Veel commotie rond “Dokter Corrie”
Petitie op website Stopdoktercorrie.nl
De publieke omroep zendt momenteel in het schooltv weekjournaal steeds een onderdeel uit waarin “dokter Corrie” seksuele voorlichting geeft. De wijze waarop zij dit doet is nogal banaal en in de sfeer van dat je moet doen wat je leuk vindt.
De publieke omroep legt daarmee een eenzijdige visie op, die de kinderen tijdens schooltijd tot zich moeten nemen, en houdt geen rekening met de overtuiging van ouders die terecht vinden dat de betekenis en zin van seksualiteit meer is en anders dan wat er door de schooltv van wordt gemaakt. Terecht hebben veel ouders hiertegen geprotesteerd.
Op de website: www.stopdoktercorrie.nl kan een petitite worden getekend.
Kardrinaal Jorge Bergoglio (nu paus Franciscus) zei over dit thema:"De Kerk is niet tegen seksuele voorlichting. Ik ben van mening dat die de hele kindertijd moet worden gegeven, aangepast aan iedere leeftijdsfase. Eigenlijk heeft de Kerk altijd seksuele voorlichting gegeven, maar niet altijd op de passende manier. Zij die een lans breken voor seksuele voorlichting, beschouwen die vaak los van de menselijke persoon. In plaats van een wet op de seksuele voorlichting gericht op de gehele menselijke persoon en op de liefde, belandt men in de valkuil van een wet, gericht op geslachtsverkeer. Daarin ligt ons bezwaar. Wij willen niet dat aan de menselijke persoon afbreuk wordt gedaan. Meer niet" (uit het intervieuwboek: F. Ambrogetti, S. Rubin, Paus Franciscus. Leven en denken van Jorge Bergoglio, uitgeverij Adveniat/Halewijn, Baarn, 2013, p. 99).
De visie van de katholieke kerk op seksuele opvoeding geef ik hieronder verder graag weer in twee teksten van paus Johannes Paulus II:
“De opvoeding tot liefde als zelfgave vormt ook de onmisbare vooronderstelling voor de ouders, die geroepen zijn aan de kinderen een duidelijke en verstandige seksuele opvoeding te geven. Tegenover een cultuur die de menselijke seksualiteit grotendeels ‘banaliseert’, omdat zij haar interpreteert en beleeft op gereduceerde en verarmde wijze, door haar alleen te verbinden met het lichaam en met het egoïstisch genot, moet de opvoedende dienst van de ouders zich standvastig richten op een seksuele cultuur die werkelijk en volledig persoonlijk is: de seksualiteit is immers een rijkdom van heel de persoon - lichaam, gevoel en ziel - en openbaart haar innerlijke betekenis, als zij de persoon brengt tot zelfgave in de liefde.” (Z. Paus Johannes Paulus II, Postsyn. Apostolische Exhortatie Familiaris Consortio, 22 nov. 1981, n. 37)
Het seksuele onderricht, fundamenteel recht en plicht van de ouders, moet steeds plaatsvinden onder hun zorgzame leiding, hetzij thuis, hetzij in de opvoedingscentra die door hen gekozen zijn en gecontroleerd worden. In deze zin bevestigt de Kerk de wet van de subsidiariteit, waaraan de school zich moet houden, wanneer zij meewerkt aan de seksuele opvoeding: zij moet zich opstellen in de geest die de ouders bezielt.
Utilitarisme leidt tot een cultuur van produktie en gebruik, een cultuur van ‘dingen’ en niet van ‘personen’, een cultuur waarin personen worden gebruikt, zoals dingen gebruikt worden. In de context van een gebruikscultuur kan de vrouw een object worden voor de man, kinderen ongewenste lastposten voor de ouders, het gezin een instelling die de vrijheid van de leden in de weg staat. Om ervan overtuigd te raken dat dit gebeurt, behoeft men slechts te kijken naar sommige programma's voor seksuele opvoeding die op scholen zijn ingevoerd, dikwijls ondanks het feit dat veel ouders het er niet mee eens zijn en zelfs protesteren. (Z. Paus Johannes Paulus II, Brief aan de gezinnen, 2 febr. 1994, nr. 8)
