Mr. G. Botman Ridder in de orde van St. Sylvester

Pauselijke erkenning voor scheidend bestuursvoorzitter SAKS

Tijdens de "SAKSdag" - een fees­te­lij­ke bij­een­komst van alle leraren die werk­zaam zijn binnen de scholen van de bloeiende Stich­ting Alkmaarse Katho­lie­ke Scholen (SAKS) op 28 sep­tem­ber, mocht ik in het bij­zijn van zo'n 350 leraren een pau­se­lijke onder­schei­ding uitreiken aan mr. G. Botman die onder meer ruim twin­tig jaar bestuursvoor­zit­ter is geweest en intussen is opge­volgd door mw. Helma van der Hoorn.

De echt­ge­note van de heer Botman deed het moei­lijke werk: zij spelde haar man het erlint op. De bij­een­komst vond plaats in het AFAS-stadion in Alkmaar - voor mij de eerste keer dat ik daar een kijkje kon nemen -en daarbij hield ik de on­der­staan­de toe­spraak.

Toespraak

Geachte mijnheer Botman, dames en heren, Katho­liek-zijn is niet alleen een geloof belij­den, hoe be­lang­rijk dat ook is.

Dat geloof is name­lijk een onder­deel van ons mens-zijn, het heeft alles te maken met de manier waarop we in het leven staan.

Katho­liek-zijn heeft te maken met ons levens-per­spec­tief, met een uizicht op de eeuwig­heid.

Katho­liek-zijn heeft te maken met gevoelens als dank­baar­heid, met het ervaren van bescher­ming en ver­trouwen, met het in eenvoud zien van je eigen betrekke­lijk­heid en met liefde en aan­dacht voor anderen, ook voor de ellende van anderen.

En mis­schien dat katho­lie­ken soms ook wat bourgon­discher in het leven staan, maar in ieder geval: het gaat om mens-zijn met een hart, een hart voor je naaste en een hart voor de Schepper, die ons heeft gemaakt naar Zijn beeld en gelijkenis.

Juist dit maakt het katho­liek onder­wijs zo speciaal.

Wij kunnen een mens nooit of te nimmer zien als een soort vat om te vullen met kennis en kunde.

Het gaat om die méns, die zich­zelf mag zijn, die mag groeien, die zich mag ontplooien, naar lichaam en ziel, met alle gaven van hoofd en hart: héél de mens, daar gaat het om.

Daar mag het katho­liek onder­wijs dienst­baar aan zijn vanuit een bij­zon­dere in­spi­ra­tie, die het leven bij­zon­der waarde­vol maakt, omdat we vanuit die in­spi­ra­tie graag willen dat kin­de­ren groeien en bloeien.

En die in­spi­ra­tie en dat ideaal zijn het meer dan waard om er voluit voor te gaan, ook nu, of mis­schien: juist nu.

Geachte mijnheer Botman, dat heeft U gedaan gedurende meer dan vijfen­twin­tig jaren, zon­der vergoe­ding, in uw vrije tijd, naast een verant­woor­de­lijke functie die veel van U vraagt.

Na een periode als lid van de ouderraad van basis­school Sint Adel­ber­tus en als lid van het alge­meen bestuur van SAKS, was U bijna twin­tig jaar voor­zit­ter van het bestuur van de Stich­ting Alkmaarse Katho­lie­ke Scholen.

Zestien jaar lang was U voor­zit­ter van de Stich­ting Katho­liek Basis­on­der­wijs te Bergen.

Onder meer heeft onder Uw bestuur de over­dracht plaats­ge­von­den van de Rooms-Katho­lie­ke scholen voor voort­ge­zet onder­wijs, die in 1994 over­gingen naar het Petrus Canisius college.

U heeft zich daarbij ingezet voor de belangen van het katho­liek onder­wijs.

Soms hebt U tegen de stroom in moeten roeien, maar wie een inner­lijke over­tui­ging, een visie heeft zal daarvoor uit­ein­delijk niet capituleren.

U was in deze jaren een stuwende kracht en heeft zich op bui­ten­ge­wone wijze wijze ingezet voor de iden­ti­teit op de scholen, gezorgd voor iden­ti­teitson­der­steu­ning, ver­ban­den gelegd met de katho­lie­ke ge­meen­schap.

Geachte heer Botman, U heeft afscheid geno­men als voor­zit­ter van het bestuur van SAKS.

Voor mij is dit een gelegen­heid om U, mede namens de bis­schop mgr. J. Punt, zeer harte­lijk te bedanken voor Uw inzet en Uw visie.

De Bis­schop heeft zich er dan ook on­mid­del­lijk achter geschaard toen vanuit het bestuur het verzoek kwam om voor U een ker­ke­lijke onder­schei­ding aan te vragen.

Als hulp­bis­schop van het bisdom Haar­lem-Am­ster­dam en als bis­schop-referent voor het onder­wijs namens de Neder­landse Bis­schop­pen­con­fe­ren­tie, mag ik U de onder­schei­ding uitreiken en U hierbij mede­de­len dat het Zijne Hei­lig­heid paus Bene­dic­tus XVI heeft behaagd van­wege Uw grote ver­diensten voor het katho­liek onder­wijs U te benoemen tot rid­der in de orde van de H. Sylvester.

Ik wens U van harte proficiat met deze hoge blijk van waar­de­ring!

+J.W.M. Hendriks hulp­bis­schop van Haar­lem-Am­ster­dam, titulair bis­schop van Arsacal