Arsacal
button
button
button
button


Een dag voor een nieuw begin...

Goede Vrijdagplechtigheid in Lutjebroek

Overweging Preek - gepubliceerd: vrijdag, 29 maart 2013 - 660 woorden
Het kruis (na afloop van de plechtigheid)
Het kruis (na afloop van de plechtigheid)

In de H. Nicolaas­kerk van Lutje­broek werd de zang bij de her­den­king van het lij­den van de Heer ver­zorgd door het JoKo koor. Leden van het koor deden ook mee met het lij­dens­ver­haal en droegen het grote kruis naar voren dat bij de kruis­ver­ering centraal stond (zie foto). Tijdens de li­tur­gie heb ik de hierna volgende homilie gehou­den

homilie

We hebben Jezus gevolgd en bij het horen van het lij­dens­ver­haal meegeleefd met wat Hem overkwam.

In mijn oren klinken nog de woor­den van Pilatus na: “Ik vind geen schuld in Hem”.

Pilatus voelt heel dui­de­lijk aan dat Jezus een goed mens is, zelfs is hij er eigen­lijk in zijn hart van overtuigd dat Jezus een heel bij­zon­der mens is en een gezon­dene van God.

Het wordt hem angs­tig om het hart als hij hoort dat Jezus zich voor Gods Zoon heeft uitge­ge­ven.

Zijn geweten speelt op.

Dus ergens gelóóft hij dat het wáár is dat Jezus Gods Zoon is.

Tege­lijker­tijd staat hij onder grote druk van wat al die mensen willen die daar voor hem staan, die hoge­pries­ters en hun die­naars en andere mensen die roepen: “Kruisig hem”.

En hoe har­der ze roepen, hoe meer die Pilatus zich heen en weer getrokken voelt tussen zijn geweten dat spreekt en de massa die schreeuwt en druk uitoefent en uit­ein­delijk zal die massa winnen en geeft hij Jezus over om ge­krui­sigd te wor­den.

Dit gebeurt nog steeds, het gebeurt eigen­lijk in het leven van ieder van ons.

We hebben allemaal ons geweten, diep van binnen voelen we aan wat we eigen­lijk zou­den moeten doen.

Je voelt van binnen: nu zou het goed zijn dat ik dit of dat zou doen of zeggen en dan komt er een “maar”, een tegenzet, beden­kingen, een afkeer: het zou goed zijn als ik die zieke zou bezoeken, als ik dit of dat voor die of die zou doen, als ik wat meer zou bid­den, wat vaker naar de kerk zou gaan, als ik zou opkomen voor die jongen of dat meisje dat gepest wordt of die man of vrouw die vaak zo veel ver­du­ren moet van anderen; het zou goed zijn als ik wat min­der zou drinken, wat regel­ma­tiger zou leven, wat min­der zou gamen of... enzo­voorts...

en dan komt dat “maar”: je voelt de druk van je vrien­den, waardoor je het goede niet kunt doen wat je eigen­lijk zou willen doen; je voelt de druk van je eigen zwak­heid, waardoor je dit of dat probleem toch niet zo goed kunt over­win­nen; je voelt je eigen schaamte, waardoor je er niet toe komt om hulp te zoeken, enzo­voorts.

Zo komen we allemaal wel in die rol van Pilatus: durf je te kiezen, durf je te trotseren wat anderen denken of vin­den, durf je de stem van je geweten te volgen, durf je echt er naar te streven een goed mens te zijn, durf je Jezus te volgen? Ben je vrij? Jezus staat voor ons.

Kies je voor Hem? Of bezwijk je onder de druk van de mensen, de omstan­dig­he­den, je eigen zwak­heid en ben je de gevangene van je eigen “ik? Midden in het lij­dens­ver­haal als Jezus op het punt staat ter dood ver­oor­deeld te wor­den, laat Hij Zijn barm­har­tig­heid en liefde zien, die heeft Hij zelfs voor Pilatus, die Hem zo laat vallen.

Jezus wordt niet kwaad op hem, maar Hij toont zelfs even begrip: “De zonde van hem die Mij aan u heeft over­ge­le­verd is groter”, zegt Hij tot Pilatus.

Jezus heeft begrip en eindeloos geduld met ieder van ons.

En ook al hebben we mis­schien zoveel keren niet gedaan of gezegd wat we eigen­lijk had­den moeten doen of zeggen, Hij blijft met eindeloos veel liefde met ons bezig.

Hij heeft een nieuw begin gemaakt, op deze dag en zou nog steeds willen dat iedere dag een Goede Vrij­dag wordt, een dag voor een nieuw begin....

Amen.

Terug