Waar krijg je de beste plaats?

Muziekteam van de kathedraal geïnstalleerd

Zondag 20 ok­to­ber wer­den in de ka­the­drale basiliek van Sint Bavo de kerkmusici en dirigenten geïnstalleerd in een fees­te­lij­ke Heilige Mis. Rick Muselaers als magister cantus, Laine Tabora, Ingrid van Herk en Jeanette van Schaik zijn degenen die het ka­the­drale koor zullen lei­den en de muzikale vor­ming van de koorle­den ver­zorgen. Aan allen van harte proficiat!

De vie­ring is nog te volgen via ka­the­draal tv: Heilige Mis - Zondag 20 ok­to­ber - 29e Zondag door het Jaar - YouTube

Con­ce­le­branten

Helaas was Ingrid van Herk ziek gewor­den en moest de vie­ring via Ka­the­draal TV volgen. Maar we zijn haar in de vie­ring niet vergeten. Bij de Eucha­ris­tie­vie­ring con­ce­le­breer­den mgr. Angelo Lameri, decaan van de Theo­lo­gische facul­teit van de Pau­se­lijke La­te­raanse facul­teit, dr. José Manuel Tercero Simòn, studieprefect van het semi­na­rie en de deken van Am­ster­dam Eric Fennis, die vele jaren in de ka­the­draal en bij de koor­school werk­zaam is geweest.

Stem­vork

Na de homilie (zie onder) vond de in­stal­la­tie plaats en spraken de leden van het Muziek­team hun bereid­heid uit zich in te zetten voor het koor, de koor­school en een waar­dige li­tur­gie. Nadat zij de zegen had­den ont­van­gen, mocht ik hun een stem­vork uireiken met inscriptie, een harte­lijke attentie van het bestuur van het Muziek­in­sti­tuut van de ka­the­draal.

Slotak­koord

Om deze dag te markeren zong het ka­the­drale koor na afloop van de Mis een fraai gezang bij de uitgang, onder het oxaal. Boven hun hoof­den bespeelde titulair organist dr. Ton van Eck het grote Wil­li­brordorgel om het koor te be­ge­lei­den.

Na de Eucha­ris­tie­vie­ring was er nog een kleine receptie waarbij de voor­zit­ter van het bestuur van het Muziek­in­sti­tuut een toe­spraak hield en de nieuw-geïnstalleer­den bloemen overhan­digde.

DE BESTE PLAATS

29E ZONDAG DOOR HET JAAR B In­stal­la­tie muzikaal team ka­the­draal 

Felici­ta­ties

Aller­eerst vandaag mijn felici­ta­ties
aan het nieuwe muzikale team
van onze koor­school en ons ka­the­drale koor.
We zijn blij dat jullie er zijn
en jullie je met zoveel vuur en en­thou­sias­me,
met geloof en liefde
inzetten om de mooiste klanken
in de koepel van deze ka­the­drale basiliek
op te laten stijgen.
Die lofzang van God
brengt ons allen
in hemelse sferen!
Straks zal ik graag over jullie persoon en taak
een speciale zegen uit­spre­ken.

De beste plaats

We hebben het mis­schien allemaal weleens gedaan:
gauw zelf de beste plaats pakken.
Op een ver­jaar­dag zijn de pret­tigste stoelen
het eerst gevuld,
toen ik eens naar de bioscoop ging
waren alleen twee plaatsen
op de voorste rij nog over,
vlak voor het grote scherm
en als we eregasten krijgen in onze ka­the­draal,
reserveren we voor hen
mooie plaatsen vooraan, enzo­voorts.
Ik zou zo eindeloos door kunnen gaan,
want het zoeken naar de beste plaats,
zit in onze hele cultuur en in ons mens-zijn.

Tege­lijk vin­den we het allemaal
na­tuur­lijk wel heel mooi,
als iemand een mooie plaats afstaat
en zelf een min­dere plaats inneemt.

Roos Bollen

Ik las deze week over Roos Bollen,
die er als hulp­ver­le­ner van Unicef
voor koos om naar Gaza te gaan.
Niet de beste plaats, wel heel nut­tig,
haar inzet redt levens.
Zij koos ervoor dienst­baar te zijn.

Weinig plaats

Dit herinnert ons er tevens aan
dat er voor vele mensen in deze wereld
geen plaats is of slechts een menson­waar­dig plaatsje.
Het is vandaag ook Missie­zon­dag
en we steunen in de collecte
de mensen in arme lan­den
en al die mensen
die zich vanuit hun geloof in Jezus Christus
inzetten voor de minsten, de armsten,
degenen die weinig of niets bezitten.

De Mensen­zoon

Waarom speelt het geloof in Jezus Christus
hierin een rol?
Zijn er niet vele mensen die niet geloven
maar zich wel fan­tas­tisch inzetten?
Ja, dat is na­tuur­lijk waar
en het is ook niet gezegd
dat chris­te­nen steeds de besten zijn,
maar het is ook waar dat dit de weg is
die Jezus Christus ons is voor­ge­gaan,
de weg van de minste plaats,
de weg van lij­den, opoffe­ring en ver­wor­pen wor­den,
terwijl Hij zich juist inzet
voor iets goeds en moois.
De Mensen­zoon - Jezus Christus -
is geko­men om te dienen
en zijn leven te geven als los­prijs voor velen.

Dat klinkt na­tuur­lijk al heel mooi
en al heel anders dan bij die apos­te­len
die stiekem bij Jezus komen
om de beste plaatsen voor zich­zelf uit te zoeken,
maar je kunt er wel enige vragen bij stellen.

Voor velen?

Het evan­ge­lie ein­digde ermee
dat Jezus geko­men is om Zijn leven te geven
als los­prijs voor velen.
Maar komt Jezus dan niet voor ie­der­een,
geeft Hij Zijn leven alleen voor een geselec­teerde groep?
Nee, absoluut niet!
Hij komt voor ie­der­een.
Niemand, absoluut niemand
is van Zijn liefde uit­ge­slo­ten.
Die uitdruk­king “voor velen”
wil ons alleen laten aanvoelen
dat het om heel veel mensen gaat,
een onafzien­ba­re menigte.
“De velen” is dan ook in het Grieks
de aandui­ding voor een grote menigte.

Hij is anders

Maar ook al zijn het er zo veel,
Hij houdt van je
met een per­soon­lijke liefde.
God is heel anders dan een mens,
Hij is geen oude man met een baard op een wolk,
God is geest, we zullen Hem daarom nooit
helemaal kunnen begrijpen.
God gaat ons denkraam ver te boven.
En waar wij - zeker mannen -
het al moei­lijk vin­den onze aan­dacht
over twee, drie zaken te ver­de­len,
daar heeft God alle mensen lief
met aan­dacht voor ie­der­een
en een per­soon­lijke liefde;
Hij heeft ieder van ons
een per­soon­lijke roe­ping gegeven.
De Mensen­zoon is geko­men om je te dienen.

Waarom?

Soms denken wij dan:
maar als God bestaat,
waarom moeten mensen dan lij­den?
Niemand zal daar een ant­woord op kunnen geven
dat ons wer­ke­lijk bevre­digt;
zeker niet als het over lij­den gaat
dat ons per­soon­lijk treft.
Maar het is wél zo,
dat Jezus keer op keer hier op terug is geko­men:
Je kunt alleen mijn leer­ling zijn
als je de beker drinkt
- dat is de kelk van het lij­den, dat een mens op zijn weg krijgt -
en als je het doopsel ondergaat
waar Jezus mee gedoopt is,
dat wil zeggen:
dat het bij het men­sen­le­ven hoort,
dat we soms ondergedom­peld zijn in het lij­den,
bedolven door verdriet.
Een weg die voor ons, mis­schien,
moei­lijk te begrijpen is.
Het is de weg van de leer­ling,
de weg van de christen:
drink de beker, zegt Jezus,
onderga dit doopsel
met moed en ver­trouwen.

In­spi­ra­tie

Dat is de in­spi­ra­tie die vele mensen ertoe heeft gedreven
om hun leven te geven
om te dienen,
om er te zijn voor de armsten, de minsten,
ook al kostte dat zware offers.

Wat is je in­spi­ra­tie om naar Gaza te gaan?
Waarom gaat iemand naar zo’n gevaar­lijk gebied?
Waarom ga je werken in sloppenwijken?
Maar ook: waarom geef je je leven voor je gezin
en laat je daarvoor mooie carrière-kansen voorbij gaan.
Het is de liefde die daarachter zit!
Lief­heb­ben kun je nooit zon­der lij­den.

Losprijs

Verder heeft het evan­ge­lie het vandaag
over “los­prijs”,
Jezus komt om Zijn leven te geven als los­prijs.
Een los­prijs betaal je
als iemand ont­voerd is,
om die ont­voerde persoon weer vrij te kopen.
Jezus zegt dus hier
dat Hij zijn leven geeft, dus dat Hij sterft,
om mensen vrij te kopen,
die in de greep van een ont­voer­der,
in feite: van het kwaad, zijn.
Die greep van het kwaad
is de greep van die lelijkerd
die wil dat we gaan voor ons­zelf,
voor onze eigen glorie,
voor de beste plaatsen voor ons­zelf,
die niet wil dat we dienen.
Iedere keer
dat we ons daar niet door laten bepalen,
dat we kiezen voor de weg van Jezus,
wordt deze wereld iets mooier;
je doet het niet voor het “ik” en het “nu”,
je handelt met per­spec­tief,
dan kom je vast goed terecht,
op een prach­tig mooie plaats.