Paaswake: met veel nieuwe katholieken

Dank aan kathedrale koor en vrijwilligers!

Ik heb nog nooit zoveel dopelingen en vor­me­lin­gen in één Paas­wake gehad! In de ka­the­draal in Haar­lem wer­den er twaalf gedoopt en zes­tien gevormd (waar­on­der elf dopelingen). De groep die zich voor­be­reidt op het doopsel is veel groter en het is voor­zien dat er nog enkel doop­vie­ringen zullen zijn.

Het voltallige ka­the­drale koor zong zeer fraai onder lei­ding van Rick Muselaers en Laine Tabora, wiens pas­ge­bo­ren zoontje ook in deze Paas­wake werd gedoopt. De ka­the­draal was bijna helemaal vol. Kape­laan Teun Warnaar con­ce­le­breerde en diaken Philip Weijers assis­teerd en zong onder meer het Exsultet en de uit­no­di­ging tot het "Alleluja". Het ka­the­drale koor sloot af met het Halleluja van Händel.

Proficiat aan de nieuwe katho­lieken!

Ook in andere kerken van ons bisdom wer­den mensen, veel jon­ge­ren, gedoopt en gevormd. Bij elkaar ruim tach­tig. In de co-ka­the­draal waren er 26 jong vol­was­se­nen die in de kerk zijn opgeno­men. Van harte proficiat aan hen allen

Dank aan koren en vrij­wil­li­gers

Bij­zon­der wil ik ook de koren danken die de vie­rin­gen in het bisdom hebben opge­luis­terd en de vele vrijwlli­gers die alles hebben voor­be­reid. Ik heb dat van meer nabij gezien in de ka­the­draal: het is weer prach­tig geweest, de inzet van het ka­the­drale koor (vele mensen luis­te­ren ka­the­draal TV even terug om ook het koor nog even te kunnen horen) en de inzet van de vele vrij­wil­li­gers. Som­mi­gen zijn echt hele dagen bezig geweest om alles in goed banen te lei­den. Veel dank! Zalig Pasen!

Homilie

Zoek de levende niet bij de doden

PAASWAKE - KATHEDRAAL

“Wat zoek je de leven­den bij de doden?”,
zei de engel,
“Hij is niet hier, Hij is verrezen”
Alleluja!
Ja, de Heer is verrezen!
Zalig Pasen!

Donkere tij­den?

We zijn in het duister be­gon­nen van­avond.
We lopen vaak in het duister.
We zoeken de levende nog steeds vaak bij de doden,
duisternis is waar dood en droef­heid heersen.

Velen van ons zullen weleens
een donkere periode in hun leven
hebben gehad.
En we hebben allemaal weleens
de invloed van bij­voor­beeld het weer ervaren:
als het buiten zonnig is en fraai,
voelen de meeste mensen zich beter
dan wanneer het weken achtereen
koud en grijs is of als het maar blijft regenen.
Zo onder­gaan we allemaal wel
de invloed van omstan­dig­he­den
die ons over­ko­men.
En er zijn na­tuur­lijk ergere zaken dan
zonneschijn of regenweer;
als U weleens in een depressie hebt ver­keerd
weet U vast nog wel hoe anders
je dan alles aanvoelt en bekijkt.

We zijn nu eenmaal af­han­ke­lijk van allerlei factoren
die ons gevoel bepalen.

Ons gevoel en de wer­ke­lijk­heid

We weten tege­lijk dat onze gevoelens
niet altijd met de wer­ke­lijk­heid kloppen.
De wereld is niet ineens veel slechter
en de rampspoed niet veel groter
op een dag dat wij toevallig een sombere bui hebben.

En aan de andere kant:
als wij erg vrolijk zijn en opgewekt,
is de wereld die dag niet ineens veel beter gewor­den.
Nog steeds zijn we dan ster­fe­lijke mensen,
we gaan een keer dood,
we wor­den ouder en krijgen kwalen
en nog steeds is er armoede en ellende,
zoveel oorlog ook,
in de wereld om ons heen.

Nee, onze gevoelens ver­tellen ons niet altijd de waar­heid.

Zwart gat?

En je kunt je zelfs afvragen:
hebben onze somberste gevoelens
mis­schien toch gelijk?
Is het leven niet een gang naar de dood,
zijn we niet alleen bestemd om oud en ziek te wor­den
en te sterven?
Val je dan niet in een gat,
een diep zwart gat?

Nee, de engel zegt in het evan­ge­lie:
“Zoek de Levende niet bij de doden”.

Als er geen God was...

Zo zijn we deze avond dus wel be­gon­nen:
het was duister om ons heen,
we be­gon­nen in een donkere ka­the­draal
en duister zou de hele wer­ke­lijk­heid zijn
als alleen maar een men­se­lijk, aards bestaan
ons was gegeven
er niets anders is;
als er geen God is
en geen leven na de dood,
dan is dat duister inder­daad
de allesbepalende wer­ke­lijk­heid van ons leven.
Dan ver­tellen de schaduwen
die over onze levensloop zijn gevallen,
alleen maar van wat er onvermij­de­lijk komen gaat:
de duisternis van de dood,
dat we ver­dwij­nen in een diep zwarte gat.

Licht

Maar dat is niet zo, dat is niet alles,
er is meer dan wat je kunt zien,
de liefde zelf kun je bij­voor­beeld niet zien,
die is als een vlam.
In deze nacht hebben wij
in het duister een licht ontstoken,
gezon­gen over het licht van Christus.
En we hebben dit licht aan elkaar doorge­ge­ven,
als een teken van hoop,
als een soort uit­no­di­ging aan elkaar:
laat je niet kisten!
Zoek het niet bij de doden,
om daar­en­te­gen als een pelgrim van hoop
door de wereld te trekken.
De Heer is verrezen!

Kunst­werk

Ja, we geloven dat er meer is
dan de afgrond van de dood;
we geloven dat er zoveel meer is
en dat ons leven,
zo’n prach­tig kunst­werk als het is,
- want wat zijn we allemaal mooi gemaakt! -
dat dát, samen met heel de schep­ping,
niet is gemaakt
om zomaar verloren te gaan.

Mysterie­vol licht

En toen we het licht aan elkaar hebben doorge­ge­ven
vulde de ka­the­draal zich
met warme, zachte vlammen,
betoverend, mysterie­vol.
Die vlammen zijn een prach­tig beeld
van het mysterie van God,
dat zich aan ons leven heeft meege­deeld.
God is ondoorgron­de­lijk als een vlam,
Een vlam verspreidt warmte en licht
en als je in vuur kijkt,
heeft dat ook iets mysterieus’,
het nodigt tot inkeer, tot mijmeren,
het geeft je vrede.
Zo is God.

Tege­lijk is het waar:
uit ons­zelf zijn we ster­fe­lijk
en wacht ons dat zwarte gat.
Dat je mag leven heb je niet in de hand,
het had ook anders kunnen gaan
het wordt ons ge­schon­ken en we geven het door.
In deze nacht vieren we het leven
dat God ons heeft gegeven,
het bovenna­tuur­lijk leven
dat ons de dood doet over­win­nen.

Dopelingen

In deze Paas­wake zullen ver­schil­lende mensen,
piep­jong of wat ouder
het doopsel ont­van­gen,
een nieuw leven als kind van God,
wordt ons in het doopsel ge­schon­ken.

Moge er altijd een vlam van liefde zijn in je hart
waardoor je een pelgrim van hoop bent.
Ga door op je weg met Jezus Christus,
leef, werk, denk, kies als kind van God.

Een klein lichtje

En heb je dan mis­schien een moei­lijke dag
of een zware tijd?  
Denk dan aan deze nacht
die in het duister begon,
maar waarin een lichtje scheen,
een lichtje zo klein, ging over­heer­sen
en de sfeer van de ka­the­draal bepalen..
Zo zal het zijn in je leven:
Het kwaad is sterk,
maar het goede zal over­heer­sen,
zoals Jezus Christus door de ver­rij­ze­nis
ook de dood overwon.

Ja, het geloof is een kracht
die ons helpt
om niet in onze wankele gevoelens ten onder te gaan,
maar koers te hou­den
en te ver­trouwen
dat wat je niet voelt en niet ziet
als alles duister is,
er tóch is.
Van harte, Gods zegen,
speciaal voor de dopelingen,
Ga met God, zalig Pasen!