Arsacal
button
button
button
button


De eerste week van paus Franciscus

Nieuws - gepubliceerd: zondag, 24 maart 2013 - 486 woorden
op het Sint Pietersplein, wachtend op de nieuwe paus
op het Sint Pietersplein, wachtend op de nieuwe paus

De gebeur­te­nissen rond de paus­keuze waren voor mij dit keer wel bij­zon­der. Op een reis naar Rome die al maan­den eer­der gepland was, kwam ik woens­dag 13 maart tegen 17.00 uur op de luchthaven van Rome aan. Na onze spullen te hebben neer­ge­zet op onze kamers van ons logeer­a­dres in het centrum van Rome, liepen we meteen naar het Sint Pieters­plein waar we tegen 19.00 uur aankwamen, net op tijd om vijf minuten later al de witte rook te zien die aan­kon­dig­de dat een nieuwe paus gekozen was.

Daarna stroomde het plein vol mensen, de regen stopte, de kar­di­naal protodiaken verscheen op het balkon om de naam van de gekozene bekend te maken maar die zei me eigen­lijk nau­we­lijks iets. Daarna kwam de nieuwe paus zelf het balkon op met de woor­den “buona sera”, alsof hij je huis­ka­mer binnenstapte.

Dat gevoel van ver­bon­den­heid in het geloof werd nog ver­sterkt door het Onze Vader en het Wees gegroet dat op verzoek van de paus door de hele menigte werd gebe­den en vooral door de stilte waarom de paus daarna vroeg om voor hem te bid­den en Gods zegen te vragen. Een onafzien­ba­re menigte van meer dan hon­derd­dui­zend mensen was doodstil, één in gebed. De NOS probeerde tele­fo­nisch contact te zoeken, maar de lijn bleek uit­ein­delijk te slecht om te kunnen horen wat in Hilversum werd gezegd (andersomsd ging het wel, begreep ik).

Wat opvalt - nog steeds - is dat de paus in contact is met de mensen, hij zoekt contact, hij maakt contact en hij stelt zich heel een­vou­dig naast mensen op. Dat viel zater­dag nog weer op toen de paus de kapel van Castel Gandolfo betrad en zijn voor­gan­ger hem de plaats van de paus wees. Paus Fran­cis­cus stond erop naast emeritus paus Bene­dic­tus neer te knielen, gewoon in de eerste bank van de kapel. Het zijn kleine dingen - zoals de keuze van zijn naam -, maar die geven een teken van hoe hij zijn zen­ding en plaats ziet.

Tege­lijk maakt hij bepaald niet de indruk iemand te zijn over wie men kan lopen: hij zet nu al dui­de­lijk zijn eigen lijnen uit, dat is heel dui­de­lijk in de li­tur­gie, maar één van de be­lang­rijk­ste beslis­singen is na­tuur­lijk dat de prefecten - de lei­ding - van de Romeinse Curie-organen slechts voorlopig beves­tigd zijn, met de uit­druk­ke­lijke vermel­ding dat hij er eerst nog goed naar wil kijken.

Te gast bij Pauw en Witteman

Op de dag van de in­stal­la­tie van de paus werd me bij Pauw en Witteman onder meer nog gevraagd naar de bewe­ring dat Bergoglio - toen provinciaal overste van de Jezuïeten - een ver­keerde rol zou hebben gespeeld bij het vast­zet­ten van twee Jezuïeten door de dictatuur van Videla. Intussen komen er steeds meer berichten naar buiten die het uiterst onwaar­schijn­lijk maken dat hier iets van waar is.

Terug