Vreugde!

De Exhortatie Evangelii Gaudium van paus Franciscus

Op dins­dag 1 april was ik in de pastorie van de Sint Nicolaas­basi­liek voor een lezing voor kerk­bestuur en vrien­den van de pa­ro­chie over de nieuwe Apos­to­lische Exhor­ta­tie "Evangelii Gaudium" van paus Fran­cis­cus. De vertaling van deze Exhor­ta­tie is nu (ein­de­lijk) ver­sche­nen en te be­stel­len via bestel@rkk.nl

Hier een klein voorproefje van dit mooie do­cu­ment, dat ook nog eens leest "als een trein" en waarin de paus ons allen vraag "erop uit te gaan".

De paus spreekt in de inlei­ding aller­eerst over de vreugde van evan­ge­li­se­ren. Ik vat hier­on­der zijn woor­den samen.

We lopen allemaal het gevaar in indi­vi­dua­lis­tische treurig­heid terecht te komen, dat we ons opsluiten in onze eigen belangen, af­ge­slo­ten van anderen, af­ge­slo­ten van God. Dan wor­den we uit­ein­delijk rancuneus en onte­vre­den.

De uit­no­di­ging is: erop uit te gaan en Jezus te ont­moe­ten: ook een kleine stap naar Hem toe, doet al goed. Oude en Nieuwe Testa­ment komen vaak terug op de vreugde die je dan beleeft. Tot die vreugde nodigt het evan­ge­lie ons uit. Het was bij­voor­beeld de eerste bood­schap die Maria kreeg in de eerste woor­den van de aartsengel Gabriël: “Verheugt U”.

Ik begrijp dat je soms geneigd bent tot droef­heid bij de moei­lijk­he­den die op je weg komen, maar toch, ook dan: laat er een onder­toon van vreugde zijn, de vreugde van het geloof, van een dieper ver­trouwen.

Wij denken vaak: dit en dat moet ik hebben om gelukkig en in vreugde te kunnen zijn. Nee! Zo is het niet. Ik zag juist vreugde bij zeer arme mensen, door de ont­moe­ting met een Persoon: Jezus Christus.

Door ont­moe­ting word je bevrijd van je isole­ment en de be­trok­ken­heid op jezelf. Als je de liefde die uit deze ont­moe­ting komt in je hart ont­vangt, ga je van­zelf evan­ge­li­se­ren, want je wilt dat delen met anderen. “Bonum est diffusivum sui”: het goede verspreidt zich als van­zelf, uit zich­zelf zoekt het goede zich te ver­sprei­den, want waar het hart vol van is, loopt de mond van over.

Het leven wordt sterker door het te geven en het verzwakt door isole­ment en gemak­zucht.

Dus: vreugde! Geen begrafenisge­zicht! En: geef jezelf, ga erop uit!

De Dag erna in de Apostel­kerk werd me onder meer bezorgd gevraagd of het slecht ging met de Kerk. Ik heb geant­woord met een woord van paus Johannes Paulus II: De Kerk is Christus en het gaat eigen­lijk altijd goed met de Kerk omdat zij het leven van Christus leeft. De Kerk is van de Heer. Haar weg gaat - zoals die van de Heer - over hobbels, door dalen en over bergen. Daarom is er altijd voldoende reden om te ver­trouwen.