Trouw ondanks alles....
De bekoringen in de woestijn - eerste zondag Veertigdagentijd C
Op de eerste zondag van de Veertigdagentijd vierde ik de H. Mis in de kathedraal. Die zondag is gewijd aan de bekoringen van Jezus in de woestijn, in het C jaar uit het Lucasevangelie (Lc. 4, 1-13).
De homilie was voor een grot deel gelijk aan die bij de installatie van p. Eko Manek, de avond ervoor
Er zijn zoveel bekoringen en verleidingen!
EERSTE ZONDAG VAN DE VEERTIGDAGENTIJD - Kathedraal
De bekoringen van Jezus en die van ons
Dit is de zondag van de bekoringen,
het moment in de woestijn
waarop Jezus met allerlei verleidingen
wordt geconfronteerd.
Misschien dat die bekoringen U een beetje bijzonder lijken:
een bekoring om een steen in brood te veranderen,
een bekoring om heerser te worden
van alle koninkrijken ter wereld
en de bekering om zich van de bovenbouw
van de tempelpoort
naar beneden te gooien
en zich te laten opvangen door de engelen.
Maar hoe apart U dit misschien
in de oren heeft geklonken,
het gaat in feite in de basis
om dezelfde bekoringen als die
waar wij en zo ongeveer alle mensen
mee te maken hebben:
Een paar voorbeelden
als je een of andere functie bekleedt,
kun je in de positie komen
om die functie te gaan gebruiken
om zelf bepaalde voordelen te kunnen krijgen.
Hoe eerlijk zijn we
als het geld bij wijze van spreken
voor het oprapen ligt
en de kans om tegen de lamp te lopen
praktisch nul?
Hoe ver ga je in het verlangen
om indruk te maken op anderen,
hoe ver ga je om te krijgen en te hebben
wat je denkt nodig te hebben
of wat je graag wilt hebben?
In hoeverre gaat het om je eigen trots en geldingsdrang
en in hoeverre is wat je doet
ook werkelijk dienst?
Zo kan ik nog wel even doorgaan...
Waar ligt je zwakke plek?
We hebben eigenlijk allemaal wel
bepaalde zwakheden,
zaken waarin we meer kwetsbaar en gevoelig zijn
om net iets meer over de grens te gaan
van wat betamelijk en goed is.
En zegt U of denkt U: dat geldt niet voor mij,
dan zou ik toch willen vragen
om er nog eens goed over na te denken:
wanneer laat je bijvoorbeeld iets na
waarvan je eigenlijk vindt dat het goed is
om te doen?
Hoe standvastig ben je
in de goede voornemens?
Iedere avond
Pas geleden heb ik iemand begraven
die iedere avond op dezelfde tijd
zijn moeder belde,
toen die weduwe was geworden.
Wat mooi, wat goed, maar ook:
wat een volharding is er nodig
om dat trouw vol te houden.
Ook paus Franciscus heeft zoiets gedaan:
sinds het begin van de oorlog in Gaza,
belde hij iedere avond
op een vaste tijd
met de katholieke parochie in Gaza
om de mensen een hart onder de riem te steken.
Zelfs vanuit het ziekenhuis
- al is hij er slecht aan toe -
heeft hij dat toch nog een paar keer gedaan.
Trouw
Maar ook in ons land zijn er vele mensen
die heel trouw zijn in het vervullen van een dienst
voor hun naaste, ook al is die best intensief.
In ons land zijn er ruim vijf miljoen mantelzorgers!
En wij?
En wij? Hoe trouw zijn we in onze dienstbaarheid,
hoe trouw aan ons gebedsleven, aan de Eucharistie,
aan de zorg voor de naaste?
Soms doen we iets goeds en moois,
maar doen we het te veel voor onszelf,
om er eer mee in te leggen,
goed voor de dag te komen
en minder uit dienstbaarheid,
soms laten we iets na
waarvan we weten dat het goed zou zijn,
maar we hebben er geen zin in.
De bekoringen van Jezus
Jezus werd bekoord in de woestijn,
omdat Hij ons leven is komen delen,
met alles wat erbij hoort.
Hij heeft alles zelf mee willen maken:
groeien en volwassen worden,
moeten vluchten,
haat ondervinden en tegenwerking,
lijden en sterven, alles!
Onze God is geen God die ver weg is gebleven,
op afstand toekijkt
hoe de wereld in nood is,
nee, Hij heeft het zelf mee willen maken
en het aspect van ons leven
wat Hij zelf heeft meegemaakt
en waar we vandaag bij stil staan,
zijn dus de bekoringen.
Die gaan over indruk maken, macht hebben,
je laten dienen in plaats van zelf te dienen.
Typisch menselijk
Hoe apart die bekoringen misschien ook lijken,
ze gaan dus allemaal over
de typisch menselijk dingen,
de zaken waarin wij ook worden bekoord:
ze gaan over indruk maken op anderen,
willen heersen, macht willen hebben,
je functie gebruiken voor jezelf
in plaats van als dienst aan anderen.
De veertigdagentijd is begonnen.
We worden uitgenodigd
om onszelf en onze eigen verlangens en begeerten
meer los te laten,
met name door extra gebed, door vasten
en door aandacht en steun voor de armen.
In deze Veertigdagentijd
zal daarvoor de Vastenactie weer worden gehouden
waardoor wij steun geven
aan de mensen in de armste landen.
Van harte wens ik U allen een goede Vastentijd!
