Vaak is spreken goud en zwijgen niet eens zilver
Bij de conviventie van de Neocatechumenale weg
Zondag 22 oktober was ik voor de Mis bij de conviventie van de Neocatechumenale weg.
Tegen tweehonderd gelovigen - broeders en zusters - waren in Venray voor de conviventie aan het begin van het jaar (het pastorale jaar), een meerdaagse bezinningsbijeenkomst waar dit keer de Encycliek Spe salvi van paus Benedictus XVI centraal stond en het boek van de Openbaring van Johannes. Dat thema paste prima bij dat van "pelgrims van de hoop" dat door paus Franciscus voor het heilig jaar is vastgesteld.
Hoop
Ik was er voor de Eucharistie waarin we lazen over Paulus die de christenen van Tessalonica dankbaar gedenkt om hun geloof, hun liefde en standvastige hoop in Jezus Christus. Hoop hebben betekent dat je vertrouwt dat er iets ten goede kan gebeuren en uiteindelijk is dit de hoop op het eeuwig leven, de hoop dat alles ten goede zal worden geleid. De hoop verandert alles. Hoop betekent bijvoorbeeld dat je vertrouwt dat je in je contacten iets ten goede kunt bewerken. Het is vaak niet makkelijk iemand een opmerking te maken, toch kunnen we door een goed geplaatste opmerking iemand helpen om iets, om zichzelf te verbeteren, te groeien.
Vanuit vrede
Soms spreken we woorden uit emotie, bijvoorbeeld uit kwaadheid, maar dat zijn eigenlijk altijd woorden die niet uit vrede voort komen En dus meestal niet veel goeds kunnen bewerken. Maar het is goed om te spreken en niet te zwijgen uit angst voor de reactie, want dan wordt het goede dat je metje woorden kunt bewerken, in ieder geval niet bereikt. O, zeker soms moet je zwijgen, geduld hebben, kun je beter even niets zeggen. Want soms merk je wel dat er geen openheid is en dat het geen zin heeft om te spreken. In feite doet Jezus ook zo in het evangelie, doordat hij met een omweg op de opmerkingen van de Farizeeen en Herodianen ingaat.
Eerlijk?
Ons spreken moet gekenmerkt zijn door geloof, hoop, en liefde, dat allereerst. maar vervolgens is ook de eerlijkheid en oprechtheid een wezenlijk kenmerk van een goed spreken. De Farizeeën prijzen dat in Jezus, dat hij zo eerlijk is en oprecht. Tegelijk is hun eigen spreken op dat zelfde moment niet eerlijk en oprecht. Het is er opgericht iemand ten val te brengen, niet iemand te helpen.
Dus: laten we spreken met geloof, hoop en liefde vanuit en geïnspireerd door een standvastige hoop.
Ontmoeting
De conviventie was een gelegenheid om velen te ontmoeten, onder meer - vanuit ons bisdom - uit Alkmaar, Haarlem en de Missiones Ad Gentes van Almere en Amsterdam-Uithoorn.
