Honderd keer 'Alleluja'!

eerste Paasdag in de kathedraal

Kan dat wel, dat iemand opstaat uit de dood? Bestaan er dan won­de­ren? Om won­de­ren te kunnen zien en verstaan, is een bepaalde "mindset" nodig. En om het leven te kunnen begrijpen moet je ver­der gaan dan louter men­se­lijke logica. In een volle ka­the­draal vier­den we de hoog­mis van eerste Paas­dag en ston­den we stil bij de ver­rij­ze­nis van Jezus.

Opnieuw had­den we een door het Bavo­koor prach­tig gezon­gen Mis, na­tuur­lijk nog na te lusi­te­ren en te bekijken op Ka­the­draal TV:

https://www.youtube.com/watch?v=b_1F5kOnZ10

Na afloop van de Mis en na het begroeten van de gelo­vi­gen bij de noorddeur van de ka­the­draal, zijn de aanwex­zige se­mi­na­risten (van Heiloo) en ik traditie­ge­trouw op de foto gegaan.

Looft de Heer!

HOOGFEEST VAN PASEN ka­the­draal

Zalig Pasen!
We hebben aan het begin van de vie­ring
de be­spren­keling ont­van­gen
met het water dat in deze nacht, in de Paas­wake,
is gewijd.
Het was een ge­dach­te­nis aan ons doopsel
om ons eraan te her­in­ne­ren
dat wij mét Christus verrezen zijn,
zoals de tweede lezing zei.

Kan dat wel?

De Heer, Jezus Christus, is uit het graf opgestaan.
Door het lij­den en de dood is Hij gegaan
om tot dat nieuwe leven te komen.

Dat klinkt mis­schien ver­ba­zing­wek­kend?
Kan dat eigen­lijk wel?
Dat Iemand opstaat uit de dood?
Nee, het kan na­tuur­lijk niet,
het is dan ook een won­der,
iets dat onze men­se­lijke natuur
en ons men­se­lijk begrip te boven gaat.

Maar gebeuren er dan won­de­ren?
Ja zeker, er gebeuren won­de­ren!

En om het leven te kunnen begrijpen
en het ware geluk te vin­den,
moet je ver­der gaan
dat het men­se­lijk redeneren
en je men­se­lijke logica.
Je moet de ogen ervoor krijgen
om won­de­ren te kunnen zien.

Een aparte peni­tentie

Een pries­ter ging zijn Paas­biecht doen
bij een oude Kapucijner­pries­ter.
Dat zijn die paters met zo’n lange baard en bruine pij.
De pries­ter was bedrukt en terneer­ge­sla­gen,
het ging allemaal niet zoals hij had gehoopt,
hij had tegen­slag op tegen­slag.
Aan het einde van zijn biecht
zei de pater:
“Zit niet in de put, het is Pasen.
Bid als peni­tentie hon­derd keer “Alleluja”,
niets anders, hon­derd keer “Alleluja”“.

Looft de Heer!

Alleluja, dat is echt het Paas­woord,
het heeft in de vasten niet geklonken,
maar op Pasen horen we het vele malen,
dan klinkt het overal.
“Looft de Heer”, betekent het, het is He­breeuws.
In de bijbel komt het vaak voor in de psalmen
en het woord staat in het laatste bijbel­boek van de Apocalyps.
“Loof de Heer”, zeg het maar hon­derd maal
en in alle omstan­dig­he­den van je leven.
Win je de Jackpot? Alleluja! Looft de Heer.
Ben je ziek? Alleluja! Looft de Heer!
Heb je problemen met die of die persoon?
Looft de Heer!
Heb je last van de kwalen van de oude dag?
Looft de Heer!
Heeft je vriend het uit­ge­maakt?
Looft de Heer!
En zo kan ik door­gaan,
want de weg naar de vrede en de inner­lijke vreugde
is dat we ervoor open staan
om in alle omstan­dig­he­den
God te loven
en dat wil na­tuur­lijk zeggen:
je kunt ver­der gaan,
je zult nieuw leven ont­van­gen
als je je leven, je situatie uit de hand van God aanvaardt,
als je je kunt verzoenen
met wat je is gebeurd,
dan zal de pijn ver­zachten.

Lidwina

In de chris­te­lijke traditie gaat dat best ver:
Lidwina, het meisje uit Schie­dam
dat bij het schaatsen ten val kwam op het ijs
en daar levenslange verwon­dingen aan over hield
die haar aan het bed kluister­den,
was heel opstan­dig, kon er niet mee leven,
totdat zij na lang aan­drin­gen door een pries­ter
het lij­den van Jezus ging over­we­gen.
Door het lij­den en de over­we­ging van de passie
kwam zij tot een nieuw en gelukkig leven.
Haar licha­me­lijke situatie
verhin­derde haar niet lan­ger
om gelukkig te zijn.

Heb je bedankt?

Ook mijn biecht­va­der zei me een keer zoiets:
ik ver­telde hem
dat ik iets moei­lijks, iets naars had mee­ge­maakt.
Hij ant­woordde mij:
“Heb je er al voor bedankt?”
Ik kon dat ant­woord niet begrijpen,
maar ik ben het toch gaan doen,
toen merkte ik
dat dit de weg was naar be­vrij­ding.

Wat je nodig hebt

Hoe kun je dat?
Hoe kun je bij­voor­beeld
zoiets naars aan­vaar­den?
Wat heb je nodig om dat te kunnen?
Het eerste wat je nodig hebt
is een Paasgeloof,
het geloof dat het leven de dood overwint,
dat de Heer uit de dood is opgestaan
en zorg voor je draagt, door lij­den heen.
Je hebt een sterk geloof nodig,
een soort ver­trouwen dat niets van wat je over­komt
zomaar is en voor niks,
dat je zúlt leven,
dat God zelfs het kwade
op een of andere manier
ingepast zal kunnen krijgen
in een liefde­vol plan.

Als je probeert te leven in die rich­ting,
dan bén je in zekere zin al opgestaan
uit je bestaan ten dode .

Een dode steen

In een Russisch vrouwen­kloos­ter in Jeru­za­lem
staat boven het altaar
Maria Magdalena afge­beeld.
Ze heeft een ei of steen in haar hand.
Die afbeel­ding ver­wijst
naar een oud verhaal
dat Maria Magdalena
voor de Romeinse keizer zou hebben gestaan,
die de chris­te­nen ver­volgde
en haar onder­vroeg over haar idiote geloof:
“Hoe kun je geloven
dat een dode weer tot leven komt,
dat er leven is na de dood?”
Maria Magdalena ant­woordde:
“Zie U deze dode steen?”
Zij had in feite een ei mee­ge­bracht
dat bijna was uit­ge­broed.
Zij tikte op de schaal
en er kwam een levend kuiken uit.

Zie niet alleen de dode steen,
maar het verborgen leven.

Is er per­spec­tief?

We leven in een wereld vol ellende,
er is drei­ging, er is oorlog en terreur
en nog veel meer narig­heid.
Kun je per­spec­tief hou­den?
Dan is er toch geen toe­komst
en geen hoop?
Nee, zo is het niet,
niet de dood maar het leven,
niet de neergang maar de red­ding,
niet het kwade maar het goede,
God, heeft het laatste woord...
Daarom mogen we helemaal terecht
altijd blijven kijken met hoop.

Moge het geloof in het leven,
ver­trouwen en hoop
onze kracht zijn
Zalig Pasen!