Priesterontmoetingsdag in Heiloo

Op maan­dag 20 no­vem­ber waren de pries­ters van het bisdom uit­ge­no­digd en gevraagd om samen te komen in het Dio­ce­saan hei­lig­dom in Heiloo voor een ont­moe­tings­dag rond de thema's die ik bij mijn aantre­den als priori­teit heb aange­ge­ven. Pater Johan te Velde leidde dit in. Er was aanbid­ding en we vier­den de Eucha­ris­tie. En er was ruim­schoots tijd voor on­der­lin­ge ont­moe­ting en gesprek. In de preek stond ik stil bij het verlangen van de blinde bede­laar uit het evan­ge­lie van deze dag: Heer, maak dat ik zien kan.

Dimensies

P. Johan te Velde sprak over "Vijf dimensies van de geloofs­ver­kon­di­ging". De eerste ver­kon­di­ging is aan jezelf maar die kring van aan­ge­spro­kenen verwijdt zich tot onze gelo­vi­gen, tot familie, mensen die we in het open­ba­re leven toevallig ont­moe­ten en mensen die niet geloven. Hewt gaat om ver­kon­di­ging, ge­tui­ge­nis en evangeli­sa­tie, drie woor­den die we regel­ma­tig terug vin­den in het Nieuwe Testa­ment.

Dialoog

Na een pauze was er gelegen­heid voor een dialoog: er wer­den vragen gesteld en erva­ringen gedeeld, niet alleen over kerk­slui­tingen gelukkig, maar ook onder meer over de fun­da­men­ten van ons pries­ter zijn.

Gebed

Daarna was er aanbid­ding en biecht­gele­gen­heid en vier­den we de heilige Eucha­ris­tie. Hier­on­der is de homilie te vin­den die ik daar heb gehou­den. De dag werd af­ge­slo­ten met een fees­te­lij­ke maal­tijd.

Homilie

HEER, MAAK DAT IK ZIEN KAN

MAANDAG IN DE 33E WEEK DOOR HET JAAR - PRIESTERONTMOETING

Een teken

“Heer, maak dat ik zien kan”.
Deze woor­den van de blinde man
zou­den we ons zeker eigen mogen maken.
Niet alleen omdat we weten
dat de fysieke blind­heid van de man
tege­lijk een teken is
van de duisternis en de onverloste wereld.

Inzicht

Maar ook omdat we ons rea­li­se­ren
dat we van onze Heer Jezus Christus alleen
- door de heilige Geest -
de gave kunnen ver­krij­gen
om hel­der te kunnen zien
en een beeld te kunnen krijgen
van de staat van de wereld, van ons­zelf,
om te kunnen weten wat nodig is,
wat we moeten doen,
kortom alles wat bijdraagt aan inzicht.
Inzicht ver­krij­gen we alleen
als we niet om ons­zelf
en onze men­se­lijke be­schou­wingen
blijven draaien,
maar als we inder­daad
van God steeds opnieuw durven vragen
wat nodig is, wat we moeten inzien
en hoe we moeten han­de­len.
Heer, maak dat ik zien kan.

Dezelfde

Er zijn na­tuur­lijk enkele uitgangs­pun­ten:
Jezus Christus is dezelfde, gis­te­ren vandaag en altijd
en kerk wordt niet alleen vandaag door de Geest geleid ,
maar zo is het al twee­dui­zend jaar;
we weten dat dit geen garantie is
dat kwaad niet kan geschie­den.

Enkele diepte­pun­ten

In de tijd van het Arianisme
waren er grote delen van de kerk
waar men geen recht­ge­lo­vige bis­schop kon vin­den
en in de Mid­del­eeuwen waren er tij­den
waarin men zozeer ge­con­cen­treerd was
op mate­rië­le belangen
dat men de gees­te­lij­ke zorg voor de gelo­vi­gen
en het eigen chris­te­lijke leven, vergat.
Maar ondanks allerlei diepte­pun­ten
in de ge­schie­de­nis van de Kerk,
gaat de Heer al twee­dui­zend jaar
met Zijn volk op weg.

Ont­wik­ke­ling van geloof en kerk

Ons geloof kan zich wel ont­wik­ke­len:
zoals je een loper af kunt rollen
en gelei­de­lijk meer ervan kunt zien,
zo kan het ge­loofs­goed zich ont­wik­ke­len,
maar dat wordt niet iets anders,
in tegen­spraak met wat vroe­ger was.
Dat de heilige Geest de Kerk daarin bij­staat,
is de basis voor ons ver­trouwen.
Heer, maak dat ik zien kan,
dat ik Uw hand mag zien
in de kerk van vandaag,
ook in haar lij­den
en dat ik zal ver­trouwen.

Anders zien: het geloof geneest

Jezus zegt
aan het einde van het evan­ge­lie van deze dag
dat het geloof geneest.
Dat geldt dus ook voor ons:
het gaat er om dat we proberen
alles vanuit het geloof te zien
en te be­schou­wen.
Dat zal ons genezen
van men­se­lijke oor­de­len
en men­se­lijke klein­moe­dig­heid.

Zien wat mensen nodig hebben

Heer, maak dat ik ook zien kan
wat nodig is,
wat de mensen nodig hebben
die aan mij zijn toe­ver­trouwd.
Waar kan ik hen concreet gees­te­lijk mee helpen?
Daarvoor moeten we niet alleen
het geloof kennen
en de aanspo­ringen van het gees­te­lijk leven,
maar ook deze mens
die wij proberen te be­ge­lei­den
op de weg van de navol­ging van Jezus Christus.
Wat past bij deze persoon?

Dank­baar

Ik ben dank­baar voor alle missio­naire ini­tia­tie­ven
die jullie nemen
om mensen te bereiken;
ik ben dank­baar dat jullie luis­te­ren
naar de jon­ge­ren en de ge­zin­nen
al zijn die mis­schien niet met velen.

Zien hoe je naar het doel kunt gaan

Luister naar wat zij nodig hebben
om te kunnen groeien in het geloof.
Want waar je hen echt mee kunt helpen,
moet voor een deel uit hen­zelf komen
en voor een deel uit de kennis
die je opdoet van de noden van mensen.
Bij­voor­beeld: wat kun je doen
om kin­de­ren, ge­zin­nen en jon­ge­ren
te helpen om te groeien
in de bele­ving van de Eucha­ris­tie?
Het doel waarheen je hen leidt
is het leven met en vanuit Christus,
die Zijn heil­bren­gend han­de­len
aan jullie, aan de kerk heeft toe­ver­trouwd.

Even iets nieuws

En laat je niet ont­moe­di­gen,
ook niet als het niet zo lekker gaat;
soms heb je dan gewoon
weer even iets nieuws, iets anders nodig
dat je verrijkt, ver­die­ping geeft, nieuwe vreugde;
voedt je gees­te­lijk leven, ook met nieuwe erva­ringen.

Dank voor jullie steun

En tot slot: heel veel dank,
voor jullie geloof, voor jullie inzet,
voor jullie liefde voor Christus en Zijn Kerk.

Ik hoor regel­ma­tig mooie dingen terug
en dat kan heel een­vou­dig zijn:
Dat mensen steun aan je hebben gehad
op een bepaald moment,
dat je er toen voor hen was,
dat betekent meer
dan allerlei dis­cus­sies
en men­se­lijke oor­de­len...
Heer, geef dat ik ook dat mag zien:
het goede en mooie
dat ik met Uw hulp mag bewerken.

Dank je voor je pries­ter-zijn
voor God en de mensen
die aan je zijn toe­ver­trouwd.