Luister en bemin...
Bussumse Mariakerk 100 jaar!
Zondag 3 november was de jubileumviering van het 100 jarig bestaan van de Mariakerk (O.L. Vrouw Altijddurende Bijstand) in Bussum. Aan het einde van de Eucharistieviering werd een prachtig Magazine uitgereikt, Burgemeester Han ter Heegde van de gemeente Gooise meren sprak een heel betrokken woord en de koster werd totaal overdonderd...
Aanwezigen
Samen met pastoor-moderator Sandor Koppers, die allen welkom heette, en pastoor Elroy Kaak en de nog maar net naar Purmerend overgeplaatste pastoor-deken Carlos Fabril, vierde ik de H. Eucharistie waar vele mensen aan deelnamen. In de kerk zag ik ook diaken Nico Smit die in de Mariakerk heeft gewerkt en vertegenwoordigers van andere kerkgemeenschappen en de oud-organist Jean Janssen.
Zang en gebed en een Irakese familie
Het dames- en herenkoor zong = begeleid op het monumentale Steinmeyer-orgel - de Missa Festiva van Alexander Gretchaninofff. Bij de voorbeden waren vele namen van overledenen ingesloten; de nabijheid van Allerzielen (de dag ervoor) zal eraan hebben bijgedragen dat de lijst van te herdenken personen zeer lang was. Mooi. Een Irakese familie had net de dagen ervoor de grootmoeder verloren en zij hadden haar portret en bloemen meegebracht die op het altaar van de Goede Herder zijn geplaatst. In de voorbede stond ik ook even stil bij de St. Jozefkerk en de H. Vituskerk die eerder gesloten werden, de Jozefkerk pas een jaar of tien geleden.
Magazine
Aan het einde van de plechtige viering was het woord aan vice-voorzitter van het parochiebestuur Alex Goutier die het nieuwe en fraaie magazine "Honderd jaar Mariakerk" presenteerde en de auteur Eric Bor en vormgeefster Anneke van de Koppel, alsmede Jeanine Peijnenburg en Marie-Louise van Wijk-Van de Ven hartelijk dankte voor hun bijdrage aan de totstandkoming van deze uitgave. Daarna kregen burgemeester Han ter Heerde en ik een eerste exemplaar. Eric Bor ging vervolgens nog even in op de totstandkoming en de geschiedenis van de Mariakerk.
Ambtsketen
Intussen had burgemeester Han ter Heegde zijn ambtsketen omgedaan en sprak de vele parochianen toe vanuit een grote betrokkenheid. Hij herinnerde aan de grote betekenis van de parochie voor Bussum met scholen, ziekenhuis, klooster en meer. Hij wenste de parochie toe een blije gemeenschap te zijn die de vreugde van het evangelie zou uitstralen.
Verrassingen
De volgende spreekster deed een heel onverwachte aankondiging toen zij de verdiensten van iemand van de gemeenschap begon op te sommen. Koster Herman werd er flink door overvallen toen bekend werd gemaakt dat hij de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice had toegekend gekregen. Ik mocht die opspelden, niet iets waar ik erg goed in ben, maar... het lukte!
Na de afslutiing van de H. Mis met de zegen was er nog een geanimeerde receptie en ontmoeting met de parochianen van wie ik er vele heb kunnen spreken. Proficiat, Mariakerk!
LUISTEREN, DAARMEE BEGINT HET EERSTE GEBOD
31E ZONDAG DOOR HET JAAR 100 JARIG BESTAAN MARIAKERK BUSSUM
Felicitatie
Allereerst natuurlijk aan U allemaal
een zeer hartelijke felicitatie
met de honderdste verjaardag van deze kerk.
Zij is een oude, maar vitale dame
die heel wat leven in zich bergt
en waar vele vrijwilligers zich voor inzetten.
Ik wens deze kerk en, de parochie en U allen
een heel mooi jubileum
en een gezegende, goede toekomst toe
onder de bescherming van Maria,
aan wie deze kerk is toegewijd.
Waar ben je trots op?
Als iemand aan U zou vragen
waar U trots op bent
en waar U met veel voldoening op terug kijkt,
dan zou het antwoord zomaar
een prestatie kunnen zijn,
iets wat U gedaan heeft
en waar U resultaat mee heeft behaald.
Tenminste op verjaardagen of in dat soort gesprekken
gaat het best wel vaak over onze successen:
hoe we dit of dat voor elkaar hebben gekregen,
hoe goed we bezig zijn geweest,
dat we toen en toen
een mooie prestatie hebben neergezet.
In het zonnetje
Daar zit in feite ook vaak achter
dat we bijna allemaal
behoefte hebben
aan erkenning en waardering.
Wie hoort er nu niet graag
dat hij of zij het goed heeft gedaan?
En het is natuurlijk ook goed dat dat af en toe
wordt gewaardeerd en erkend.
Zo is het goe dat bij dit jubileum van de kerk
ook de vrijwilligers in het zonnetje zijn gezet.
Zij verdienen waardering en erkenning.
Voldoening
Maar die successen en de prestatie:
we weten natuurlijk allemaal eigenlijk wel
dat de belangrijkste en mooiste dingen van het leven
zich op een ander vlak bevinden.
Onze successen zijn niet
waar het in het leven om zou moeten draaien.
Want het is leuk als je bedrijf zo geweldig gaat,
dat geeft voldoening.
maar het doet veel meer pijn
als het niet goed gaat met de mensen van wie je houdt,
met je man, vrouw of kinderen bijvoorbeeld.
En je kunt misschien wakker liggen van dalende beurskoersen,
maar het leven van mensen in oorlogsgebieden
telt natuurlijk honderd keer meer.
Een jongeman uit Gaza
Een Palestijnse jongeman uit Gaza
met een Nederlands paspoort
was deze week in de media:
hij is terug gereisd naar Gaza
hoe gevaarlijk het er ook is
en hoeveel moeite het ook kostte
om er binnen te komen,
gewoon omdat daar zijn ouders
en familie wonen
en hij bezorgd om hen was.
Luister, Israel
Op dit terrein wil Jezus ons vandaag iets meegeven
in het evangelie dat we hebben gehoord:
“Luister, Israel,
je zult God beminnen en je naaste”.
Als wij praten, vertellen we iets aan een ander
en zenden we een boodschap uit.
Als we luisteren
is onze aandacht gericht op een ander.
Luisteren is niet zenden, maar ontvangen,
een andere mens staat dan centraal,
luisteren, echt luisteren, is aandacht hebben voor...
En dat is precies het eerste antwoord dat Jezus geeft
als een schriftgeleerde hem vraagt
wat hij moet doen: “Wat is het allereerste gebod?”
Het allereerste is: luister.
Stel een ander eens centraal,
niet alleen hoe jij je voelt,
hoe je het zelf het maakt en wat jij hebt gedaan,
maar stel je in op die ander,
die mens die tegenover je zit.
Niet meteen praten
Soms vertelt iemand iets,
de ander zegt:
Ja, dat heb ik zelf ook meegemaakt
en begint dan over zichzelf te praten.
Of soms beginnen mensen meteen
met mogelijke oplossingen aan te dragen.
Niet te snel! Luister!
Denk er maar aan hoe je jezelf zou voelen
als je verdriet hebt of met iets zit
en iemand praat het weg
of begint je meteen te vertellen
wat je moet doen.
Een relatie met God
Dit geldt niet alleen tussen mensen:
ook met God kun je pas een relatie krijgen
als je luistert,
“Luister, Israël”,
open je hart
voor wat de Heer je wil zeggen,
want wat Hij je wil zeggen
is nog mooier en belangrijker
dan wat jij aan God wilt zeggen.
Als je luistert krijg je antwoorden.
Afgodjes
En dan vervolgt Jezus met de woorden:
“De Heer onze God is de enige Heer”.
Ook dat is wel weer eens goed om te horen,
want er zijn zoveel afgodjes,
dingen en mensen
die we te belangrijk maken,
te groot.
Maar alles gaat voorbij,
dat hebben we juist gisteren
- op Allerzielen - weer herdacht.
Bemin!
Het volgende woord is: Bemin!
Heb God lief en hou van je naaste, je medemens.
Hoe doe je dat? Ook daar zit een soort volgorde in.
Het begint niet met “iets doen”,
hoe belangrijk dat ook is.
Het begint bij ons hart en onze ziel:
met heel je hart, heel je ziel, heel je verstand
en dan pas met al je krachten.
Dus ook als je niet veel krachten hebt,
kun je beminnen met hart en ziel en met je verstand.
Het doen, wat je kunt en bereikt,
dat is niet alles.
Het hart staat voorop!
En over de liefde tot de naaste zegt Jezus nog:
“Bemin je naaste als jezelf”
Dat is weer ons bekende woord:
“Wat jij niet wilt dat jou geschiedt,
doe dat ook een ander niet”.
Levende stenen
We vieren honderd jaar Mariakerk,
maar daarbij gaat het niet allereerst om het gebouw,
maar om de levende stenen,
de gemeenschap die hier samenkomt
om uitdrukking te geven
aan onze liefde tot God
en geïnspireerd te worden
tot naastenliefde
met heel ons hart, onze ziel, ons verstand
en al onze krachten.
Het begint allemaal
bij het luisteren en je hart,
daarna komt pas het doen...
Zo bouwen we kerk op.
Proficiat!
En mogen jullie
onder Gods zegen
en met de biddende voorspraak van Maria
dit gebouw blijven maken
tot een plaats van geloof en bezieling.
