Pastoor Hein Buskermolen begraven in De Zilk

Een rijk gevarieerd en afwisselend leven....

Zater­dag­och­tend 18 de­cem­ber was de uit­vaart van pastoor Hein Buskermolen, pries­ter van het bisdom Haar­lem-Am­ster­dam, maar de laatste jaren van zijn actieve leven pastoor nét over de grens van het bisdom, in De Zilk. Daar was het afscheid voor een pries­ter met een zeer af­wis­se­lend leven.

Pastoor Buskermolen heb ik nader leren kennen tij­dens de pries­ter­va­kan­ties en ik heb hem vaker bezocht in Voorhout waar hij de laatste jaren woonde, totdat het een paar maan­den gele­den niet meer ging. In ver­pleeg­huis Vreugdehof zag ik hem voor de laatste keer in leven. Deze morgen namen we afscheid en hebben we hem aan de hemelse Vader aan­be­vo­len. Daar is hij nu thuis...

Kape­laan Stephan Kuik con­ce­le­breerde en diaken Iwan Osseweijer assis­teerde. De uit­vaart was goed ver­zorgd met een mooi boekje, een goed koor, live-stream omdat er maar weinigen in de kerk mee kon­den vieren, acolieten en kosters die alles goed had­den voor­be­reid.

Waar liefde en vriend­schap is, daar is God

(motto van het uit­vaart­boekje)

De mooiste tijd

Ja, alles heeft zijn tijd,
zoals Prediker zei.
Voor ons is nu de tijd geko­men
om afscheid te nemen
van Hein Buskermolen,
geliefd pastoor hier in De Zilk was hij,
meelevend met de mensen en het dorp,
maar ook een pries­ter
met een rijk gevarieerd
en af­wis­se­lend leven.
“Wat was nou de mooiste tijd van je leven?”
vroeg ik hem,
toen ik een goede maand gele­den
bij hem was in “Vreug­denhof”.
“Mijn tijd bij de marine”,
ant­woordde hij meteen en spon­taan,
want hij was best goed die dag,
om er gelijk aan toe te voegen
dat hij het in De Zilk
ook wel heel fijn had gehad,
“zo met de mensen”.

Een af­wis­se­lend leven

Hein Buskermolen was geen pries­ter
waar­van er der­tien in een dozijn gaan.
Duiken, over de wereld reizen
op een schip of in een onder­zeeër,
vluch­te­lingen opvangen uit oost-Europa,
in de pa­ro­chie staan
in Obdam en Heiloo, het bisdom Paderborn,
in Beverwijk en De Zilk:
hij heeft het allemaal gedaan.
Hij hield van het af­wis­se­lend leven
dat hij had gehad
en waar­van Prediker zegt
dat er voor alles een tijd is.

Een gezellige pries­ter

Zelf heb ik Hein Buskermolen beter leren kennen
door de pries­ter­va­kan­ties waar hij aan deelnam
en in Voorhout waar ik hem vaker heb bezocht.
Hij was een vrolijke, gezellige pries­ter,
die hield van de contacten met mensen,
dicht bij hen wilde staan,
die altijd in was voor een geintje,
maar ook oprechte belang­stel­ling had
en zou in­for­meren hoe je het maakte.
Hij was helemaal zich­zelf,
was niet zwaar op de hand.

Met je huilen en met je lachen

Hij was niet een man van veel vrome woor­den
en al helemaal niet van plechtsta­tig­heid,
maar het geloof wás er wel:
hij kon je in een gesprek
in eens met een uitdruk­king raken
waarin hij om zo te zeggen
beeld was van God,
als goede, lief­heb­bende her­der.
Harte­lijk en va­der­lijk
kon hij je zeggen
dat je alles mocht toe­ver­trou­wen
aan de goede God.
De keuze van de lezingen van deze Eucha­ris­tie­vie­ring
met de woor­den van Prediker
en varend, in de storm op het meer
is goed op zijn leven afgestemd.
Hein kon met je huilen en hij kon met je lachen,
voor alles was een tijd.

Uit­stra­ling

Er is dus wel iets wat wij allemaal
kunnen mee­ne­men uit het leven
van pries­ter Hein Buskermolen.
Wij hebben allemaal in dit korte aardse leven
de mooie opdracht gekregen
om door onze manier van mens-zijn
iets uit te stralen van dat beeld van God
dat in ons is.
Als mensen door onze liefde en harte­lijk­heid,
onze oprechte belang­stel­ling,
ons meeleven met anderen,
onze vrolijk­heid en opgewekt­heid ook,
als mensen door dat alles
iets van de harte­lijk­heid
en de liefde­volle nabij­heid
van God mogen kunnen ervaren,
als we mensen weten te verbin­den
en ze door ons de zin van het leven ervaren
dan hebben we - met Gods hulp -
iets heel moois gedaan,
deze wereld een beetje mooier gemaakt.

Bedankt, rust zacht!

In die geest danken we vandaag
voor het leven van Hein,
van pastoor Hendricus Johannes Buskermolen
en we bid­den voor hem
dat hij nu voor altijd mag delen
in de vreugde en vrolijk­heid
van het ko­nink­rijk van God.
Hein, rust in vrede!