Allerzielen: de dood is voor iedereen gelijk

maar het perspectief verschilt...

Aller­zie­len is de dag waarop we al onze overle­den dier­ba­ren gedenken en voor hen bid­den. Velen brengen een bezoekje aan de begraaf­plaats en komen naar de kerk voor de vie­ring van de Eucha­ris­tie. Veel kerken zijn open en hebben op deze dag een extra Mis nu zo weinig mensen aan de vie­rin­gen kunnen deel­ne­men. En we kunnen per­soon­lijk bid­den, een kaarsje ops­te­ken, deel­ne­men aan de vie­rin­gen die wor­den uitgezon­den via ka­the­draal tv of de live-stream van de pa­ro­chie...

In de morgen van Aller­zie­len was ik in de ka­the­draal voor een heilige Mis. Hier­on­der vindt U de over­we­ging. De vie­ring in de ka­the­draal kunt U nog volgen op Ka­the­draal TV.

De volle aflaat van Aller­zie­len is dit jaar uit­ge­breid tot de gehele maand no­vem­ber, van­wege de pandemie-situatie.

Dit is een dag die ons met gevoelens van gemis, maar ook van dank­baar­heid en weemoed kunnen vervullen.

Homilie

Door een poort...

We kijken om...

Dit is een dag waarop onze gedachten
als van­zelf terug gaan in de tijd.
Hoe meer onze aardse levens­reis gevor­derd is,
des te meer hebben we om op terug te zien,
maar ook ontvallen ons steeds meer mensen.
Dit is een dag om aan hen te denken,
te danken voor de goede in­spi­ra­tie en het voor­beeld
dat zij ons gegeven hebben,
maar soms ook pijn rond die overle­den persoon
te ver­werken en God aan te bie­den
en voor al die over­le­de­nen te bid­den.

Voor oud en jong...

Voor een jon­gere kan de dood iets onwer­ke­lijks zijn,
totdat de dood ook het pad van die jon­gere kruist;
want ook jonge mensen kunnen over­lij­den,
ziekte, een ongeluk, het kan ie­der­een treffen,
al veroor­zaakt de dood van een jon­gere
na­tuur­lijk meer ont­zet­ting en onbegrip
dan de dood van een oudere persoon,
die zijn leven mis­schien wel als voltooid be­schouw­de
en had gebe­den dat God hem of haar zou halen.
Jong en oud, het per­spec­tief is de dood,
maar voor wie in Jezus geloven
is die dood slechts een poort
waardoor we binnen­gaan
in een andere, mooiere wer­ke­lijk­heid,
waar geen pijn meer zal zijn
en geen verdriet;
daar zijn alle tranen afgewist.
Onze God is een God van het Leven.

De dood is voor ie­der­een gelijk,
rijk of arm, jong of oud.
We kunnen dat besef ver­drin­gen,
er liever niet aan denken
of we kunnen het aan­ne­men
en in geloof en met ver­trouwen
onze ster­fe­lijk­heid aan­vaar­den.

Een plan met onze dood

De Heer heeft een plan
met ons leven en met onze dood;
hij heeft ons op deze aarde geplaatst
met een zen­ding, een taak.
Die taak kan van alles zijn,
zelfs lij­den kan daar bij horen,
niet omdat God graag wil dat wij lij­den,
maar omdat het lij­den
een eigen bete­ke­nis en vrucht­baar­heid heeft,
zeker wanneer het geleefd wordt
in ver­bon­den­heid met het lij­den van Jezus.

Hoe we sterven

Ook de manier waarop we sterven,
heeft een bete­ke­nis.
Soms kunnen we die bete­ke­nis dui­de­lijk ervaren,
bij­voor­beeld als het afscheid heel mooi is geweest
en mis­schien zelfs in­spi­re­rend,
bij­voor­beeld door de woor­den
die de ster­ven­de sprak.
Maar ook als het niet zo mooi was:
het heen­gaan van een mens
geeft ons iets mee
en het is onze taak
om dat goed op te pakken,
er iets uit mee te nemen.
Deze erva­ringen wor­den niet voor niets
aan ons gegeven.

Over de grens van de dood heen...

Deze dag van Aller­zie­len
doet ons stil­staan
bij ster­fe­lijk­heid en ver­gan­ke­lijk­heid
en bij al die dier­ba­re mensen
die ons al hebben verlaten
en maakt ons meer bewust
dat onze band met hen is ge­ble­ven
over de grens van de dood heen,
ook al ervaren wij die dood
als een on­her­roe­pe­lijke schei­ding.

Vagevuur

We wor­den ons die band bewuster
door de uit­no­di­ging van de Kerk
om de over­le­de­nen te gedenken
en voor hen te bid­den.
Ons gebed voor de zielen in het vagevuur
doet ons die ver­bon­den­heid beseffen.
Die zielen, die mensen
wor­den door onze gebe­den geholpen.
Wij onder­steunen de zuive­ring
die zij onder­gaan
om zon­der gehecht­heid aan kwaad en zonde
de hemel binnen te kunnen gaan.

Het vagevuur is niet een vuur,
al is dat vaak het beeld geweest
dat men erbij had;
de offi­cië­le naam is Purgatorium,
wat loute­ring of zuive­ring betekent
en dat drukt de kern heel goed uit:
we wor­den er gezuiverd, gelouterd,
van gehecht­he­den en min­pun­ten
door de liefde­volle kracht van Gods genade,
onder­steund door de gebe­den en offers
die wij op aarde voor hen brengen.

Ik wens U allen een goede, zin­volle
Aller­zie­len­dag!