Nieuw Romeins decreet over Misintenties

Op Palm­zon­dag 13 april heeft het Di­cas­te­rie voor de Clerus het Decreet “Secundum probatum” uitge­ge­ven over de rege­ling van de intenties van de heilige Missen. Het is door paus Fran­cis­cus “in forma specifica” beves­tigd: dat betekent dat het kracht van wet heeft. Het wordt al op Pasen van kracht. Wat is er nieuw in dit decreet? Vooral het feit dat het Decreet som­mi­ge praktijken rond Misin­tenties uit­druk­ke­lijker uitsluit en veroor­deelt.

Geen handel

De bepa­lin­gen willen verzekeren dat de gevers van een stipendium kunnen rekenen op de belofte dat daarvoor een Mis wordt gelezen en dat zelfs de schijn van een handeltje wordt verme­den.

Niet nieuw

Het Di­cas­te­rie is van oor­deel dat wat nu uit­druk­ke­lijker wordt uit­ge­slo­ten, eigen­lijk voordien ook al zo gold en dat er dus eigen­lijk niets nieuws onder de zon is, het wordt mis­schien alleen wat scherper herhaald.

Kerk­pro­vin­cie

Dat het Decreet al zo snel van kracht wordt, is daarom iets be­grij­pe­lijker: er wordt niet direct veel veran­derd. Er wor­den moge­lijk­he­den geopperd voor een provinciaal concilie of voor de ver­ga­de­ring van de bis­schop­pen van de kerk­pro­vin­cie om ten aanzien van de mis­in­ten­ties nieuwe rege­lingen te treffen. Zolang zij dat niet doen, blijft alles bij het oude, name­lijk zoals was voor­zien in het Decreet Mos Iugiter (van 22 februari 1991) van dezelfde Curie-instantie, toen Con­gre­ga­tie voor de Clerus geheten.

‘Col­lec­tieve intenties’

Mos iugiter had bepaald dat intenties waarvoor een apart stipendium was gegeven alleen mogen wor­den samen­ge­voegd met andere intenties als de gevers van het stipendium daarover zijn geïn­for­meerd en er uit­druk­ke­lijk en vrijwillig mee hebben ingestemd. Dat wordt herhaald in het Decreet Secundum probatum, maar het recht om “col­lec­tieve intenties” toe te staan wordt hier bij de (bis­schop­pen van de) kerk­pro­vin­cie gelegd (art. 1 par. 1 en inlei­ding)."

In Neder­land

De toestem­ming om - als de gevers van de stipendia daar­mee instemmen -, intenties samen te voegen waarvoor ver­schil­lende stipendia zijn gegeven, is in Neder­land tenminste gewoonte­recht (cf. c. 26): al veel lan­ger dan der­tig jaren bestaat de algemene gewoonte de Mis te vieren voor “col­lec­tieve intenties”(vgl. art. 2).

Instem­ming van de gever

De toestem­ming van de gevers van een stipendium mag echter niet wor­den ver­on­der­steld; als er geen expliciete toestem­ming is gegeven, moet ver­on­der­steld wor­den dat die toestem­ming er niet is (art 1 par. 2). Bij deze bepaling moet wel wor­den opgemerkt dat in Neder­land de gevers er sinds jaar en dag van uit­gaan dat de intenties wor­den samen­ge­voegd. Iedere ge­meen­schap moet echter de moge­lijk­heid aanbie­den om een Mis voor één enkele intentie te vragen (art. 1 par. 4).

Stipendia afdragen

Een pries­ter kan als hij meermaals op dezelfde dag de Eucha­ris­tie viert, die Missen voor “col­lec­tieve intenties” vieren. Hij mag per dag echter slechts één stipendium zelf behou­den, de andere stipendia die hem voor die Mis gegeven zijn moet hij afdragen. Pries­ters die zijn aan­ge­steld , bij­voor­beeld in een pa­ro­chie of in de dio­ce­sane curie, staan in ons land alle stipendia af aan de rechts­persoon (pa­ro­chie enz.) waar zij in dienst zijn, zo is de regel in Neder­land; dat is al bepaald bij het invoeren van de hui­dige honore­rings­struc­tuur voor de pries­ters (vgl hierover het Decreet art. 3 par. 3).

Een pries­ter mag niet méér vragen dan het vast­ge­stelde bedrag en zorgt ervoor dat armen en noodlijden­den niet verstoken blijven van de moge­lijk­heid een Mis op te laten dragen (art. 3 par. 1).

Zorg­vul­dig­heid

Bij­zon­dere aan­dacht wordt gevraagd voor de zorg­vul­dig­heid in het omgaan met stipendia en Misin­tenties en de opge­ge­ven Missen nauw­keurig te noteren (art. 4, par. 1).
Men moet het verschil zien tussen het opdragen van de Mis voor een bepaalde intentie of een gedenken van een intentie of bid­den voor iemand tij­dens de Eucha­ris­tie­vie­ring of een Woord­vie­ring (art. 4, par. 2).

Niet bij Woord­vie­ringen

Het is niet toe­ge­staan bijdragen te vragen of te aan­vaar­den voor intenties bij Woord­vie­ringen of voor­bede bij de Mis. Een derge­lijk gebruik wordt erns­tig afge­keurd (art 4, par. 3).

Het Decreet onder­streept het belang van een goede catechese die de bete­ke­nis van stipendia en Misin­tenties verhel­dert.

intenties voor Missielan­den

De gewoonte om mis­in­ten­ties op te geven is bij­zon­der aanbevelens­waar­dig. Het Decreet noemt ook speciaal het loffe­lijk gebruik Misstipendia te geven aan pries­ters in Missielan­den (art. 5).