Prefect van Vaticaans Hooggerechtshof kardinaal

Eén van de nieuwe kar­di­na­len is de prefect van de Apos­to­lische Signatura, kar­di­naal Dominique Mamberti. Hij leidt sinds kort dit ‘Hoog­gerechtshof’ van de katho­lie­ke kerk, dat toe­zicht houdt op de lagere recht­banken en beroeps­zaken beoor­deelt die inge­steld zijn tegen beleidsbeslis­singen. Hij is de op­vol­ger van de Ameri­kaanse kar­di­naal Raymond Burke.

Door de paus benoemde kar­di­na­len en bis­schop­pen zijn rechters aan de Signatura. Omdat ik deze nieuwe kar­di­naal kende uit de studie­tijd aan de Gregoriana, waarbij hij een tijdlang in het college van de Norber­tijnen woonde dat voor het Neder­lands college ligt, wilde ik hem na­tuur­lijk graag fe­li­ci­te­ren.

De Signatura krijgt met allerlei beroeps­zaken te maken. Een bekend voor­beeld daar­van vormen beroeps­zaken tegen de slui­ting van kerken. Veel van deze beroeps­zaken zijn vanuit de Verenigde Staten of vanuit Neder­land naar de Signatura geko­men, waar intussen een ju­ris­pru­den­tie is opge­bouwd die alle betrok­ke­nen in staat stelt met meer zeker­heid te han­de­len: een dio­ce­sane bis­schop die een besluit neemt of moet nemen om een bepaalde kerk aan de ere­dienst te ont­trek­ken, kan intussen vrij goed afwegen of zijn besluit in een bepaald geval al of niet houd­baar is bij beroep...

Kar­di­naal Mamberti was voor­heen de ‘minister van bui­ten­landse zaken’ van de heilige Stoel, een taak die wordt uit­geoe­fend onder de lei­ding van de kar­di­naal Staats­secre­taris.