Suggesties voor pelgrims van hoop

Openbaring des Heren - Drie koningen

Wie niet zoekt, zal weinig vin­den; wie niet meer zoekt, zal zich niet vernieuwen of vooruit­gaan. We zijn ge­roe­pen om zoekende mensen te zijn, als pelgrims onderweg naar een mooie eindbestem­ming, open voor hoe de goede God ons daarbheen zal lei­den. Er is een ster die ons leidt.

Op het Hoog­feest van de Open­ba­ring des Heren vierde ik de Mis in de ka­the­draal. Omdat dit feest in veel oosterse kerken het eigen­lijke Kerst­feest is, hebben we dit jaar toch een beetje een witte kerst: op de morgen van deze zon­dag ontwaakten we in een witte wereld, al deed de regen de meeste sneeuw aan het eind van de ochtend al weer weg smelten. Nog een reden om er vroeg bij te zijn en ’s morgens naar de kerk te gaan!

Een zoek­tocht onder geleide...

OPENBARING DES HEREN DRIEKONINGEN KATHEDRAAL

Ze gingen op weg
onder het geleide van een ster...
De wijzen zijn beeld van zoekende mensen.

Zoek­tocht

Ik vermoed dat bijna ieder mens
in zijn of haar leven
wel een soort van gees­te­lij­ke zoek­tocht heeft gekend.
Maar die zoek­tocht zal per persoon
heel erg verschillen.

Mijn jeugd

Ik heb zelf het geluk gehad
- want zo beschouw ik dat wel -
dat mijn ouders het geloof hebben doorge­ge­ven
en dat ik in mijn jongste jaren
zowel thuis, als in de kerk en op school
de waar­den van de katho­lie­ke gods­dienst heb mee gekregen
en op mocht groeien in die sfeer.
Ik heb zelf in mijn leven
daarin niet echt een breuk gekend
maar ik kan wel
- op mijn zoek­tocht -
allerlei momenten en erva­ringen aan­wij­zen
die mij veel gebracht hebben
voor mijn groei als mens en als christen.
Wat dat betreft ben ik
een heel aantal mensen op mijn levensweg
heel erg dank­baar.
Mis­schien geldt dat ook voor U,
er zijn mensen die we in dank­baar­heid gedenken.

De draad weer opgepakt

Anderen onder U hebben wellicht de draad weer opgepakt
na een periode waarin er meer afstand was,
van geloof en kerk.
Dat kan door allerlei omstan­dig­he­den gebeuren
soms dat drukte of gezins omstan­dig­he­den
het gees­te­lij­ke meer op de ach­ter­grond plaatste.

Nieuwe gelo­vi­gen

En er zijn tenslotte ook mensen
- en dat wor­den er gelukkig steeds meer -
die zelf niet gelovig of ker­ke­lijk zijn opgevoed,
maar die aan­geraakt zijn en in­spi­ra­tie hebben gekregen
en een weg van geloof zijn gaan ont­dek­ken.
Dat is heel mooi en ik wens hen veel zegen op die weg.

Pelgrim van hoop

Maar wie we ook zijn
en hoe onze ach­ter­grond ook is,
we zijn uit­ein­delijk allemaal ge­roe­pen
om als pelgrim van hoop
- zoals het thema van dit heilig jaar luidt -
door het leven te gaan,
niet doem­denkend,
met gevoel voor de zin
van dit bestaan.
We mogen leven voor iets moois,
onze weg heeft een blijvende waarde.

Hoe kunnen we pelgrim zijn?
Hoe kunnen we zo,
als pelgrim van hoop door het leven te gaan?

Ballast?

Een pelgrim neemt niet te veel mee,
anders kan hij niet vooruit.
Wat is de ballast die wij meedragen
en die eigen­lijk te veel is?
Waar moeten we van af?

Hart én verstand

Verder zijn we begif­tigd met verstand en een hart.
Die twee moeten goed samen gaan.
Een mens zon­der hart of met een hart van steen
zal deze wereld nog lelijker achter laten
dan die al is;
en een mens die zijn verstand op nul zet,
doet allerlei domme dingen,
zoals we helaas ook in de Oude­jaars­nacht
wel weer hebben gezien.
Hart, verstand en geest
moeten verbin­ding hebben,
zo wor­den we meer één in ons­zelf.

Ge­meen­schap

Ook de verbin­ding
met God en onze naaste is be­lang­rijk.
Een christen is een ge­meen­schaps-mens,
hij ziet om naar de naaste
en zal leven vanuit een bron
en niet vanuit gevoel alleen.
Een goed hart
en ver­stan­dig, even­wich­tig afwegen,
zo kunnen we goed vooruit gaan.

Trouw

Niet de veel­heid aan afwisseling,
maar de standvas­tig­heid en trouw
geven ons evenwicht en diepgang,
maar na­tuur­lijk wel
met een open geest en hart .

Een echte pelgrim
veran­dert zijn route niet substantieel,
zijn doel blijft het­zelfde,
maar hij gaat vooruit,
op basis van de erva­ringen en inzichten
die hij al heeft verworven.

Groeien

Door die voort­du­rende open­heid
om ons zelf als mens te willen ont­wik­ke­len
en te groeien naar Gods plan
en vooruit te gaan,
daardoor zijn we pelgrims van hoop.
Moge de Geest van God
onze pelgrims­tocht lei­den
door dit nog tame­lijk nieuwe jaar!

Open­ba­ring des Heren

Vandaag vieren we een nieuw hoogte­punt
in de kerst­tijd,
de dag die voor ver­schil­lende oosterse chris­te­nen
het eigen­lijke kerst­feest is
omdat op dit feest de Heer Jezus
zich open­baart aan de hei­denen,
aan die wijzen uit het oosten,
geko­men van ver.

Op weg

Die wijzen uit het oosten
zijn bij uitstek pelgrims van hoop.
Zij hebben een bij­zon­dere ster gezien
en zijn met hun kennis en ach­ter­gron­den,
met de wijs­heid die zij al hebben verworven,
tot de con­clu­sie geko­men
dat er een bij­zon­dere koning geboren moest zijn.
En ze gingen op weg
met het dui­de­lijke doel
die Koning te vin­den
en Hem hun hulde te brengen.

Open hart, open geest

Zij lieten zich niet in de war brengen,
zij lieten zich niet ont­moe­di­gen,
zij gingen op weg
en zij zochten ver­der op basis van de inzichten
die zij uit hun boeken en tradities
had­den verkregen.
Zij ver­an­der­den niet van koers,
zij bleven trouw aan hun doel
om die koning te vin­den.
Wel zochten zij meer in­for­ma­tie,
want zij had­den een open hart en een open geest.
Zij spraken ook met Herodes
en hoor­den de mening
van schrift­ge­leer­den en hoge­pries­ters,
maar uit­ein­delijk luister­den zij
- alles over­we­gend -
meer naar God
die hen waar­schuwde
niet naar Herodes terug te keren.

Mogen de wijzen uit het oosten
die wij op deze dag vieren en gedenken,
een in­spi­re­rend voor­beeld zijn!

GEBED VAN DE GELOVIGEN

VOORBEDE OPENBARING DES HEREN (DRIEKONINGEN) KATHEDRAAL

B Laten we bid­den tot de Heer, dat Zijn licht ons allen moge gelei­den

H. Jaar

1. Laten we bid­den voor heel de Kerk die dit jaar viert als een heilig jaar met als thema: “pelgrims van hoop”, dat dit jaar zegen zal brengen en nieuwe hoop en velen zullen wor­den geïnspireerd door de pelgrimages naar Rome en de andere ac­ti­vi­teiten van dit bij­zon­dere jaar. Laat ons bid­den.

Voor mensen die depressief zijn

2. Laten we in ons gebed ook denken aan de mensen die last hebben van depressieve gevoelens, dat zij niet in de steek wor­den gelaten en gees­te­lij­ke kracht en nieuwe perspectieven zullen ont­van­gen. Laat ons bid­den.

Midden Oosten

3. Laten we bid­den om een goede en vreedzame ont­wik­ke­ling van de situatie in het Midden-Oosten; om een einde aan de oorlog in Gaza, om een stabiele ont­wik­ke­ling voor Syrië met respect voor de rechten van de min­der­he­den; om hulp en steun voor de lan­den in die regio die vele miljoenen vluch­te­lingen opvangen. Laat ons bid­den

Saam­ho­rig­heid

4. Bidden we om meer verbin­ding en saam­ho­rig­heid in onze samen­le­ving, om aan­dacht voor de ge­zin­nen en personen die alleen staan of te weinig hebben om rond te komen. Laat ons bid­den

Om zegen over onze huizen

5. Bidden we dat de ster van Godswege ook ons allen mag lei­den in dit jaar 2025: dat wij de wegen zullen kunnen gaan die Gods Geest ons wijst en Gods zegen op onze huizen en families mogen rusten. Laat ons bid­den

Slot­ge­bed

B. Hemelse Vader, moge Uw zegen ons sterken, Uw licht ons gelei­den, moge Uw vrede wonen in ons hart en het hart van alle mensen. Moge onze inzet gericht zijn op het bouwen aan Uw ko­nink­rijk van vrede en ge­rech­tig­heid. Door Christus onze Heer