Dansles op het seminarie

Willibrorddag

Op de eerste maan­dag van de maand is de Wil­li­brord­dag in het semi­na­rie van Heiloo met een pro­gram­ma voor de jonge pries­ters in het kader van de voort­ge­zette vor­ming en een speciale lezing. Deze maan­dag was er iets speciaals: er was dansles!

Gregorius

Dr. Piet Hein Hupsch is gepro­mo­veerd met alle denk­ba­re lof op een proef­schrift over Gregorius van Nyssa: “The glory of the Spirit in Gregory of Nyssa's Adversus Macedonianos”, dat bij de hoog ge­kwa­li­fi­ceerde ko­nin­klij­ke uit­ge­ve­rij Brill is uitge­ge­ven. dat is op zich al een erken­ning! Intussen is bij uit­ge­ve­rij Damon een nieuwe boek ver­sche­nen met een vertaling van de conver­sa­tie van Gregorius met zijn oudere zus en een toelich­ting daarop.

Perichorese

De lezing ging over de perichorese, wat ik in mijn oplei­ding heb uit­ge­legd gekregen als weder­zijdse door­drin­ging van de personen van de heilige Drieëenheid, zodat wanneer de Zoon handelt, ook de Vader in het spel is. Door de spreker werd dit op basis van Gregorius'bena­dering ge­pre­sen­teerd als: dansles van de heilige Geest.

U hoeft dus ver­der niet bevreesd te zijn dat de Wil­li­brord­da­gen de jonge pries­ters en se­mi­na­risten tot een niet-celi­ba­taire levens­stijl brengen of zo (mocht dat het geval zijn). Het bleef netjes en... heel inte­res­sant.

Kruis

Zelf had ik het gesprek met de jonge pries­ters en luisterde naar de moei­lijk­he­den en de mee­val­lers en mooie genade-momenten, want ook die zijn er. In de preek tij­dens de Eucha­ris­tie­vie­ring op het feest van Paulus Miki en zijn gezellen, herinnerde ik eraan dat het eigen­lijke en door­slag­ge­vende gebeurde niet toen de massa's om Jezus heen waren, maar in de een­zaam­heid van het kruis.