Meer aandacht voor het gezin...

Jaar van het gezin, hoogfeest van sint Jozef

Op 19 maart, hoog­feest van sint Jozef, was ik in Heiloo om er in dit jaar dat aan Jozef is gewijd, het jaar van het gezin in ons bisdom te openen, dat paus Fran­cis­cus heeft uit­ge­roe­pen. Jozef was een echte familie-man: in zijn leven staat de zorg voor de heilige Familie, voor Jezus en Maria centraal.

In ons bisdom beginnen Marleen en Jeroen van Kreij op 1 april met hun werk voor het gezins­pas­to­raat in ons bisdom. We wensen hen veel zegen toe!

Pastoor Anton Overmars, mede pas­to­raal werk­zaam op het hei­lig­dom, con­ce­le­breerde bij de Eucha­ris­tie­vie­ring. Veel gelo­vi­gen had­den ge­pro­beerd te reserveren voor deze Mis, maar kon­den er toch niet bij zijn, van­wege de beperkte Corona-aantallen.

De Heilige Mis is te zien op Ka­the­draal TV (zie link hiernaast).

Hier stellen Marleen en Jeroen zich voor:

http://www.jonge­kerk.nl/nieuws­be­richten/tieners/gezins­pas­to­raat-marleen-en-jeroen/

Homilie

Jozef, een familie-man

Op dit hoog­feest van sint Jozef
wordt het jaar van het gezin geopend.

Gezin in Corona-tijd

Dit jaar dat door paus Fran­cis­cus is uit­ge­roe­pen,
is bedoeld om ge­zin­nen
een steun in de rug te geven,
want zij hebben het niet ge­mak­ke­lijk in deze tijd.
Zeker, ik denk daarbij
aan alles wat op de sch­ou­ders van ouders
is terecht geko­men
door deze Corona-tijd.
Dat was soms wel heel erg veel
doordat zij het werk van de leraren
erbij moesten doen
en thuis moeten werken,
waardoor ie­der­een in het gezin
soms wel heel erg op elkaars lip
kwam te zitten.

Uitda­gingen voor het gezin

Maar deze tijd gaat voorbij
en er zijn grotere uit­dagingen nog
voor het gezin.
Ik noem er een paar:
onze cultuur is niet heel gezins­vrien­de­lijk:
de samen­le­ving bevor­dert niet
de trouw en de duur­zaam­heid van een relatie
en dat mensen zich verbin­den
voor het hele leven
wordt eer­der ouderwets gevon­den;
overspel wordt posi­tief ge­pre­sen­teerd
als “second love”
en veel mensen bin­den zich niet;
mensen zijn min­der verdraag­zaam gewor­den;
we hebben het zo goed,
dat het moei­lijker is gewor­den
om tegen­slagen te kunnen dragen,
ook als die tegen­slag is
dat de relatie wat min­der loopt;
relatie is een werk­woord:
zon­der grote inzet
om er iets moois van te maken,
gaat het niet;
getrouwd zijn is nu eenmaal ook:
verdragen en ver­ge­ven,
jezelf niet zo absoluut stellen.

Steun voor het gezin gevraagd!

Dan komt erbij
dat andere samen­le­vings­vor­men
sterk wor­den aangeprezen.
Ik kan geen avond de TV aan­zet­ten
zon­der gecon­fron­teerd te wor­den
met drag-queens, trans­gen­ders,
homo-paren, draag­moe­ders en zaaddonoren,
maar zel­den of nooit
is het een gewoon gezin
van man en vrouw,
getrouwd met kin­de­ren
dat die aan­dacht krijgt.
Bij alle begrip en liefde voor hen allen:
Wanneer zien we een pro­gram­ma
dat aan een man en een vrouw steunt biedt
om hun relatie in trouw te beleven,
te groeien in de relatie
en door een moei­lijke tijd heen te komen?

Gezin, huwe­lijk en seksua­li­teit

Wanneer zien we een pro­gram­ma
dat seksua­li­teit niet laat zien
als iets banaals?
Want voor een chris­te­lijke visie
is seksua­li­teit iets prach­tigs,
waardoor we bestemd zijn
mede-scheppers te zijn met God
door een vol­ko­men overgave
die gestalte kan krijgen
in een nieuwe mens,
zicht­baar teken van de liefde
van een man en een vrouw.
Waarom kan dat niet aan de orde komen?

Het is niet zo ge­mak­ke­lijk
als je een chris­te­lijk huwe­lijk wilt leven
in de kracht van dat sacra­ment.
Je vindt weinig steun
in onze maat­schap­pij.
Het is daarom dat paus Fran­cis­cus
precies vijf jaar gele­den
in de Exhor­ta­tie Amoris Laetitia
bij­zon­dere aan­dacht heeft gevraagd
voor de be­ge­lei­ding van ge­zin­nen
om hen te helpen
stand te kunnen hou­den
en te kunnen groeien
in hun chris­te­lijke roe­ping,
ook in onze tijd.

Familiepas­to­raal

Ik wil daarom op deze dag
bij­zon­der de fondsen bedanken
- zon­der hier namen te noemen -
die het mede moge­lijk hebben gemaakt
om voor de familiepas­to­raal in ons bisdom
een echtpaar aan te stellen:
Marleen en Jeroen
die zich vanaf 1 april (geen grap)
hier­voor gaan inzetten
onder meer door ge­zin­nen bij elkaar te brengen,
te in­spi­re­ren en te vieren,
want een christen alleen
en een gezin alleen
is in gevaar;
samen met anderen sta je sterker.
Graag wens ik hen vandaag
Gods bij­zon­dere zegen toe
voor deze mooie opdracht!

Jozef

Ja, we vieren het hoog­feest van Sint Jozef.
Het is niet voor niets
dat dit jaar vandaag begint.
Jozef was een familie-man:
aan hem werd Jezus toe­ver­trouwd
en hij heeft al zijn zorg
in dienst­ba­re liefde aan Hem
en aan Zijn moe­der Maria gegeven.
Ook hij heeft mee­ge­maakt
dat de relatie moei­lijk werd
toen Maria zijn bruid
zwan­ger bleek,
zon­der dat hij van iets wist.
Hij had kwaad kunnen wor­den,
weg kunnen gaan,
zich verne­derd kunnen voelen,
hij had in de cultuur van die tijd
zijn vrouw kunnen laten stenigen;
maar hij deed niets van dit alles,
hij aanvaardde een zen­ding,
hij nam op zich een dienst,
hij droeg zorg voor
een harmo­nisch ge­zins­le­ven
en onderhield het kind en Zijn moe­der.

Wij eren vandaag de man van Maria
en bid­den om zijn voor­spraak
voor ons allen,
voor onze ge­zin­nen
en dit bij­zon­dere jaar
dat nu be­gon­nen is.