Van accountant tot goede herder
Afscheid van pastoor Kees Hulsebosch
Op 27 juni namen we in de parochiekerk van Warmenhuizen afscheid van de vorige week (20 juni) overleden pastoor Kees Hulsebosch. Een waardig afscheid met deelname van veel mensen, ook al vond de uitvaart plaats op een doordeweekse dag om 14.15 uur. Ook mgr. Punt en mgr. Van Burgsteden waren aanwezig.
Geliefd
Het was een teken dat pastoor Hulsebosch geliefd was en dat kwam ook tot uiting in de commentaren van de aanwezige gelovigen en in de woordjes die de secretaris van het kerkbestuur van Warmenhuizen, de vice-voorzitter van Burgerbrug en de koster aan het einde van de uitvaart spraken.
Veel dank!
De kerkbestuursleden, de koster en de verschillende mensen die allerlei mantelzorgtaken op zich hadden genomen in de periode van het ziek-zijn van de pastoor, verdienen allen zeer veel dank! Ik kan goed begrijpen waaorm pastoor Hulsebosch zo graag in Warmenhuizen was. En de gelovigen gaven al een indicatie van wie ze wel graag als opvolger zouden willen zien...
Concelebranten
Er waren behalve de bisschoppen mgr. Punt, mgr. Van Burgsteden en ik, een twaalftal priesters aanwezig die bijna allen concelebreerden, onder wie veel studiegenoten van de seminarietijd. Natuurlijk was deken Ivan Garcia er, evenals de in de parochie assisterende priesters past. Paul Bindels en pater Gerard Wijers. De rector van het seminarie, Jeroen de Wit, ontbrak niet, want Kees Hulsebosch is jarenlang econoom van het seminarie geweest. Ook de wijdingsgenoten waren er: past. Nico Kerssens en past. Paul Stomph, terwijl we de omgekomen diakens die met hem waren gewijd, hebben herdacht (Quinton en Juan, zie onder in de preek). Uit de regio was past. Ignas Tilma erbij en kapelaans Warnaar en Kaak. Ook vicaris Gerard Bruggink concelebreerde. Pastoor Jan van der Stok was aanwezig.Canticum Gregorianum o.l.v. Mark Heerink verzorgde de Gregoriaanse gezangen uitstekend.
Na de Uitvaartmis is pastoor Hulsebosch begraven op het kerkhof achter de kerk.
Hieronder de homilie die ik bij deze gelegenheid heb gehouden
Dankbaar priester, goede herder...
UITVAART PASTOOR KEES HULSEBOSCH
Broeders en zusters,
Goede herder
Het beeld van de goede herder
spreekt ons allen aan.
Dat is eigenlijk altijd zo geweest.
De afbeelding van Christus
als de goede herder,
sprak de eerste christenen al bijzonder aan:
in de catacomben,
de oud-christelijke begraafplaatsen,
vinden we Jezus het vaakst afgebeeld
als de goede herder.
Ook voor pastoor Hulsebosch was dit het beeld
dat hem het meeste aansprak,
ook voor zijn eigen priesterschap.
De goede herder is degene
die zijn leven geeft voor zijn schapen.
Op het droge... of "Duc in altum" (Vaar naar het diepe)?
Kees Hulsebosch had het
rustig aan kunnen gaan doen;
na een leven als accountant
had hij zijn eigen schaapjes op het droge,
zoals ze zeggen.
Hij had ervan kunnen gaan genieten.
Maar hij koos er toen juist voor
- vanuit de roeping die hij voelde -
om zich in te zetten
voor iets goeds en moois:
zijn leven te geven
voor de kerk,
de gemeenschap van de gelovigen,
en voor hen een goede herder te zijn.
Zo begon hij op een leeftijd
dat anderen met pensioen gaan,
met een nieuw leven.
Zoeken naar de schapen
Het beeld van de Goede Herder
geeft het offer aan:
de goede herder geeft zijn leven voor zijn schapen.
Jezus, de Heer, heeft dat gedaan
door zich op het kruis te geven;
zo wilde pastoor Hulsebosch
zijn leven geven
en het offer van Jezus vieren en tegenwoordig stellen
in de heilige Mis.
Het beeld van de goede herder
geeft ook de liefde van Jezus
voor de zondaar aan:
de goede herder gaat op zoek
naar de schaapjes die verloren lopen;
zo is een priester er voor iedereen,
wie die mens ook is,
hoe fout die misschien ook zit,
de priester is geroepen
om die persoon te benaderen
met de liefde van Jezus voor alle mensen.
Dat heeft pastoor Kees Hulsebosch
willen doen
toen hij ervoor koos
om de roeping te volgen
die God in zijn hart had gelegd
en hij op 63 jarig leeftijd priester werd.
Nuchter en dankbaar
Pastoor Kees Hulsebosch
was een nuchter persoon,
met beide voeten op de grond
en tegelijk een heel gelovig mens,
zoals ook weer bleek uit de manier
waarop hij met zijn ziekte omging:
nuchter, eenvoudig, met overgave;
zo sprak hij er tegenover mij heel nuchter over
dat hij zijn tachtigste verjaardag
waarschijnlijk niet meer zou halen,
tegelijk keek hij terug op een mooi leven,
in dankbaarheid voor zijn jaren als priester,
want al kwam hij uit een heel andere, zakelijke achtergrond,
hij heeft nooit spijt gehad van die stap.
Een late ontdekking
Voor pastoor Kees Hulsebosch
is die weg dus op latere leeftijd begonnen,
hij was een late roeping
of misschien moeten we zeggen:
hij heeft zijn roeping laat ontdekt;
want toen hij als accountant merkte
hoeveel hij voor andere mensen kon betekenen
door de gesprekken eromheen
die niet over de cijfertjes gingen,
kwam hij erachter wat God van hem wilde.
Die roeping heeft hij in dankbaarheid beleefd
als een grote genade.
Er is eigenlijk niets mooiers in het leven
dan wanneer je vervulling mag vinden,
als je het doel mag ontdekken
waarvoor de goede God je heeft geschapen.
Je zou dat alle mensen willen toewensen,
dan zou er ook meer vrede zijn en geluk
onder de mensen.
Pastoor Hulsebosch was dankbaar dat hij
toch nog zestien jaar
actief priester heeft mogen zijn.
Hij was hier graag.
Juan en Quinton
Daarbij heeft hij altijd ook in zijn hart
de twee studiegenoten gehad, Juan en Quinton,
die samen met hem diaken waren gewijd
maar die kort daarna
door een tragisch ongeluk
om het leven waren gekomen.
Regelmatig kwam hij daar op terug,
hij is hen nooit vergeten.
Dienstbaar ook met zijn expertise
Hij was geen man van grote woorden
en grote verhalen,
maar zo wilde hij zijn:
een goede herder, beschikbaar voor de mensen,
met geloof en een luisterend oor.
Zijn expertise als accountant
kwam daarbij goed van pas
die heeft hij niet alleen in de parochie,
maar ook in het Pensioenfonds Nederlandse Bisdommen
en als econoom van het seminarie
weer goed kunnen gebruiken.
We vertrouwen hem toe...
Vandaag vertrouwen we Kees Hulsebosch toe
aan Zijn Schepper,
die zal hem thuis brengen
en verenigen met zijn zus,
zijn ouders en verdere familie,
met Quinton en Juan.
Ik wil daarbij mijn bijzondere dank uitspreken
aan de leden van het kerkbestuur
met wie hij zo prettig heeft samengewerkt,
aan degenen die hem in huis hebben bijgestaan,
de koster en anderen
die hem tot steun zijn geweest.
Ik dank U zeer voor Uw liefde en uw steun.
Wij staan hem nu af,
maar hij is in goede handen,
in Gods Vaderhanden,
moge die goede God
die hij hier op aarde heeft gediend,
hem nu voor altijd gelukkig maken
en eeuwig leven schenken.
