Pastores nieuwe H. Titus Brandsmaparochie geïnstalleerd

Eucharistieviering in Medemblik

Zondag 23 maart was de in­stal­la­tie­plech­tig­heid van pastoor-moderator Álvaro A. Rodriguez Luque en pastoor-in-solidum Bert Glorie van de nieuwe Sint Titus Brandsma-pa­ro­chie van Medem­blik, Wer­vers­hoof, Andijk en Onder­dijk en van Zwaag­dijk-Oost.

De St. Titus Brandsma­paro­chie is vorig jaar opgericht als fusie van een viertal pa­ro­chies.

Herdersschopje

Ook hier was het een fees­te­lijk gebeuren. De in­stal­la­tie van beide pries­ters vond plaats aan het begin van de H. Mis, terwijl bij de voor­bede ver­schil­lende tekenen van het pastoors­ambt wer­den overhan­digd, die wer­den overhan­digd door pa­ro­chi­anen die bij dat voorwerp betrokken zijn. Zo kwam een bruidspaar naar voren met de huwe­lijksstola, een vor­me­ling met het chrisma en een koster met de ta­ber­na­kelsleu­tel.
In Medem­blik was er ook een pastoorsschopje (her­dersschopje) als teken van de her­der­lijke taak, dat speciaal voor de pa­ro­chie is gemaakt, een schopje dat pastoor Álvaro op de foto in zijn han­den heeft.

Na een wel­komst­woord door de vice-voor­zit­ter van het pa­ro­chie­bestuur, mw. Erna van der Lee, las de se­cre­ta­ris van het bestuur, Trudy Nieuwboer, de benoe­mings­brie­ven voor waarop de in­stal­la­tie volgde.

Het pas­to­rale team

pastoor Álvaro is moderator, dat wil zeggen dat hij de uit­oefe­ning van de pastoorstaken coördineert, die wor­den ver­deeld tussen pastoor Bert Glorie (pastoor in solidum) en hem­zelf. Daar­naast zijn er nog andere pries­ters werk­zaam, maar zij zijn niet alleen voor de Titus Brandsma­paro­chie, ook voor de pa­ro­chies van de Water­kant: Josue Mejia Sanchéz en nu nog diaken Dino Deltin (hij wordt bin­nen­kort, zater­dag na Pink­ste­ren tot prister gewijd); in de Water­kant is ook pas­to­raal werker mw. Anne-Marie van Straaten werk­zaam. Tijdens de vie­ring zongen twee koren: het Martinus­koor en het koor Unciaal en dat klonk prima!

Van harte felici­teer ik de beide pries­ters Álvaro en Bert, ik ben dank­baar voor hun goede samen­wer­king en hun inzet, nu ook - ver­sterkt - in de St. Titus Brandsma­paro­chie

Hij die is

In het begin van de preek stond ik nog even stil bij de eerste lezing van deze zon­dag uit Exodus 3: de roe­ping van Mozes en de open­ba­ring van de Gosds­naam "Jahweh". Die naam betekent "Hij die is", in de zin van: Hij die er voor je is. Van harte wens ik het pas­to­rale team en de gelo­vi­ge ge­meen­schap toe dat de Heer met hen mee zal trekken. Hij is er voor hen!,

(de homilie is voor een groot deel gelijk aan die van de in­stal­la­tie van de pastoor-deken van Alkmaar)

Laten we het nog wat tijd geven...

DERDE ZONDAG IN DE VEERTIGDAGENTIJD C

Het pas­to­raal team

Ik ben verheugd dat ik vandaag bij U mag zijn
voor de in­stal­la­tie van pastoor moderator
Álvaro Rodriguez Lucque
en pastoor in solidum Bert Glorie
voor Uw nieuwe pa­ro­chie
gewijd aan de H. Titus Brandsma
met Andijk, Medem­blik, Onder­dijk en Wer­vers­hoof
en pastoor van Zwaag­dijk Oost.
Zij ver­de­len onderling de pastoorstaken,
die pastoor Álvaro zal coör­di­ne­ren.

Zegenwens

Ik ben dank­baar dat jullie deze taken
op jullie hebben geno­men.
Ik wens jullie daarvoor heel veel zegen,
wijs­heid en inzicht, besluit­vaar­dig­heid en geloof
en alle gaven van de heilige Geest.
Dat doen jullie onder bescher­ming
van een Neder­landse heilige.

Een Fries

Het is mooi dat er in het Westfriese land
een pa­ro­chie is toegewijd aan de Friese heilige
Titus Brandsma,
 die zo’n bij­zon­dere en heldhaf­tige rol heeft gespeeld
in de tweede wereld­oor­log.

Samen...

Maar het is zeker dat Bert en Álvaro
dit niet alleen kunnen.
Zij hebben Uw harte­lijke steun
en mede­wer­king nodig.
Ik hoop dat ik vandaag daarvoor een beroep op U mag doen
en dat U hen ook wil gedenken in Uw gebed.
Van harte wens ik U een goed toe­komst
samen met de pastoors
en kape­laan Josué en diaken Dino,
die over enkele maan­den
tot pries­ter zal wor­den gewijd.
Ook dat is een grote vreugde!
Graag bid ook ik de Heer
om zijn zegen voor Uw pastoors Álvaro
als pastoor-moderator en mede-pastoor Bert Glorie.

Geduld, een schone zaak?

Geduld hebben met anderen
is in onze samen­le­ving niet van­zelf­spre­kend.
We hebben allemaal wel eens te maken
met een bumper klever in het ver­keer
of met andere tekenen van ongeduld.
En wachten in een rij voor een loket
dat zijn we ook niet meer zo gewend.
Alles moet snel en meteen...
En toch is het geduld een heel be­lang­rijk iets.
Ik weet van ouders bij­voor­beeld
die heel veel geduld had­den met hun puber
in de moei­lijke jaren van opstan­dig­heid en strijd.
Ze bleven liefde­vol en gedul­dig uitleggen,
ook al was de puber erg recalcitrant.
En die puber, eenmaal volwassen gewor­den,
was zijn ouders er later dank­baar voor.

De waarde van geduld

We weten dat we vaak
veel geduld moeten hebben,
willen we iets moois met iemand kunnen bereiken.
Als u een nieuwe kracht moet be­ge­lei­den
op het werk bij­voor­beeld,
dan heeft u heel veel geduld nodig
omdat die nieuwe werknemer
de zaken nog niet kent en begrijpt
en alles nog moet leren.
Het geduld waar­mee u die persoon begeleidt
is dan uitermate waarde­vol.

Ik vind het moei­lijk...!

Per­soon­lijk vind ik dat geduld
best wel heel moei­lijk
en ik bezon­dig me er zeker vaker aan
ongedul­dig te zijn.
Maar eigen­lijk moeten we allemaal leren
van het geduld van God zelf:
God is gedul­dig.
Het geduld van God
is onder­deel van zijn Zijn barm­har­tig­heid en liefde.

Het geduld van God

Deze zon­dag horen we in het evan­ge­lie
over het geduld van God.
Mensen zeggen,
zoals de eige­naar van de vijgen­boom:
hakt die boom toch om,
die geeft geen vruchten, al drie jaar niet,
maar de wijn­gaar­denier,
beeld van God zelf, is gedul­dig.
“Nee”, zegt hij, “Laten we wachten, nog een jaar.
Mis­schien dat het dit jaar beter zal gaan;
laten we de grond omspitten en mest erop brengen,
dan zullen we zien”.

Tijd geven

Dat is in feite de hou­ding
die wij mensen ook moeten aan­ne­men
in heel veel gevallen:
geef het nog een kans.
Niet te snel oor­de­len,
niet te snel iemand af­schrij­ven.
Geef die persoon nog een kans,
een nieuwe kans help hem of haar
om te groeien;
zet je in om die ander te laten groeien.
De Vasten­tijd is bij uitstek de periode
waarin wij Gods geduld mogen over­we­gen en beleven.
God heeft geduld met ons.
We brengen ons in deze periode
meer onze eigen tekort­ko­mingen en fouten te binnen.

Een nieuw begin

We spitten de grond om,
we denken na over ons leven;
En we zoeken naar nieuwe gees­te­lij­ke impulsen,
dat is als de mest die we moeten aan­bren­gen.
Want wij willen graag altijd wel
dat alles goed gaat
en we zeggen ook vaak dat dat zo is,
maar als we in ons­zelf keren
en heel eer­lijk zijn,
moeten we zeggen
dat wij maar zwakke mensen zijn
met onze fouten en gebreken.

Paus Fran­cis­cus

Ook paus Fran­cis­cus heeft dat gezegd
over zijn eigen leven.
Pas gele­den is zijn boek ”Hoop” ver­sche­nen
waarin hij terug­blikt op zijn leven.
Hij heeft het boek ge­pu­bli­ceerd,
nét voordat hij ziek gewor­den is.
Maar in dat boek valt op
dat hij over een hele periode in zijn leven
weinig of niets zegt,
name­lijk de periode dat hij lei­ding gaf
aan de Jezuïeten in Argentinië, als provinciaal.
Hij zegt daarover op een gegeven ogen­blik in het boek:
Ik heb in die periode veel fouten gemaakt.

Terug komen op je fouten

En dat is eigen­lijk weer het mooie
dat als je terugkijk op je leven
je ook kunt on­der­schei­den en herkennen
waar je in feite niet zo gewel­dig was
en het niet zo goed hebt gedaan
als je eigen­lijk van jezelf zou willen.
Die erken­ning is iets heel goeds,
als ieder­een dat zo kon doen,
zou de wereld er heel anders uitzien,
omdat mensen dan terug komen op hun fouten.
Die nede­rig­heid is fun­da­men­teel.

Rob de Nijs

De pas overle­den Rob de Nijs
heeft het eens in een inter­view gezegd:
het mooie van ouder wor­den is
dat je tijd hebt om terug te blikken op je leven
en kans hebt ver­ge­ving te vragen,
want het gaat erom een goed mens te zijn.
En het mooie van ouder wor­den is
dat mensen je veel ver­ge­ven.

Geduld (ook met jezelf)

Zo is het eigen­lijk ook bij ons,
zo zou het tenminste moeten zijn
dat wij zelf geduld hebben
met onze eigen fouten,
zoals God geduld heeft met ons;
en dat wij geduld hebben met de fouten van anderen,
omdat God geduld heeft met hen en met ons.
Hij heeft ons allen lief.
Hij wil alleen maar dat we groeien.

De wereld waarin wij leven

Als we om ons heen kijken in de wereld
zien we heel veel kwaad
en heel veel vre­se­lijk ver­keerde dingen.
We zien geweld, we zien onrecht
we zien oorlog en allerlei andere verschrikke­lijke zaken.
Vaak vragen we ons af
waarom God niet ingrijpt
en waarom Hij dit allemaal zo laat bestaan.
Uit­ein­de­lijk kunnen we het niet begrijpen
omdat wij niet de wereld en de ge­schie­de­nis
en het hart van de mens kunnen peilen en overzien.
Maar we weten een ding:
dat God dit zo toelaat heeft te maken met zijn geduld.
Hij wil ons mensen tijd en kansen geven
om het beter te doen
om er iets moois van te maken,
om een nieuw begin te maken.

Inzet

Laten we dat dan ook doen,
laten we proberen een nieuw begin te maken,
laten we ons er voor in te zetten,
zover wij dat kunnen
om van deze wereld
een iets betere plaats te maken,
laten we werken aan vrede en recht­vaar­dig­heid..
Tot eer van God tot wel­zijn van de mensen.