Arsacal
button
button
button
button


Pastoor Jan Berkhout overleden

Pastoor van Volendam bij café-brand

Nieuws - gepubliceerd: woensdag, 26 december 2018 - 448 woorden
Pastoor Jan Berkhout overleden
Bij het afscheid van pastoor Berkhout in maart
Bij het afscheid van pastoor Berkhout in maart

Vandaag bereikte mij het bericht dat pastoor Jan Berkhout is overle­den. Hij was pastoor van Volen­dam toen daar acht­tien jaar gele­den in de nieuw­jaars­nacht de vre­se­lijke cafébrand uitbrak. Op 3 maart 2018 had hij afscheid geno­men van de St. Jacobus­paro­chie van Tui­tjen­horn waar hij de laatste jaren als pries­ter heeft gewerkt.

Pastoor Jan Berkhout heeft in ver­schil­lende pa­ro­chies van ons bisdom Haar­lem-Am­ster­dam gewerkt (Wer­vers­hoof, Haar­lem-Schalk­wijk, Huizen, Uitgeest, Volen­dam, Breezand en Tui­tjen­horn) en is rector geweest van de pries­ter­oplei­ding (Wil­li­brordhuis) maar het bekendst is hij gewor­den als pastoor van Volen­dam door zijn optre­den in de periode van de nieuw­jaarsbrand waar zo veel jonge slacht­of­fers te betreuren waren. Hij is 78 jaar gewor­den. Pastoor Berkhout is op 25 de­cem­ber in Huizen overle­den.

Op vrij­dag­avond 28 de­cem­ber zal er om 19.30 uur een avond­wake wor­den gehou­den in de paro­chie­kerk van de H. Jacobus de Meer­dere, Dorp­straat 39 in Tui­tjen­horn; de H. Eucha­ris­tie bij de uit­vaart zal door mij wor­den gevierd op zater­dag 29 de­cem­ber om 11.00 uur. 

Pries­ter die willen con­ce­le­breren bij de Uitvaart­mis zijn daartoe van harte uit­ge­no­digd, zij wor­den ver­zocht om zelf albe en paarse stola mee te nemen. Om enige indruk mte hebben van het aantal pries­ters is het voor pastoor Tilma pret­tig als ij zich even via e-mail bij hem mel­den (iwtilma@gmail.com).

Uit de preek die ik heb gehou­den bij het afscheid van pastoor Berkhout in Tui­tjen­horn:

"Na­tuur­lijk herinnert ie­der­een zich je als de pastoor van Volen­dam die na de nieuw­jaarsramp naast de slacht­of­fers en hun families stond en toen tal­loze malen door allerlei media werd geïnter­viewd. Het was een hef­tige en spannende tijd, vol emoties, schokkende erva­ringen; het moet heel zwaar voor je zijn geweest en tege­lijker­tijd heb ik je altijd horen zeggen dat je er zeker geen spijt van hebt gehad dat je deze pas­to­rale taak hebt vervuld, zelfs niet toen bleek dat het ook je eigen ge­zond­heid had aangetast. (...)

Op een moment als dat van de ramp is hel­der dat niet-mate­rië­le dingen het be­lang­rijk­ste zijn, zoals de liefde en ver­bon­den­heid tussen mensen, de steun die je vindt, het geloof in God, overgave en ver­trouwen. Dat is de vreugde van ons christen-zijn, van ons katho­liek zijn, van een relatie met God: hoe rot het ook is, er blijft toch nog licht in de tunnel. Er is toch nog hoop, omdat er een God is die ons thuis brengt. Het gaat om relatie.
Deze bood­schap van hoop en vreugde, van toe­komst en Gods voor­zienig­heid, heb jij nu bijna 45 jaar lang als pries­ter mogen uitdragen en je hebt naast mensen mogen staan in hun verdriet, dat met hen uitge­hou­den, opdat ze de hoop en de moed niet zou­den verliezen, opdat ze naar die toe­komst zou­den blijven uitzien".

Terug