Aanstellingen tot acoliet in het seminarie
Eerste Willibrorddag van nieuwe studiejaar
Maandagavond 7 oktober, gedachtenis van de Maagd Maria van de rozenkrans, zijn twee kandidaten aangesteld tot acoliet tijdens de eerste Willibrorddag van het nieuwe studiejaar. Met prof. Frans van Ittersum stonden we ook stil bij "transhumanisme".
Vorming en gesprek
De eerste maandag van de maand vindt in het sint Willibrordseminarie in Heiloo de Willibrorddag plaats: de jonge priesters komen voor een vormings- en studieprogramma en ik heb een gesprek met hen waarin we met elkaar delen waar ieder mee bezig is. Dat was dit keer van eerste HH. Missen van een nieuw gewijde priester (Josue was met veel hartelijkheid en enthousiasme ingehaald in El Salvador waar hij vandaan komt) tot de veranderingen en nieuwe plaatsen van een heel aantal priesters.
Transhumanisme
Na het gesprek met de bisschop is er een algemene lezing voor seminaristen en priesters. Deze Willibrordlezing werd dit keer verzorgd door prof. dr. Frans van Ittersum die sprak over transhumanisme, met name over allerlei vragen die te maken hebben met nieuwe ontwikkelingen die steeds vaker lijken te gaan in de richting van het tot stand brengen van supermensen. Tot hoever kun je hierin gaan? En is dan het respect voor de menselijke waardigheid en de ethische normen voldoende verzekerd? Het is een interessant thema waar veel aspecten mee verbonden zijn.
Aanstellingen
Tijdens de Eucharistieviering met vespers op het Rozenkransfeest vond de aanstelling tot acoliet plaats van seminarist Francis Ugochukwu Ashamole en van diakenkandidaat Vincent Borgonjen. De aanstelling tot acoliet is een van de laatste stappen voor de diakenwijding en verbindt de kandidaten meer met het altaar en de Eucharistie. Na afloop van de H. Mis maakten we bijgaande foto van de aangestelden en de verantoowrdelijke voor de opleiding: rector Luc Georges (Redemptoris Mater en diakenopleiding), rector Jeroen de Wit (Sint Willibrordseminarie) en José Manuel Terecero Simòn (studieprefect).
Homilie
Eucharistisch leven
7 Oktober - H. Maagd Maria vd Rozenkrans Lc. 10, 25-37 Ma 27e week dhj
Met de liefde van de Eucharistische Heer
H. Paus Paulus VI zegt in Ministeria Quaedam over het acolietaat: “[de acoliet] zal zich beijveren de innerlijke en geestelijke zin van [deze aanstelling] eigen te maken, zodat hij zich dagelijks geheel aan God opoffert en meer dan anderen door zijn ernst en eerbied ten voorbeeld strekt in de heilige tempel en het mystiek lichaam van Christus of het volk Gods, vooral echter de zwakken en zieken, met oprechte liefde bejegent”.
De aanstelling moet dus een stimulans zijn en een aansporing om je de geest van de Eucharistische Heer eigen te maken die Zijn leven geeft voor de door de zonde gewonde mens, en liefde te hebben voor de zwakken en zieken. Die laatste opmerking van de paus legt de band met het evangelie van deze dag.
De barmhartige Samaritaan
Daarin horen we over de barmhartige Samaritaan: De parabel laat ons zien dat het niet bepalend is wie je bent of wat je positie is, maar hoe je hart is en of je je laat raken door de nood van de naaste en of je iemand anders überhaupt als naaste ziet. Heb je er iets mee te maken als een ander lijdt of gebrek heeft? Ben je geroepen tot aandacht en barmhartigheid of staat die persoon in nood buiten je en ga je aan hem of haar voorbij? Het zegt daarbij niet veel of je bisschop bent of priester of hoe dan ook een belangrijke positie bekleedt in het kerkelijk leven. Een eenvoudige vrouw of man kan heiliger zijn doordat die persoon liefde heeft voor God en voor de naaste. Het gaat om wat je hart te bieden heeft!
De rozenkrans
De Geest van Jezus Christus vormt ons hart vooral door het gebed. Vandaag staat een bijzondere vorm van gebed centraal: de rozenkrans. Het is goed je aan te leren de rozenkrans te bidden. Zeker, de kerk schrijft de priesters en diakens niet een verplichting voor zoals die geldt voor het getijdengebed en de jaarlijkse retraite, maar het Rozenkransgebed is wel door veel pausen sterk aanbevolen, onder andere door H. paus Johannes Paulus II in de Apostolische Brief Rosarium Virginis Mariae.
Het Christusmysterie
Daarin zegt deze paus dat de meest belangrijke reden om de Rozenkrans sterk aan te bevelen is dat dit gebed een heel goed middel is om de geheimen van het mysterie van Christus geboorte, leven, lijden en verlossing te overwegen. En hij beval dit gebed aan om te bidden om vrede. Het is ook een Mariaal gebed dat je liefde voor de maagd Maria voedt en een krachtig gebed, zoals we juist op deze dag gedenken.
Gebed v oor de vrede
Het feest van vandaag heette oorspronkelijk Onze Lieve Vrouw van de Overwinning, omdat op voorspraak van Maria door het rozenkransgebed Europa gevrijwaard bleef van een invasie. Vandaar dat paus Franciscus deze dag heeft uitgeroepen als dag van vasten en gebed voor de vrede.
De taken van de acoliet
Beste Francis en Vincent, jullie zullen de aanstelling tot acoliet ontvangen. De Lector en acoliet hebben sinds 1972 samen de dienst van de subdiaken overgenomen, waarbij de acoliet vooral de dienst van het altaar toevertrouwd heeft gekregen. Het Motu Proprio Ministeria Quaedam, waarin dit is geregeld, noemt: de dienst aan het altaar, het communie uitreiken en uitstellen van de Eucharistie als buitengewoon bedienaar, de opleiding verzorgen van andere gelovigen die dienen bij de Mis en de opdracht om je verder te verdiepen in de heilige Eucharistie door kennis van het sacrament en van de liturgie, opdat daardoor ook je liefde voor de Eucharistie zal groeien.
Dat wens ik jullie vandaag van harte toe!
