niet opsluiten in hun eigen bubbel. Laat ons bid­den
3. Bidden we om vrede en hulp voor de vele gebie­den in de wereld waar oorlog heerst, terrorisme en hon­gers­nood. Laat ons bid­den.
4. Laten we bid­den dat de vrede die Jezus aan Zijn leer­lin­gen wenst ook ons deel zal zijn doordat Gods bood­schap van geloof, hoop, liefde en ver­trouwen ons steeds weer opnieuw zal raken. Laat ons bid­den

Bis­schop: Goede God, laat Uw liefde in ons wonen en maak ons hart toe­gan­ke­lijk voor het begrijpen van Uw Woord. Laat Uw genade ons lei­den. Door Christus onze Heer.