Maronitische christenen: een katholieke oosterse ritus

Veel oosterse christenen zijn naar Europa gekomen

De situatie van vele lan­den in het Midden Oosten is dra­ma­tisch geweest. Syrië en Irak hebben dra­ma­tische oorlogen gekend. Andere lan­den in het gebied hebben hon­derd­dui­zen­den vluch­te­lingen opgeno­men. Ook Libanon is niet gespaard ge­ble­ven. Velen zullen zich de enorme explosie her­in­ne­ren met een paar hon­derd doden en duizen­den gewon­den. Velen hebben de moei­lijke stiuatie van het land ontvlucht en gingen naar Canada, Australië of Europese lan­den, waar­on­der Neder­land.

Libanon is tege­lijk het land met de grootste chris­te­lijke presentie in de regio. Hoewel die presentie wel vermin­derd is, zij nog steeds zo'n 40% van de mensen christen, waar­on­der vooral veel Maronieten, oosterse chris­te­nen die altijd in volle­dige een­heid met de paus van Rome zijn geweest. Maar de laatste jaren zijn vele Maronieten, die vaak goed opgeleid zijn, ver­trok­ken naar andere lan­den en ook in Neder­land is hun presentie toe­ge­no­men.

Dat is een be­lang­rijke reden geweest waarom op deze dag een afvaar­diging was geko­men om de moge­lijk­he­den te bespreken voor de Maroni­tische ge­meen­schap om op een vaste lokatie en meer gere­geld dan tot nu toe samen te komen en een klein klooster te beginnen (er wordt nu eenmaal per maand een Maroni­tische Li­tur­gie gevierd). Zoals andere ge­meen­schappen van oosterse chris­te­nen zijn dus ook de Maronieten zoekende naar moge­lijk­he­den om binnen hun budget de pas­to­rale zorg voor hun ge­meen­schap meer duur­zaam gestalte te geven. Goede ideeën zijn welkom!