Als er licht doorheen schijnt....

2 februari Maria Lichtmis - Dag van het God gewijde leven

Op 2 februari vier­den we in de ka­the­draal de dag voor het God gewijde leven met een Eucha­ris­tie­vie­ring en ont­moe­ting voor de reli­gi­euzen en God gewij­den. Zij leven de opdracht om het licht dat van God komt in hun leven te ont­van­gen en door te geven. We ston­den erbij stil in de homilie.

De deel­ne­mers aan de dag had­den na de H. Mis een ont­moe­ting met lunch, kennis­ma­king en ge­tui­ge­nis over de roe­ping en over erva­ringen met de aanbid­ding. Het werd een mooie en zin­volle ont­moe­ting, die werd af­ge­slo­ten met aanbid­ding in de ka­the­draal.

Homilie

Een heilige is wie licht doorlaat...

OPDRACHT VAN DE HEER IN DE TEMPEL 2 februari

Ont­moe­ting

Op deze dag
die in de Oosterse kerken
Hypopante wordt genoemd,
dag van de ont­moe­ting,
mogen ook wij, beste reli­gi­euzen
en God gewij­den,
 elkaar bij­zon­der ont­moe­ten
die aan God zijn toegewijd door onze geloften,
door andere bin­dingen en onze diaken- en pries­ter­wij­ding.

God gewijde mensen

Want deze dag is bij­zon­der toegewijd
aan hen en aan het aan God toegewijde leven
door de evan­ge­lische raden.
Die willen wij allen, zij het in ver­schil­lende vormen, leven.
Wij ont­moe­ten vandaag in het evan­ge­lie
allemaal God gewijde mensen:
dat geldt na­tuur­lijk voor Jezus
op een wijze die ons mensen te boven gaat,
dat geldt ook voor Maria, voor Jozef
en de heiligen Simeon en Anna.
Verbon­den met deze grote voor­gan­gers
vieren we dus vandaag
de Dag van het God gewijde leven.

Op een terrasje...

Mis­schien doet U dat ook weleens,
per­soon­lijk vind ik dat wel aar­dig:
's zomers op een terrasje zitten
en wat mijmerend te kijken
naar alle mensen die dan voor­bij­gaan:
ze zijn allemaal zo ver­schil­lend:
oud en jong, ontspannen of verstrakte gezichten,
ondoorgron­de­lijk en gesloten
of open en vrien­de­lijk,
mensen met haast
of ontspannen kuierend.
En dan de verschillen in kle­ding,
ook dat drukt iets van hun per­soon­lijk­heid uit.
Zoveel ver­schil­lende mensen,
al die werel­den op zich
en allemaal zijn ze op weg.
Waar gaan ze heen?
Hebben ze een doel
of lopen ze zomaar wat rond?

Ons doel

Ook wij zijn allemaal op weg;
maar we willen niet doelloos gaan;
we hebben allemaal voort­du­rend
iets wat we willen bereiken,
we hebben een Doel
dat uit­ein­delijk een Doel is,
dat met een hoofd­let­ter wordt ge­schre­ven:
juist dat doel maakt de weg mooi
en de route bete­ke­nis­vol;
want ons doel is
te mogen leven in het licht,
dat voor alle hei­denen straalt,
ten volle deel te krijgen
aan het heil dat de Heer voor ons heeft bereid.
Het licht dat we hebben gedragen,
wilde ons daar even bij stil laten staan.

Een licht dat straalt

Die kaars die we droegen paste dus
bij het evan­ge­lie­ver­haal
dat we hebben gehoord:
Het kind Jezus wordt
door Maria en Jozef
opgedragen in de tempel.
Een oude man neemt het kind in zijn armen
en zingt
dat dit kind een licht is
dat straalt voor alle mensen.

We hebben eer­der
zo'n kaars gekregen
toen we gedoopt wer­den
of in de paas­nacht
als we ons doopsel her­denken.
Som­mi­gen hebben zo’n kaars gedragen
bij inkle­ding of gelofte.

Bescherm dat licht

De pro­ces­sie die we hebben gehou­den
met de kaars in onze hand
is een beeld van ons leven,
van ons die Gods-volk-onderweg zijn,
op weg naar de Heer.
Onderweg draag je een lichtje mee,
een lichtje zodat je niet in het donker ver­dwaalt
en het geeft een beetje warmte.
Maar het waait na­tuur­lijk vaak
en je moet het vlammetje dus be­scher­men,
vooral bij tegenwind
- soms zit het niet mee -
maar weet je het te bewaren
of opnieuw aan te steken
dan breng je bij iedere mens
die je ontmoet,
iets van het licht dat je draagt.
Dat licht is Jezus Christus,
het licht van de wereld
dat Maria ons ter wereld bracht .

Het licht van Christus
schijnt ook voor jou,
voor U.
Houdt Hem stevig vast
en laat ook Maria
U ver­ge­zel­len op Uw levensweg.

Wie wij zijn en hoe wij gaan

De dag van vandaag nodigt ons uit
om steeds voor ogen te hou­den
wie wij zijn, God gewijde mensen,
wie er met ons gaan - Jezus, Maria... -
en wat ons doel is:
het eeuwig leven.

Vuile ramen?

"Mama, moet je eens kijken,
wat zijn die ramen vies,
bah, dat ziet er niet mooi uit",
zei Erik tegen zijn moe­der
toen ze langs een kerk liepen.
Zijn moe­der zei niets
maar nam hem mee de kerk in.
En binnen in die kerk
waren de ramen
die er van buiten zo grauw en vies had­den uitgezien,
prach­tig mooi en hel­der.
Je zag er de mooiste kleuren
en de prach­tigste afbeel­dingen.
Een glas-in-lood-raam
waar de zon net op stond,
glansde wel heel mooi.
Er ston­den allemaal personen op,
Jozef en Fran­cis­cus en Catharina
en nog een hele­boel anderen.
"Dat zijn allemaal heiligen, jongen",
legde zijn moe­der uit,
Erik had het goed ont­hou­den.

Dat is een heilige

Een paar dagen later
vroeg de juffrouw op school:
"Wie kan mij ver­tellen
wat een heilige is".
Niemand stak zijn vin­ger op,
alleen Erik. Die wist het.
Die zei:
"Een heilige is iemand,
waar het licht door­heen schijn".

En dat was de bedoeling van die kaars
die we hebben gedragen:
Het licht dat voor alle mensen straalt,
is in deze wereld geko­men:
Jezus Christus.

Moge Gods licht door je heen schijnen!

Wij hebben dat licht mee­ge­kre­gen,
en we zijn ge­roe­pen
- velen van ons op een bij­zon­dere wijze,
als reli­gi­eus of an­ders­zins God toegewijde -
om dat licht te dragen
en ons ervoor in te zetten
opdat met Gods hulp
dit licht door ons heen mag schijnen
opdat wij heiligen kunnen zijn.

Maria, onze Moeder, is ons daarin voor­ge­gaan;
moge haar voor­spraak ons helpen en sterken
om die weg te gaan.