De nieuwe Encycliek van de paus, een eerste indruk
Over de menselijke en goddelijke liefde van het hart van Jezus
Op 24 oktober 2024 heeft paus Franciscus zijn vierde Encycliek gepubliceerd: "Dilexit"nos" (Hij heeft ons liefgehad) over de menselijke en Goddelijke liefde van het hart van Jezus Christus. Deze prachtige tekst helpt ons niet alleen om te denken aan de onmetelijke liefde voor ons van Jezus zelf, maar ook om voor ogen te houden hoe belangrijk het is - juist in onze tijd - om te leven en te handelen vanuit het hart.
Een officiële Nederlandse vertaling zal binnenkort beschikbaar komen. Hieronder geven we enkele saillante passages weer van de tekst in een voorlopige vertaling, zodat U een indruk kunt krijgen. De volledige tekst is in verschillende talen beschikbaar op de website van het Vaticaan: www.vatican.va
Dilexit Nos - Enkele passages
Het belang van het hart
2. Het symbool van het hart is vaak gebruikt om de liefde van Jezus Christus uit te drukken. Sommigen hebben zich afgevraagd of dit symbool vandaag de dag nog wel betekenis heeft. Maar omdat we leven in een tijdperk van oppervlakkigheid, waarin we krampachtig van het ene ding naar het andere rennen zonder echt te weten waarom, en eindigen als onverzadigbare consumenten en slaven van de mechanismen van een markt die zich niet bekommert om de diepere betekenis van ons leven, moeten we allemaal het belang van het hart herontdekken. [1]
Er is meer dan het verstand...
11. Als we het hart devalueren, devalueren we ook wat het betekent om vanuit het hart te spreken, met het hart te handelen, het hart te cultiveren en te genezen. Als we de specificiteit van het hart niet waarderen, missen we de boodschappen die het verstand alleen niet kan overbrengen; we missen de rijkdom van onze ontmoetingen met anderen; we missen poëzie. We verliezen ook de geschiedenis en ons eigen verleden uit het oog, omdat onze echte persoonlijke geschiedenis wordt opgebouwd met het hart. Aan het eind van ons leven zal alleen dat ertoe doen.
Een zaak van het hart...
27. Voor het hart van Jezus, levend en aanwezig, groeit onze geest, verlicht door de Geest, in het begrijpen van zijn woorden en wordt onze wil bewogen om ze in praktijk te brengen. Dit zou gemakkelijk op het niveau van een soort zelfverzekerd moralisme kunnen blijven. Het horen en proeven van de Heer, en Hem de eer bewijzen die Hem toekomt, is echter een zaak van het hart. Alleen het hart is in staat om onze andere krachten en hartstochten, en onze hele persoon, in een houding van eerbied en liefdevolle gehoorzaamheid voor de Heer te plaatsen.
Teken van Zijn wezen
48. Toewijding aan het hart van Christus is niet de verering van een enkel orgaan los van de Persoon van Jezus. Wat we aanschouwen en aanbidden is heel Jezus Christus, de mensgeworden Zoon van God, voorgesteld door een beeld dat zijn hart accentueert. Dat hart van vlees wordt gezien als het bevoorrechte teken van het diepste wezen van de vleesgeworden Zoon en zijn liefde, zowel goddelijk als menselijk. Meer dan enig ander deel van zijn lichaam is het hart van Jezus “het natuurlijke teken en symbool van zijn grenzeloze liefde”.[28].
H. Margaretha Maria Alacoque
119. Onder de heilzame invloed van deze Salesiaanse spiritualiteit vonden aan het einde van de zeventiende eeuw de gebeurtenissen van Paray-le-Monial plaats. De heilige Margaretha Maria Alacoque rapporteerde een opmerkelijke reeks verschijningen van Christus tussen eind december 1673 en juni 1675. Fundamenteel hierbij was een liefdesverklaring die opviel in de eerste verschijning. Jezus zei: “Mijn goddelijk Hart is zo ontvlamd van liefde voor de mensen, en voor jou in het bijzonder, dat het, niet langer in staat om de vlammen van zijn vurige liefde in zichzelf te bevatten, ze via jou moet uitstorten en aan hen moet worden geopenbaard, om hen te verrijken met zijn kostbare schatten die Ik nu aan jou onthul.” [111]
120. Het relaas van de heilige Margaretha Maria is krachtig en diep ontroerend: “Hij openbaarde mij de wonderen van zijn liefde en de onverklaarbare geheimen van zijn Heilig Hart die hij tot dan toe voor mij verborgen had gehouden, totdat hij ze voor het eerst voor mij opende, op zo'n treffende en verstandige manier dat hij mij geen ruimte voor twijfel liet”. [112] In latere verschijningen werd die troostende boodschap herhaald: “Hij openbaarde mij de onuitsprekelijke wonderen van zijn zuivere liefde en tot welke uitersten die hem had gebracht om de mensheid lief te hebben”. [113]
