Meditatief gebed: het aan je laten gebeuren

Aan het einde van de bis­schop­pen­ver­ga­de­ring vier­den de bis­schop­pen - zoals gebruike­lijk - samen de H. Mis. Daarin zijn we beur­telings hoofd­cele­brant en predi­kant en dit keer was ik aan de beurt. Naar aan­lei­ding van het evan­ge­lie Lc. 11, 37-41 stond ik stil bij het belang van de medi­ta­tie.

Het was deze dag de feest­dag van de heilige kerklerares Teresia van Avila.

Het aan je laten gebeuren...

DINSDAG IN DE 28 E WEEK DOOR HET JAAR Bis­schop­pen­ver­ga­de­ring 15 ok­to­ber 2024

In het semi­na­rie...

De stille dag en de medi­ta­tie
waren in onze pries­ter­oplei­ding
bij­zon­der be­lang­rijke momenten.
Strikt geno­men,
tegen het licht van onze groei en ont­wik­ke­ling
waren ze voor ons als se­mi­na­rist be­lang­rijker
dan getij­den­ge­bed of rozen­krans.
Ik kan me ook wel her­in­ne­ren dat daar
nadruk op werd gelegd door onze rector,
pater Van der Meer:
een stille dag kon je niet verzuimen,
de medi­ta­tie hoorde bij het dage­lijks pro­gram­ma;
brevier daar­en­te­gen hoefde niet ineens, als se­mi­na­rist
en de rozen­krans was facul­ta­tief.

De medi­ta­tie

Dit is goed te begrijpen
omdat je er door de medi­ta­tie
toe werd en wordt gebracht
per­soon­lijk, zelf direct naar Hem te gaan.
De spi­ri­tu­aal Pater Penning de Vries vulde ge­woon­lijk niet in
of die “Hem” nu de Vader was of de Zoon
of ook de heilige Geest,
hoe je relatie met God was
kon per persoon verschillen.
De medi­ta­tie is een heel directe manier
om - als je je ervoor open stelt -
je hart en je leven
van het evan­ge­lie
en van Gods' te­gen­woor­dig­heid
te laten doordesemen.

Bidden als "werk"?

In zekere zin
kunnen getij­den­ge­bed en rozen­krans
iets ge­mak­ke­lijks hebben:
je hebt iets gepres­teerd,
je hebt iets gedaan,
een werk is “af”.

Maar terecht zult U zeggen dat je
juist de rozen­krans medi­ta­tief moet bid­den.

Zoals de boer

Als je de medi­ta­tie doet
kun je de indruk krijgen
dat je niets hebt gedaan.
Je bent als de boer
in de kerk van de pastoor van Ars:
Hij kijkt naar Mij
en ik kijk naar Hem.
Je probeert je heel concreet
met de hulp van Gods genade
te vormen naar het evan­ge­lie.

Diep laten vallen

Maar dat is iets dat zich voltrekt
door het aan je te laten gebeuren;
het geschiedt door genade en ont­vanke­lijk­heid
door de woor­den van het evan­ge­lie
diep in je te laten vallen.
En ze kunnen alleen diep vallen
als het lang­zaam gaat,
als je er tijd voor neemt.

Verlei­ding

Daarom is het voor veel actieven
- ook voor mij­zelf -
ge­mak­ke­lijker
het brevier drie keer te bid­den
dan één keer de medi­ta­tie te doen
en is de beko­ring groter
die te bekorten
of achterwege te laten
dan je brevier niet te bid­den.

Wassingen

Jezus bezoekt vandaag een Fari­zeeër
die Hem heeft uit­ge­no­digd voor de maal­tijd.
Jezus verricht de was­singen niet.
Dat waren bepaalde rituele was­singen
van de han­den
die volgens Farizeïsche overleve­ring
waren voorge­schre­ven
maar die niet in het Oude Testa­ment waren bevolen.
Jezus verricht ze niet,
blijk­baar om aan te kunnen geven
dat je niet voor de buiten­kant moet leven,
niet in formalisme moet ver­val­len,
maar dat het om de binnen­kant gaat.

Niet de uiter­lijk­heid

Jezus veroor­deelt die praktijken niet,
Hij geeft alleen aan
dat het in de ver­hou­ding met God
om iets anders gaat.

We kunnen ge­mak­ke­lijk tot formalisme ver­val­len,
waardoor het geloof iets van de buiten­kant wordt.
Zo is het ge­mak­ke­lijker
om over kerk­po­li­tieke on­der­wer­pen te spreken,
dan over de aanra­king van Gods genade.
Aks we over de kerk spreken
zijn we op een bepaalde manier bezig
met zaken die Kerk en geloof raken,
en toch zijn we niet perse gelovig bezig.
Het is de binnen­kant die telt.

En daarom is die medi­ta­tie
nog wel be­lang­rijker
op de weg van onze roe­ping,
dan andere gebe­den.

Gebed zon­der ophou­den

Het rozen­krans­ge­bed en het getij­den­ge­bed
zijn door vele pausen aan­be­vo­len
en voorge­schre­ven.
Daar kan geen misverstand over bestaan,
ze zijn zeer goed en be­lang­rijk.
Maar het gaat uit­ein­delijk niet
om onze pres­ta­ties in het gebed,
maar om die binnen­kant,
om het inwen­dig leven
in de te­gen­woor­dig­heid van God,
dat is het "gebed zon­der ophou­den"
dat ons bid­den
inhoud en diepgang geeft.

Moge de heilige van deze dag,
de heilige Theresia van Avila
ons hierin een voor­spreek­ster zijn!