Een bezoek dicht bij huis....

Donder­dag­mid­dag 20 maart had ik een ont­moe­ting met de pas­to­rale krachten van het dekenaat Haar­lem. De deken, ple­baan Floris Bun­scho­ten, opende met een pre­sen­ta­tie van de kerken van het dekenaat, daarna deel­den we onze erva­ringen en we sloten af met het bid­den van de vespers.

Nieuwe katho­lie­ken

Het was een goede gelegen­heid om met de pries­ters, diakens en pas­to­raal werker van het dekenaat van gedachten te wisselen. Er was veel aan­dacht voor de 'nieuwe katho­lie­ken' en de jon­ge­ren die de katho­lie­ke kerk bena­de­ren. Op 7 juni heten we hen allen welkom in en rond de ka­the­draal voor de dag van de nieuwe katho­lie­ken. De be­ge­lei­ding voor en na de opname in de kerk vraagt veel en bij­zon­dere aan­dacht. Tege­lijk is het hoop­ge­vend en mooi.

Chris­te­lijk leven

Veel jon­ge­ren hebben op het moment dat zij komen al een levensweg achter de rug en moeten (mogen) groeien in een chris­te­lijke levens­wij­ze, op gebied van naasten­liefde, maat­schap­pij-visie, trouw aan gebeds en sacra­menteel leven en ook bij­voor­beeld in het omgaan met relaties en seksua­li­teit. Het is niet altijd ge­mak­ke­lijk een weg te vin­den die bij deze jon­ge­ren past en tege­lijk recht te doen aan de chris­te­lijke en katho­lie­ke visie op relaties en huwe­lijk. Per­soon­lijke be­ge­lei­ding is hierbij heel be­lang­rijk, zoals ook onze paus vaak zegt. Be­lang­rijk is dat de jon­ge­ren ervaren dat zij welkom zijn en mogen groeien. Een mens moet trouwens een leven lang blijven groeien.

De ver­trouwde kerk­gan­gers

Maar er zijn ook andere aspecten die van belang zijn. Ouderen of trouwe kerk­gan­gers van oudsher voelen zich niet altijd thuis bij de ont­wik­ke­lingen, al zijn ze aan de andere kant weer blij en ervaren ze het als bemoe­digend als ze bij­voor­beeld jon­ge­ren zien in de HH. Missen door de week.Som­mi­gen lijken weg te blijven uit de vie­rin­gen. Ook voor hen moet aan­dacht zijn.

Caritas

Een ander be­lang­rijk punt is de Caritas. In de H. Familie­paro­chie is een PCIU die wordt begeleid door de pas­to­raal werker. Maar niet in alle pa­ro­chies zijn er actieve PCI's (Parochiële Caritas In­stel­lingen) en door ziekte was de be­ge­lei­ding en stimulans vanuit het bisdom niet altijd moge­lijk. Ik verlang wel naar meer mooie, ge­za­men­lijke en herken­ba­re Caritas-projecten, daar ligt één van de speer­pun­ten die ik bij mijn aantre­den heb ge­for­mu­leerd. Catechese en contact met scholen was een ander be­spro­ken punt. Daar­mee zijn de erva­ringen van plaats tot plaats ver­schil­lend.

Bedankt!

Aan het einde van de ont­moe­ting heb ik de pries­ters, diakens en pas­to­raal werker Ans Dekker bedankt voor hun inzet voor Jezus Christus en de de kerk, want die is zeer waarde­vol.