Nederland bidt om vrede

Gebedsestafette binnen de katholieke kerk

Zater­dag 29 maart was de beurt aan Neder­land om te bid­den om vrede. In het kader van een gebedsestafette, opgezet door de organi­sa­tie van bis­schop­pen­con­fe­ren­ties binnen de Europa, CCEE. In alle bis­dom­men is er speciale aanbid­ding en zijn er Missen om te bid­den om vrede. In ons bisdom vond dit plaats in de kapel van het Begijnhof, de plaats van het Mirakel van Am­ster­dam.

Pater Pieter van Wijlick SSS en pater drs. Gerard Wijers SSS con­ce­le­breer­den in de gezon­gen Mis die om 12.00 uur begon. Voor en na en tij­dens de Mis komen daar gedurende de dag altijd veel toe­risten binnenlopen, die even kijken, wellicht meebid­den of een kaarsje opsteken. In de loop van de mid­dag was er aanbid­ding voor dezelfde intentie.

De Begijnhof­ka­pel is een centrum voor Eucha­ris­ti­sche aanbid­ding; het Eucha­ris­tisch won­der dat er in 1345 plaats vond, staat er onder meer afge­beeld op het altaar.

Hoe kan er vrede komen?

ZATERDAG IN DE DERDE WEEK VAN DE VEERTIGDAGENTIJD

H. Mis voor de vrede

Nood­za­ke­lijk!

Het is heel goed
dat gedurende de veer­tig­da­gen­tijd
dit gebedsoffensief plaats­vindt
om vrede af te smeken.
We zijn ons allemaal zeer bewust
dat ons gebed om vrede
meer dan ooit nood­za­ke­lijk is.

"Nog" geen oorlog?

Ik hoorde het deze week weer politici zeggen:
er is “nog” geen oorlog in ons land.
Ik beschouw dat als een onge­luk­kige uit­spraak,
want er is geen oorlog in ons land
en in de lan­den van West-Europa
en onze inzet moet zijn
om oorlog te voor­ko­men.

Gepro­por­tio­neerd

De reden om een oorlog te beginnen
of agressie te beant­woor­den met geweld
moet gepro­por­tio­neerd zijn,
maar wat is gepro­por­tio­neerd
als het gaan om het verlies
van hon­derd­dui­zen­den men­sen­le­vens,
zoals nu in de con­flic­ten           
die zijn ontstaan in en rond Oekraïne
en in de Gaza-strook?
Wat weegt op tegen het lij­den
van zo vele on­schul­dige mensen?
Wat weegt op tegen zoveel slacht­of­fers,
zoveel men­sen­le­vens, zoveel gewon­den,
zoveel trauma’s die zullen dóórwerken
tot in het derde of vierde geslacht.

Zoeken naar vreedzame oplos­singen

Laat daarom alle in­span­ning gericht zijn
op het vermij­den van oorlog,
het beëindigen van con­flic­ten,
het zoeken naar vreedzame oplos­singen.
Ons gebed zal dan ook nu bovenal zijn gericht
op het wel­slagen van de vredes­be­spre­kingen
die gaande zijn
en het ont­wik­ke­len van pogingen
tot vredeson­derhan­de­lin­gen
waar die nog niet be­gon­nen zijn.

Erfzonde

Oorlog is een gevolg van de erfzonde.
De kern van de erfzonde
is het zoeken naar overheer­sing,
is hoogmoed en macht.
De Bijbel verhaalt ons
hoe vanaf het begin
de erfzonde leidde
tot oorlog en geweld:
Kaïn slaat Abel dood
en herkent zijn broer niet meer als broe­der.
Uit het willen heersen en over­heer­sen,
het neerkijken op anderen
en zich­zelf verheffen,
komt veel van de ellende voort
die onze wereld beheerst.

Gekwetst

Dat door de erfzonde bepaalde euvel
is er niet alleen ver weg,
maar net zo goed dichtbij,
onder mensen:
we kunnen ons gekwetst voelen
en vanuit die gekwetst­heid rea­geren,
we kunnen ons min­der behandeld voelen,
op anderen neerkijken;
daar waar we een ander niet meer
als broe­der of zuster kunnen zien
of behan­de­len,
gaat het fout.

Tolle­naar of Fari­zeeër?

We zagen het in het evan­ge­lie van deze dag
over de Fari­zeeër en de tolle­naar.
De Fari­zeeër denkt dat hij perfect is
en kijkt op de tolle­naar neer.
De tolle­naar wéét dat hij een zon­daar is
en buigt zich nederig en eerbie­dig neer.
Wie wil je zijn?
Er is een groeiend narcisme in de wereld,
mensen zijn vol van zich zelf,
maar dat splijt en ver­deelt.
De Fari­zeeër is juist min­der
doordat hij zijn eigen tekorten niet ziet,
maar alleen zijn perfecties telt.
Maar uit­ein­delijk valt je grootste ver­dienste,
je grootste perfectie wég
tegen­over de eenvoud en de nede­rig­heid.

Gods voor­beeld

Want God zelf heeft ons dit voor­beeld gegeven:
Hij werd de minste van ons allemaal,
Hij was de grootste, meest verhevene,
maar werd een die­naar,
Hij stond klaar om ons te dienen.
Hij gaf zich helemaal,
ook toen die liefde niet door weder­liefde
werd beant­woord.
Jezus Christus is dwars
tegen de erfzonde inge­gaan,
tegen de hou­ding die uit de erfzonde voort­komt.
Hij keerde het om:
hoogmoed werd nede­rig­heid,
heersen werd dienen.

Dat is ons voor­beeld,
dat is het voor­beeld voor de wereld,
voor de lei­ders van de volken,
voor politici en mili­tai­ren:
Koning Christus
was geen heerser
in de over­heer­sende, erfzon­dige zin,
maar een die­naar
die handelde uit liefde
en het geluk en het leven van de mensen
voor ogen had.

Laten we bid­den om vrede
en om een hou­ding die vrede bevor­dert,
die escalatie van geweld uit de weg gaat,
die een echte inner­lijke bereid­heid heeft
om de minste te zijn,
om over het eigen gelijk heen te stappen
en vrede­lie­vend te zijn.

Vrede!

Zonder een over­heer­send verlangen naar vrede
komt er geen vrede.
Bidden we om vrede­volle mensen,
in de geest van Jezus Christus.