Jaargesprekken met seminaristen in Heiloo

Maan­dag 9 januari had ik de jaar­ge­sprekken met de se­mi­na­risten in Heiloo. Eerder had ik al de gesprekken gehad met de se­mi­na­risten die in Nieuwe Niedorp zijn en met de se­mi­na­rist die in Rome is. Het was een mooie erva­ring.

Gesprekken

Jaar­lijks heb ik een per­soon­lijk gesprek met de se­mi­na­risten zodat ik kan horen hoe ze het maken en zich ont­wik­ke­len. Op 6 ok­to­ber had ik die gesprekken al met gehad met de se­mi­na­risten van het Re­demp­to­ris Mater semi­na­rie van ons bisdom, later in die maand was in in Rome voor de Signatura en heb toen ook van de gelegen­heid gebruik gemaakt om "onze man in Rome" te spreken. Een se­mi­na­rist die in een stage­jaar in de pa­ro­chie is, heeft het gesprek nog tegoed. Deze maan­dag waren de se­mi­na­risten in Heiloo dus aan de beurt. Het was goed te horen dat de on­der­lin­ge verstand­hou­ding heel goed is en ze een fijne ge­meen­schap vormen, samen met rector Jeroen de Wit.

Al wat is vast­ge­steld...

Het bezoek begon met het mid­dag­ge­bed en de maall­tijd en het ein­digde met de vespers en Eucha­ris­tie­vie­ring van de doop van de Heer. Mat. 3, 13-17 werd gelezen waar Johannes protes­teert als Jezus komt om gedoopt te wor­den: Jezus heeft geen doopsel nodig, niet het doopsel van beke­ring en niet het doopsel van het nieuwe verbond. Jezus ant­woordt nogal cryp­tisch, ver­wij­zend naar God­de­lijke in­stel­ling, zon­der iets uit te leggen: "Zo past het ons, al wat is vast­ge­steld te vol­bren­gen". Uit­ein­de­lijk is dit een oproep om bij al ons rede­lijke men­se­lijk redeneren toch tot overgave te komen: uit­ein­delijk kun je niet al de redenen voor Gods han­de­len bevroe­den. Je bent uit­ge­no­digd om tot overgave te komen.

Aan het einde van de Eucha­ris­tie­vie­ring maakten we bij­gaande groeps­foto van de aanwe­zige se­mi­na­risten en gebruikten we het avondmaal.