Niet namens mij...

RKK uitzending over synode

Gisteren­avond had ik alsnog gelegen­heid de Kruis­punt uitzen­ding over de bis­schop­pen­synode terug te kijken, die in de zend­tijd van de R.K. Kerk toe­ver­trouwd aan de bis­schop­pen­con­fe­ren­tie, werd uitgezon­den. Dat was geen po­si­tie­ve erva­ring.

De uitzen­ding ging niet op het eigen­lijke thema van de synode in (“uit­dagingen van het gezin in de con­tekst van de evangeli­sa­tie”), laat staan dat er vanuit een katho­liek gelovig per­spec­tief op werd inge­gaan, zoals je zou mogen ver­wach­ten van een uitzen­ding namens de katho­lie­ke kerk. Het werd helaas een vrij ‘gezocht’ kerk­poli­tiek verhaal, waar ik me in ieder geval van wens te distantiëren.

Zeker, ik vind dat in de zend­tijd van de RKK de nodige goede en waarde­volle pro­gram­ma’s wor­den uitge­zon­den. Ik heb dan ook alle waar­de­ring voor de mede­werkers die deze pro­gram­ma's tot stand brengen. Nu ging het echter - wat mij betreft - flink mis.

Het thema van de uitzen­ding was dat de leer van de katho­lie­ke kerk over seksua­li­teit dringend moet ver­an­de­ren; alles wat nu niet wordt aanvaard, zou moeten wor­den geac­cep­teerd. Ter onder­steu­ning van deze visie kwamen een pastoor in beeld en een gezin uit diens pa­ro­chie. De ‘good guy’ paus Fran­cis­cus zou hier ook vóór zijn, maar de ‘bad guys’ kar­di­naal Burke en kar­di­naal Müller en waar­schijn­lijk de meer­der­heid van deze synode zou­den tegen zijn. De paus zou zich daar bij maar neer gaan leggen om een ‘belang­rijker’ doel te kunnen bereiken: de her­vor­ming van de curie. Ik werd eer­lijk gezegd al niet goed bij de gedachte dat een paus zó zou denken...

Een paar dagen vóór de uitzen­ding vond nota bene in Hilversum een druk­bezochte dag plaats waar jonge mensen nadachten over de chris­te­lijke bete­ke­nis van seksua­li­teit. Ik had het niet gek gevon­den als de redacteur daar zijn licht eens had opgestoken...