Investituur van de Constantijnse Orde

Vrij­dag­mid­dag 13 sep­tem­ber vond in de ka­the­drale basiliek van Sint Bavo in Haar­lem de plech­tige investituur plaats van tien nieuw benoemde Ridders en Dames van de Constan­tijnse Orde, in aanwe­zig­heid van onder meer de Groot­mees­ter van de Orde, Prins Carlo van Bourbon der Beide Siciliën en kar­di­naal Willem Eijk.

Onderaan vindt U de homilie en een Engelse vertaling daar­van

Als het goed is zullen er nog meer foto's komen

De nieuwe rid­ders en dames

Het was de tweede keer dat de investituur plaats vond in Neder­land. De Orde telt ongeveer de helft van haar leden in Italië, de helft verspreid over Europa, Latijns Amerika en Noord-Amerika. In Azië en Afrika is de Orde nog niet zo verbreid. De tien nieuwe Ridders en Dames zijn: mgr. A. Wool­derink, deken E. Jonger­den, kol. M. Dierckx, Dr. S. Duso-Bauduin, drs. L. Eekhout, Ing. E. Groot, dhr. P. Korten, mw. drs. M. Martens, mw. mr. M.-C. Pedrotti en prof. dr. mr. O. Ydema. In de Orde van Francesco I werd opgeno­men mw. C. Frikkee-Van Hees.

Aanwe­zigen

Names de Orde was behalve de Groot­mees­ter ook de nieuwe se­cre­ta­ris-generaal aanwe­zig ZExc. don Paolo Costantino dei Principi Borghese, prins van Nettuno, de Delegaat voor Neder­land ZEXc. amb. Paul Hanswijck de Jonge en vice-delegaat mr. Otte Strouken. De Nuntiatuur was ver­te­gen­woor­digd door de nieuwe Counsellor (Nuntiatuurraad), mgr. Jan Thomas Limchua. Vanuit de Belgische dele­ga­tie van de Constan­tijnse Orde waren de heer Gunnar RIebs en de oudste Ridder (95 jaar) aanwe­zig. En na­tuur­lijk waren bijna alle Ridders en Dames die vorig jaar hun investituur had­den ont­van­gen, bij de plech­tig­heid aanwe­zig.

Kar­di­naal Eijk

Het was een eer dat Z.Em. kar­di­naal Eijk aanwe­zig was, die ook lid is van de Orde en van wie een pries­ter in de Orde werd opgeno­men. Ver­schil­lende pries­ters con­ce­le­breer­den of waren in koorkle­ding aanwe­zig. De fees­te­lij­ke Mis met zang van het Basilica Consort en dr. Ton van Eck, titulair organist aan het orgel werd vooraf­ge­gaan door de investituur zelf.Aan het einde van de Mis werd een plaquette gezegend die zal wor­den aan­ge­bracht in de kapel van het H. Kruis die de kapel van de Orde is.

Maal­tijd

Na afloop van de vie­ring was er een maal­tijd om dit alles fees­te­lijk te vieren. Tijdens de maal­tijd wer­den door Prins Carlo de mensen bedankt die zich voor de Orde bij­zon­der had­den ingezet, onder wie de Delegaat en Vice-delegaat (zie foto).

Homilie

ALLEEN DIT STAAT VAST...

INVESTITUUR HEILIGE MILITAIRE CONSTANTIJNSE ORDE OF SINT JORIS

Broe­ders en zusters,

Welkom aan de eregasten

Deze plech­tige vie­ring is voor de Constan­tijns Orde in ons land een bij­zon­der moment: het is de tweede investituur van een groep nieuwe rid­ders en dames en we mogen die vieren in de aanwe­zig­heid van het hoofd van de Orde, Zijne Ko­nin­klij­ke Hoog­heid prins Carlo van Bourbon-Beide Siciliën. Uwe Ko­nin­klij­ke hoog­heid, we zijn zeer vereerd door Uw aanwe­zig­heid.
Zeer vereerd zijn we ook door de aanwe­zig­heid van Zijne Eminentie kar­di­naal Willem Jacobus Eijk, aarts­bis­schop van Utrecht. We zijn bij­zon­der verheugd om zijn deelname aan deze investituur, die ook een pries­ter van zijn aarts­bis­dom betreft. Ook de aanwe­zig­heid van de Nuntiatuurraad, mgr. Jan Thomas Limchua, |chargé d’affaires ad interim, stellen we zeer op prijs. Hierdoor komt onze ver­bon­den­heid met Zijne Hei­lig­heid paus Fran­cis­cus en de Heilige Stoel tot uitdruk­king.

Niet slechts uiter­lijk ver­toon

De spiri­tua­li­teit van onze Orde is geen zoetsappige en beperkt zich niet tot uiter­lijk ver­toon. Die spreekt daar­en­te­gen van strijd en van kruis; de eer die wij in de Orde bewijzen aan het kruis van Christus is echter niet omdat wij het lij­den als zodanig ver­heer­lij­ken. Integen­deel, de inzet van de leden van de Orde is er op gericht om het lij­den te verlichten door naasten­liefde en door de opdracht van iedere rid­der of dame tot chris­te­lijke nabij­heid bij de armen en mensen in nood. Hierin spelen de caritas-ac­ti­vi­teiten van de Orde een bij­zon­dere en grote rol.
Ik ben dank­baar en verheugd dat leden bezig zijn mooie projecten te ont­wik­ke­len voor de Constan­tijnse Orde in ons land. Alles is beginnend, de Neder­landse dele­ga­tie van de Orde is zich pas sinds kort aan het ont­wik­ke­len, maar het begin is er.

Het lij­den in de wereld...

Dat betekent dat we onze ogen niet willen sluiten voor het lij­den dat onze wereld kenmerkt, dat we bereid zijn om het kruis dat ons­zelf treft in een geest van geloof te dragen en dat we het kruis van Christus ver­heer­lij­ken als het instru­ment waar­mee we zijn verlost en waardoor het leven en de liefde over­win­nen op dood en zelf­ge­noeg­zaam­heid: het is door het verlossend lij­den van Jezus Christus dat Gods grote liefde voor ons allen dui­de­lijk en werk­zaam is gewor­den: Hij wil dat we wor­den gered, dat we voor eeuwig gelukkig zullen zijn in een toe­komst waar­van we ons hier en nu eigen­lijk geen voor­stel­ling kunnen maken, omdat die ons door ruimte en tijd beperkte aardse bestaan overstijgt en omdat we daar God zullen zien van aange­zicht tot aange­zicht en een geluk zullen kennen dat al het aardse overtreft. In hoc signo vinces! In dit teken zul je over­win­nen! Dit is de reden waarom onze Heer Jezus Christus Zijn leven gegeven en waarom wij Zijn kruis ver­heer­lij­ken.

We moeten sterven

Het enige feit omtrent ons leven dat absoluut vast­staat, is dat wij eens moeten sterven. Toch is het juist dit feit dat de meeste mensen niet voor ogen staat, althans zij willen daar liever niet aan denken, verbannen het uit hun gedachten, omdat het hun niet aange­naam lijkt daarbij stil te staan. Er zijn daarom veel mensen die zich er niet op voor­be­rei­den dat zij eens zullen sterven, hoewel dat dus onomstote­lijk vast staat. Toch is de dood de poort naar de ware vreugde!

Sollici­ta­tie

Er zijn geen andere diepin­grij­pende levensgebeur­te­nissen, waarop mensen zich zo weinig zullen willen voor­be­rei­den. Hoeveel voor­be­rei­ding zou bij­voor­beeld een gewone verhui­zing niet met zich mee brengen, zowel gees­te­lijk als materieel? En hoe zou­den we ons niet voor­be­rei­den op de sollici­ta­tie naar een nieuwe baan: we zou­den met zorg een curriculum vitae opstellen en het sollici­ta­tie­ge­sprek oefenen: wat we zullen zeggen en hoe we ons zullen presen­te­ren.

Alles hel­der

De ont­moe­ting met de Heer van ons leven, aan het einde van ons aardse bestaan zal ingrijpen­der zijn dan welke andere levensgebeur­te­nis ook, alles zal aan het licht komen voor de Heer die hart en nieren door­grondt, alles zal hel­der wor­den in Zijn licht en tege­lijk zal de blik waar­mee Hij ons dan zal bezien er een van liefde zijn en van verlangen naar ons heil.

Gebroken wereld

“Zozeer heeft God de wereld liefgehad, dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven...”. We leven in een wereld die ge­ken­merkt wordt door oorlogen en rampen, door de nood van zoveel mensen vooral de armen, weer­lozen, de kin­de­ren; en velen zijn ongerust over de stij­ging van de zeespiegel, weers­ver­an­de­ring en in het alge­meen: de aantas­ting van het leef­kli­maat, indi­vi­dua­lis­me en maat­schap­pe­lijke onverdraag­zaam­heid. Dage­lijks wor­den we gecon­fron­teerd met de gebroken­heid van deze wereld.

De missie van onze Orde

De missie van de Constan­tijnse dame of rid­der is het om in en door die blik op het kruis van Jezus Christus, in die gebroken wereld te leven vanuit de liefde die uit dat kruis spreekt, om het lij­den van dit aardse bestaan vanuit de kracht van de ge­krui­sig­de liefde te dragen en de liefde die zich­zelf geeft, uit te dragen naar anderen. Daardoor verlichten we - al is het maar op kleine schaal - het lij­den en de nood van deze wereld. Grote ver­an­de­ringen beginnen altijd klein: bij de ver­an­de­ring van de harten en geesten van mensen die met Gods hulp deze liefde en vrede in zich toelaten. “In dit teken zul je over­win­nen”.

Proficiat!

Van harte felici­teer ik alle nieuwe rid­ders en dames en bid dat Gods zegen hun inzet in Kerk en wereld zal blijven be­ge­lei­den en dat de spiri­tua­li­teit van onze Orde voor hen daarbij een bron van kracht en in­spi­ra­tie zal zijn.

English translation:

THIS FACT IS CERTAIN

INVESTITURE SACRED MILITARY CONSTANTINIAN ORDER OF SAINT GEORGE

Brothers and Sisters,

Welcome to special guests

This solemn celebration is a special moment for the Constantinian Order in our country: it is the second investiture of a group of new knights and ladies and we may celebrate it in the presence of the head of the Order, His Royal Highness Prince Charles of Bourbon Two Sicilies. Your Royal Highness, We are very honored by your presence.

Cardinal and Nunciature

Very honored we are also by the presence of His Eminence Cardinal Willem Jacobus Eijk, Archbishop of Utrecht. We are particularly pleased to have his participation in this investiture, which also involves a priest of his archdiocese. We also greatly appreciate the presence of the Counsellor of Nunciature, Bishop Jan Thomas Limchua, Chargé d’affaires ad interim. His presence is expression of our closeness to His Holiness Pope Francis and the Holy See.

Not just outer appearances

The spirituality of our Order is not sugary and is not limited to outer appearances. On the contrary, it speaks of struggle and cross; however, the honor we pay in the Order to the cross of Christ is not because we glorify suffe­ring as such. On the contrary, the commit­ment of the members of the Order is to alleviate suffe­ring through charity and through the commit­ment of every knight or lady to Christian closeness to the poor and those in need. In this, the Order's caritas activities play a special and major role.

I am grateful and pleased that members are busy develo­ping beautiful projects for the Constantinian Order in our country. Everything is begin­ning, the Dutch delegation of the Order has only recently begun to develop, but the begin­ning is there.

The cross of Christ

This means that we do not want to close our eyes to the suffe­ring that characterizes our world, that we are ready to bear the cross that afflicts ourselves, in a spirit of faith, and that we glorify the cross of Christ as the instru­ment by which we have been redeemed and through which life and love triumph over death and self-centerdness: it is through the redemptive suffe­ring of Jesus Christ that God's great love for all of us has become evi­dent and operative: He wants us to be saved, to be eternally happy in a future that we cannot really imagine here and now, because it transcends our earthly existence limited by space and time, and because there we will see God face to face and know a happiness that surpasses all that is on earth. In hoc signo vinces! In this sign you will conquer! This is why our Lord Jesus Christ gave His life and why we glorify His cross.

One thing is certain...

The only fact about our life that is absolu­tely certain is that one day we must die. Yet it is precisely this fact that most people do not face, or at least they prefer not to think about it, banish it from their minds, because it does not seem pleasant to them to dwell on it. Therefore, there are many people who do not prepare themselves for the fact that one day they will die, even though it is thus indis­putable. Yet death is the gateway to true joy!

Preparation

There are no other profound life events for which people will want to prepare so little. For example, how much preparation would not an ordinary move to another location involve, both spiritually and ma­te­ri­ally? And how would we not prepare for applying for a new job: we would carefully prepare a curriculum vitae and practice the job inter­view: what we will say and how we will present ourselves.

The encounter

The encounter with the Lord of our life, at the end of our earthly existence will be more profound than any other life event, everything will come to light before the Lord who understands hearts and minds, everything will become clear in His light and at the same time the gaze with which He will then look at us will be one of love and of desire for our salvation.

Our world...

“So much did God love the world, that He gave His only Son...”. We live in a world characterized by wars and disasters, by the distress of so many people especially the poor, the defenseless, the children; and many are anxious about sea level rise, weather change and in general: the degradation of the living environ­ment, individualism and social intolerance. Daily we are con­fron­ted with the brokenness of this world.

A gaze on the cross

The mission of the Constantinian lady or knight is to live in and through that gaze on the cross of Jesus Christ, to live from the love that speaks from that cross, to bear the suffe­ring of this earthly existence with the strength of crucified love and to extend the love that gives itself to others. Thereby we alleviate - even if only on a small scale - the suffe­ring and need of this world. Great changes always begin small: in the change of the hearts and minds of people who, with God's help, allow this love and peace within them. “In this sign you will conquer.”

Congratulations

I heartily congratulate all the new Knights and Ladies and pray that God's bles­sing will continue to guide their efforts in Church and world, and that the spirituality of our Order will be a source of strength and inspiration for them in doing so.