Wees waakzaam! Wees op je hoede!

1e zondag van de Advent B en Sint Nicolaas

Zondag 3 de­cem­ber was ik in de Sint Nicolaas­basi­liek voor de eerste zon­dag van de Advent en de vie­ring van de patroon van de kerk en van Am­ster­dam: Sint Nicolaas. In het evan­ge­lie hoor­den we dat we waak­zaam moeten zijn en op onze hoede. Maar waarom en waarvoor eigen­lijk?

Daar ston­den we in de homilie bij stil (zie hier­on­der).

Verloop van de vie­ring

Aan het begin van de vie­ring bezochten we de kapel van de H. Nicolaas wiens reliek werd bewierookt. Daar is ook het register opge­steld met de vredesvlag om uit te nodigen tot gebe­den voor de vrede. De Mis in con­ce­le­bra­tie met pastoor-deken Eric Fennis was met fraaie zang van de Capella Nicolai en aan het einde, na de Mis, werd de speciale Sint Nicolaas­ze­gen gegeven waar vrijwel alle kerk­gan­gers voor naar voren kwamen.

Bui­ten­ge­woon be­die­naar

Tijdens de Eucha­ris­tie­vie­ring wer­den vier pa­ro­chi­anen aan­ge­steld tot bui­ten­ge­woon be­die­naar van de heilige communie. Zij zullen de heilige communie uitreiken in de kerk en aan de zieken, nadat zij voor deze taak een speciale voor­be­rei­ding hebben gekregen.

WAAKZAAM EN OP JE HOEDE

EERSTE ZONDAG VAN DE ADVENT B - SINT NICOLAASBASILIEK

Sint Nicolaas

Aller­eerst:
van harte proficiat met het feest
van de heilige Nicolaas!

Sint Nicolaas is na­tuur­lijk
de patroon­hei­lige van deze stad
en van deze basiliek,
van onder meer zeevaren­den, kooplie­den,
stu­den­ten en na­tuur­lijk van alle kin­de­ren;
en niet te vergeten,
hij is ook de bescherm­hei­lige
van rouw­moe­dige dieven en zon­daars
en van on­schul­dige ge­van­ge­nen
en nog van veel meer cate­go­rieën van mensen.
Dat toont al aan
dat Sint Nicolaas de won­der­wer­ker
een zeer vereerde heilige is.
In een van de oudste verhalen over zijn leven
wordt ver­teld dat hij drie meisjes
redde uit de pros­ti­tutie,
een stor­mach­tige zee kalmeerde
en drie on­schul­dige soldaten
redde van executie.
Hij is de heilige
waar­van waar­schijn­lijk de meeste oude iconen bestaan
en hij staat dus bekend als won­der­doe­ner.
Het is goed moge­lijk
- ver­schil­lende bronnen zeggen dat -
dat hij aanwe­zig was bij het concilie van Nicea
in het jaar 325,
dat is het concilie waar wij
onze ge­loofs­be­lij­de­nis, het “Credo”
aan te danken hebben.
Dus nogmaals: proficiat!
Moge de voor­spraak van Sint Nicolaas
U allen be­scher­men!

Wakker of waak­zaam

“Weest waak­zaam”
Deze woor­den van Jezus
betekenen niet zozeer
dat we ‘s nachts wakker moeten blijven,
al heeft Hij het in de gelijkenis
over een heer des huizes die komt
op een uur waarop we ons wellicht
al te rusten hebben gelegd:
‘s avonds laat, mid­den in de nacht of ‘s morgens vroeg
kan hij komen.
Dat wil eer­der zeggen
dat Hij komen kan
op een uur
waarop we hem niet ver­wach­ten.

Als Hij komt

En inder­daad, die heer des huizes
is een beeld voor God zelf,
voor de Heer die tot ons komt
en die dat zal doen op Zijn moment,
het is niet aan ons
om dat ogen­blik uit te kiezen.
Met dat moment van Zijn komst
doelt Jezus op het einde van de wereld,
maar daar­naast toch ook
op het einde van ons leven
en op ieder moment in ons leven
dat Hij ons aanraakt, verlicht,
ieder moment dus dat we Gods aanwe­zig­heid ervaren.

Zijn we er klaar voor?

Het gaat hier om de dag en het uur dat Hij komt.
En de vraag is dus
of we er klaar voor zijn.
Dat is na­tuur­lijk een heel per­soon­lijke gewetens­vraag
aan ieder van ons:
ben ik er klaar voor om Hem te ont­moe­ten?
Mis­schien gebeurt zo’n ont­moe­ting
op een heel gewoon en tege­lijk bij­zon­der moment
waarop we een vrede en geluk ervaren
die niet uit ons­zelf komen.

Twee kanten

Juist wanneer het om een
op zich heel gewoon iets gaat
dat we meemaken
en waarin we Gods aanwe­zig­heid ervaren,
merken we dat zo’n gebeuren altijd weer twee kanten heeft:
het is de Heer die je raakt,
je hebt dat dui­de­lijk niet in eigen hand;
maar tege­lijk kun je Hem alleen maar ervaren
als je die puur­heid en open­heid hebt
die het evan­ge­lie vandaag dus
als “waak­zaam­heid” beschrijft.
Het is een samenspel van God en mens.
De waak­zaam­heid is daarbij
de kant van de mens.
Je ziel moet zijn
- of toch wel willen wor­den -
als hel­der water.

Wakker blijven

Het gaat Jezus dus niet
om het fysieke wakker blijven,
al kan een nacht
die bewust wakend wordt door­ge­bracht
inder­daad een goede gees­te­lij­ke erva­ring zijn.
Offers die je bewust brengt,
zoals door te waken,
zullen hun po­si­tie­ve uit­wer­king niet missen.
Bij waken in de zin van
bewust wakker blijven
vanuit een geloofs-motief,
gaat het om een fysiek beleven
van die gees­te­lij­ke hou­ding
waartoe we hier wor­den opge­roe­pen.
“Weest waak­zaam”:
houd je ogen open,
wees gees­te­lijk alert.
Wie zo zijn ogen open houdt,
zal het beheer dat God ons als dienaren
heeft toe­ver­trouwd,
goed en gewetens­vol behar­tigen.

Waar waak­zaam­heid toe leidt

Het gaat dus over deze waak­zaam­heid,
over je gees­te­lijk niet in slaap laten wiegen.
Waak­zaam zijn houdt in
dat onze zintuigen
- wat je ziet, wat je hoort, wat je ruikt, wat je voelt -
ons lei­den tot barm­har­tig­heid en liefde
omdat we God ont­dek­ken
in wat we ervaren.
Je kunt niet waak­zaam zijn in de zin van het evan­ge­lie
zon­der dat het tot een chris­te­lijk leven leidt
en dus tot geloof, hoop en liefde.
Wie zijn ogen gees­te­lijk open houdt,
ziet zijn naaste staan;
wie zijn ogen gees­te­lijk open houdt
die zal God aanschouwen;
en wie zijn oren gees­te­lijk open houdt,
zal de stem van zijn geweten verstaan
en wat zijn goede hart hem ingeeft;
je zult geen meeloper zijn,
maar bewust gaan.

De goede geur

Soms komen we ergens
waar veel mensen zijn
en iemand heeft een heer­lijke parfum op
of heeft zich net gedoucht.
Die persoon springt eruit
door de geur die deze om zich heen verspreidt.
Wie waak­zaam is
zal de goede geur van Christus ruiken
en die goede geur zelf verbrei­den,
zegt de apostel Paulus (2 Kor. 2, 14-15).
Laat de Heer dan maar komen!

Een gees­te­lij­ke hou­ding

Die gees­te­lij­ke hou­ding
wordt ons gevraagd
aan het begin van deze Advents­tijd,
omdat die zo passend is
bij wat “Advent” betekent:
dat woord betekent: “komst”,
het gaat in deze weken voor het kerst­feest,
voor de geboorte van de Heer,
om een gees­te­lijk uitzien naar Jezus’ komst,
ook hier en nu
en op ieder moment van ons leven.

Dit is dus de dag om God te vragen
dat wij de tekens die Hij ons geeft,
de aan­wij­zingen, de bevesti­ging die we ont­van­gen,
mogen kunnen verstaan
door Zijn genade
én onze waak­zaam­heid.