Heb je onmacht en ontoereikendheid ervaren?
Vormsel en Werelddag voor de ouderen
Homilie
Ouderdom heeft vaak te maken met onmacht ervaren. Natuurlijk hoort deze ervaring ook op jonge(re) leeftijd bij ons menselijk bestaan. Deze zondag stonden we stil bij wat het betekent onmacht te ervaren. Zondag 28 juli is de werelddag van grootouders en ouderen, met als thema: "Vergeet mij niet in mijn ouderdom"(vgl. Ps. 71, 9). De brief die paus Franciscus voor deze dag heeft gegeven, is te lezen op de website van ons bisdom (link hieronder). Ik was deze dag in de Mariakerk in Heemskerk waar we deze dag hebben gevierd én het vormsel van Lizzie.
De boodschap van de paus is te vinden op: Bisdom Haarlem-Amsterdam - Nieuws
Vormsel
Lizzie is een jongere die de bewuste stap had genomen om het heilig vormsel te ontvangen; haar familie uit Canada was erbij. Met een koortje van een aantal jongeren werd het een mooie Eucharistieviering. Op bezoek was een priester uit Frankrijk die bij de H. Mis concelebreerde met kapelaan Jaider en mij.
Gebed voor de ouderen
We stonden in het openingswoord en de voorbeden stil bj de ouderen en grootouders in onze samenleving. We hebben gebeden dat er toch altijd voldoende aandacht en zorg voor hen zal zijn en er voldoende verbinding in onze samenleving zal blijven of komen, waardoor zij opgenomen zijn in de samenleving en met hun ervaring het gevoel mogen krijgen dat zij van waarde zijn. We hebben gebeden om een zorgzame samenleving waarin mensen omzien naar elkaar.
ZEVENTIENDE ZONDAG Door Het JAAR B HEEMSKERK, MARIAKERK
Ontoereikendheid
Een van de belangrijkste ervaringen
die we in ons leven kunnen opdoen,
is de ervaring van onze eigen ontoereikendheid,
de ervaring dat je het als mens
niet allemaal zelf in handen hebt,
dat je niet zelf alles kunt regelen en ritselen,
zoals je het eigenlijk graag zou hebben.
De waarheid
Die momenten waarop we onmacht voelen,
het niet kunnen,
niet anders kunnen dan overgeven,
die momenten zijn heel belangrijk
want ze vertellen ons de waarheid:
zo is het! Dat is de kern van het leven.
Niet de successen die we boeken,
niet hoe geweldig alles gaat,
hoe knap we het voor elkaar hebben,
maar onze onmacht: die vertelt de waarheid.
Beperkt
Want we zijn allemaal beperkte mensen,
we hebben onze gezondheid niet in de hand,
we kunnen geen seconde aan ons leven toevoegen,
we weten niet
wat ons het volgende moment overkomt,
enzovoorts.
En natuurlijk ervaren we allemaal met enige regelmaat
dat er iets niet lukt,
niet loopt zoals we hadden gewild,
dat we tegenspoed ervaren.
Waar stel je je op in?
Het heeft geen zin om ons alleen maar
op successen in te stellen, het perfecte plaatje,
want dát zijn geen situaties
die ons voor problemen stellen.
Het is juist waar we aan onze grenzen komen,
dat de vragen komen;
op die situaties kunnen we ons dus beter voorbereiden!
Kunnen we dragen, verdragen, overgeven, vertrouwen,
ook dan, als het tegenzit, met Gods hulp?
De laatste ontmoeting
Uiteindelijk zullen we alles
uit handen moeten geven,
ons leven zelf moeten afgeven
en wat is dan belangrijker en betekenisvoller
dan dat je een geloof hebt,
dat je je dan gedragen mag weten
door een goede en liefhebbende God.
De ware en beste levenshouding voor heel ons leven,
is die waardoor we ons voorbereiden op
en klaarmaken voor
die allerlaatste ontmoeting
waarin we heel ons leven uit handen geven,
overgeven aan die God en Heer.
Daar kunnen en mogen we in groeien,
juist door de momenten
dat het allemaal niet zo vanzelf gaat,
dat we onze beperktheid,
ja onze onmacht ervaren.
Gave
Vaak staan wij mensen met lege handen,
het geluk, ook het eeuwig geluk
is iets dat ons gegeven wordt,
wij kunnen iets doen. Maar lang niet alles.
Af en toe ervaren we dat heel duidelijk.
Hoe komen we aan brood?
Dat gebeurt in het evangelie van deze zondag.
De apostelen worden met onmacht geconfronteerd.
Er is een grote menigte aanwezig,
de plek is eenzaam,
geen bakkerijen in de buurt,
wie kan die menigte te eten geven?
Hoe moeten we brood kopen
om zoveel mensen te eten te geven?
Zelfs als er voldoende brood te koop zou zijn,
zou het nog om een onbetaalbaar hoog bedrag zijn gegaan.
Een ervaring van onvermogen
Jezus laat Zijn leerlingen hier heel bewust
deze ervaring van menselijk onvermogen ondergaan
door die vraag te stellen
- “ Hoe moeten we brood kopen...” -
terwijl Hijzelf best al wel weet wat Hij zal gaan doen.
De leerlingen moeten weten dat alles niet vanzelfsprekend is,
dat je niet moet denken dat
Onze Lieve Heer het met een wondertje
wel zal oplossen of maar moet oplossen.
Soms reageren mensen
- als het tegenzit en ze onmacht ervaren -,
als een stampvoetend kind
wat zijn zin niet krijgt
of we geven God de schuld
dat Hij dit kwaad, dit nare niet verhinderd heeft.
Maar is dat de oplossing? Ligt daar de waarheid?
Word je daar gelukkiger of beter van?
Het is me overkomen
Het is goed af en toe te ervaren
dat we niet alles in de hand hebben,
het is goed af en toe misschien eens terug te kijken
hoe je met dit soort situaties bent omgegaan
en je bij allerlei dingen in je leven je te realiseren
dat ze niet vanzelfsprekend zijn.
Ook als je iets moois overkomt,
een groot geluk misschien.
Het is genade, het is een gave, we hebben geen rechten...
Hoe dan ook...
Er zijn natuurlijk in het leven van veel mensen
situaties die echt moeilijk zijn geweest.
Toch kunnen we zeggen:
tot hiertoe heeft God ons geholpen.
En er zijn ook situaties
waarin ons een goede uitkomst werd gegeven,
waar we dankbaar voor kunnen zijn
en die ons het vertrouwen geven
dat er Iemand is die voor ons zorgt.
In ieder geval, laten we ons realiseren
dat we maar mensen zijn,
dat we leven van wat ons gegeven wordt
en dat alles gave is, geschenk.
Heilig Vormsel
En beste Lizzie,
vandaag mag ik je het heilig vormsel geven.
Je krijgt de heilige Geest
om een sterke leerling van Jezus Christus te kunnen zijn,
om te kunnen strijden
als je beproefd wordt,
om te kunnen vertrouwen
als je je eigen kleinheid voelt.
Ga met de goede God door het leven
en zie Hem als een goede vader
die veel van je houdt.
Durf op Hem te vertrouwen
in voor- en tegenspoed.
