Arsacal
button
button
button
button


Die buitenkant zegt niet zoveel...

De tollenaar en de Farizeeër (30e zondag door het jaar A)

Nieuws - gepubliceerd: zondag, 27 oktober 2019 - 812 woorden
Ook de klok van de kathedraal is verzet: wintertijd!
Ook de klok van de kathedraal is verzet: wintertijd!
Die buitenkant zegt niet zoveel...
Die buitenkant zegt niet zoveel...

Zondag 27 ok­to­ber was de Schola Gregoriana uit Noordwijk te gast in de ka­the­draal. Dat koor wordt geleid door Rens Tienstra, de tweede dirigent van het ka­the­drale koor. Het was een mooie Gre­go­ri­aanse heilige Mis in een goed bezette ka­the­draal. Hier­on­der de homilie die ik tij­dens de Eucha­ris­tie heb gehou­den.

De 'klim naar het licht' - de beklim­ming van de ka­the­draal met 'brug' tussen de torens - loopt ten einde. De afgelopen week kon de 80.000e bezoeker wor­den verwelkomd! En zon­dag­avond 27 ok­to­ber was "de klim" ook open (zie foto)

HOMILIE

Echt keurig?

Het is niet altijd zo
dat degene die het meest keurig over­komt,
ook wer­ke­lijk de beste is.
Veel van dat keurige betreft de buiten­kant.
Of iemand wer­ke­lijk een goed mens is,
ervaren we vooral
wanneer we zelf in een nood verkeren:
wanneer we ziek zijn,
ons iets naars over­komt,
als we hulp nodig hebben
en degene die ons kan helpen
en dat weet of ziet,
mis­schien gestoord wordt
in zijn plannen en zijn levensritme.

Hij liet zich storen...

Als iemand dus een moeite moet doen,
een moei­lijk­heid moet over­win­nen
om ons bij te kunnen staan
en dat tóch doet,
weten we dat iemand een hart voor ons heeft,
want dan zien we pas of iemand alleen denkt aan zich­zelf
of een hart heeft voor de nood van anderen...

Zo was ook Jezus zelf,
het is de kern van Zijn missie:
Hij liet zich “storen”,
gaf zich helemaal
om ons te red­den...

Manipuleren en frau­de­ren

Heel veel poli­tieke lei­ders in de wereld,
zitten keurig in het pak,
genieten aanzien en respect,
maar tege­lijk horen we
over de lei­ders in veel lan­den van de wereld
- het is bijna dage­lijks in het nieuws -
dat ze manipuleren
en frau­de­ren om verkie­zingen te winnen,
corrupt zijn en zich verrijken,
ongepaste acties onder­ne­men
om tegen­stan­ders uit te schakelen, enzo­voorts.
Van hoeveel poli­tieke lei­ders zou­den we kunnen zeggen
dat de buiten­kant wel mooi oogt
maar dat de binnen­kant tame­lijk rot is?
Nu is het waar
dat wij uit­ein­delijk niet kunnen oor­de­len,
het oor­deel moeten we aan God overlaten,
maar we kunnen tenminste zeggen
dat zij niet de goede dingen doen.

En als wij onder druk staan?

Daarbij is nog te over­we­gen
dat het veel uitmaakt
in welke omstan­dig­he­den mensen verkeren.
Wat zou­den wij bij­voor­beeld kiezen
als we onder druk staan?
Bezwijken we onder die druk
en doen we dan toch maar wat het geweten eigen­lijk verbiedt
of hou­den we de rug recht?
En wat doen mensen als ze een voor­deel kunnen behalen
door niet helemaal eer­lijk en oprecht te zijn?
“Ie­der­een heeft zijn prijs”,
horen we in de maffia films zeggen...

Held van de dag

Dezer dagen vond iemand geld
dat was achter­ge­ble­ven in een pin-automaat
en hij bracht het naar de politie.
Hij werd meteen uit­ge­roe­pen
tot held van de dag!
Het is dus niet van­zelf­spre­kend
dat iemand eer­lijk is en leeft.

Met die ander is veel mis

Ook komt het nogal eens voor
dat mensen hun eigen zon­den niet erg vin­den
maar die van anderen wel.
Ze vin­den dus
dat er met hen­zelf niet veel mis is,
maar met anderen wél.
Dat was in Jezus’ tijd niet anders.
Zo bidt de Fari­zeeër in het evan­ge­lie van vandaag
dat hij dank­baar is dat hij geen
rover, echtbreker, onrecht­vaar­dige of tolle­naar is,
maar was hij echt zo goed?
Of zag hij gewoon zijn eigen zon­den niet?
Was alleen de buiten­kant mooi
en de indruk die hij wilde geven
of ook de binnen­kant?
Want de Fari­zeeën ston­den erom bekend
dat zij eer zochten voor zich­zelf en oneer­lijk waren,
dat zij anderen ver­plich­tingen opleg­den
die zij­zelf niet vervul­den (Mt. 23, 1-5),
dat zij de huizen van weduwen opslokten
en voor de schijn lange gebe­den verrichtten
(Lc. 20, 47).
Er was dus bij hen
veel uiter­lijke schijn,
maar hun hele bestaan was erop gericht
keurig over te komen
met mooie gewa­den, een waar­dige uit­stra­ling
en eerbetui­gingen in ont­vangst nemend
van andere mensen.

Waar gaat het om?

Toch het gaat er niet om hoe we over­ko­men
en hoe we ons weten te presen­te­ren,
het gaat erom hoe we zijn.
Het gaat er niet om hoe onze levensge­schie­de­nis
precies gelopen is,
of alles perfect is verlopen,
het gaat erom wat we verlangen
en wat we ervoor willen doen
om dat verlangen te rea­li­se­ren.
Het gaat er niet om
of alles gelukt is
maar met wat voor intentie
we bezig zijn
en of we onze fouten durven erkennen.
Dat gebeurde bij die tolle­naar in het evan­ge­lie:
zeker, hij was niet perfect,
maar hij was nederig
en vol goede intentie..

Goed zijn als God

De mens die zich laat raken
door de nood van een ander,
die klaar staat
ook al komt het niet goed uit,
die anderen niet bena­deelt
en aan de zijde van de arme en verdrukte staat:
dat is het beeld dat de eerste lezing
ons schetste van God zelf,
die recht­vaar­dig en barm­har­tig is.
Naar Zijn beeld en gelijkenis zijn wij geschapen
naar zijn beeld en gelijkenis
zijn wij ge­roe­pen te leven.

Terug