Arsacal
button
button
button
button


Ontwikkelingen in het kerkelijk recht in Brescia besproken

50e Colloquium : kardinalen snijden feesttaart aan

Nieuws - gepubliceerd: vrijdag, 12 juni 2015 - 685 woorden
Canonisten stellen zich op voor een groepsportret (1); kardinalen De Paolis en Coccopalmerio snijden de feesttaart aan (2)
Canonisten stellen zich op voor een groepsportret (1); kardinalen De Paolis en Coccopalmerio snijden de feesttaart aan (2)

Op 12 juni ein­digde het vier­daag­se congres over nieuwe ont­wik­ke­lingen in het canoniek recht dat de Pau­se­lijke Uni­ver­si­teit Gregoriana jaar­lijks or­ga­ni­seert. Onder de 58 deel­ne­mers waren de kar­di­na­len Velasio De Paolis en de presi­dent van de pau­se­lijke raad voor de wets­tek­sten, kar­di­naal Francesco Palmerio. Een veel­heid aan thema's kwam aan bod, zoals juri­dische impli­ca­ties van de gezins­synode, de be­han­de­ling van het seksueel mis­bruik, de moge­lijke wijzi­gingen in de huwe­lijks­pro­ces­sen en andere thema's.

Prof. P. Kowal s.j. ging in op vragen die rond de gezins­synode naar voren komen. De onscheid­baar­heid van contract en sacra­ment (dat het huwe­lijk van twee gedoopten altijd een sacra­ment is) wordt opnieuw in vraag gesteld.In de dis­cus­sie komt nu ook weer naar voren dat het (sacra­menteel) huwe­lijk alleen kan zijn voor mensen die bij­zon­der goed voor­be­reid zijn, die een bij­zon­dere graad van geloof hebben. Maar vele van deze vragen die nu weer opkomen hebben we al gehad in de loop van de ge­schie­de­nis: in de zes­tien­de eeuw is dit naar voren geko­men bij­voor­beeld bij de vraag naar de gel­dig­heid van na­tuur­lijke hu­we­lij­ken van polyga­misten in missielan­den. Voorts heeft men sterk de ont­wik­ke­ling in Europa gevolgd en in Amerika, niet die in Afrika of Azië, waar het huwe­lijk meer een zaak van de families was en is en midner alleen van de individuën. De katho­lie­ke kaart van de wereld veran­dert. Minder dan een kwart van de katho­lie­ken woont momenteel in Europa. We zijn nog te Eurocentrisch..., volgens prof. Kowal, die toevoegde: het huwe­lijks­sys­teem dat we in het canoniek recht bezitten is zeer goed uit­ge­werkt. Of men moet heel het systeem herzien of ervan afblijven. Wat zijn de vaste punten van de leer waar men van af moet blijven? Die vraag komt op als men aan bepaalde ele­menten gaat tornen. Het zou goed zijn de onveran­der­lijke, wezen­lijke ele­menten hel­der op te sommen. De ene onveran­der­lijke waar­heid van het huwe­lijk moet wor­den uitgedrukt in de ver­schil­lende culturen.

Prof. G. Ghirlanda had eer­der in dezelfde rich­ting ge­spro­ken toen hij het thema incul­tu­ra­tie van het recht behandelde: De cultuur kan nooit volmaakt het ge­loofs­goed weer­spie­gelen. Het god­de­lijk recht is uitgedrukt in posi­tief canoniek recht en er is een nauwe band tussen dat recht en het god­de­lijk recht; het is nodig steed de justitia objectiva (objectieve recht­vaar­dig­heid) en veritas objectiva (objectieve waar­heid) in ver­band te brengen met cultuur. Be­lang­rijke bijdrage van het god­de­lijk recht in zover dat over de kerk gaat is bij­voor­beeld het ge­meen­schaps­ka­rak­ter dat een wezen­lijke bijdrage is in een indi­vi­dua­lis­tische cultuur.


Vele andere thema's wer­den be­spro­ken waarop we in dit ver­band niet zullen ingaan, voor een deel ook omdat het meer tech­nisch-juriidsche thema's waren.

Omdat dit het 50e colloquium was, werd een uitstapje gemaakt naar het geboorthuis van Paulus VI in Concesio bij Brescia en het hei­lig­dom van de Madonna della Stella waar de H. Mis werd gevierd. Tijdens de maal­tijd daarna sne­den de beide kar­di­na­len de feesttaart aan (foto 2)

Het congres werd af­ge­slo­ten op het hoog­feest van het H. Hart. Tijdens de H. Mis heb ik in de homilie erop gewezen dat het hoog­feest niet alleen een vie­ring is van de lij­dende liefde van Jezusmaar dat we de devotie in het geheel van het Paas­mys­te­rie mogen zien. Ook de Heer zelf keek tij­dens het laatste avondmaal vooruit naar Zijn lij­den als ver­heer­lij­king. Daartoe nodigt ook de li­tur­gie ons uit als die het water en het bloed dat uit de doorstoken zijde van de Heer vloeit, ziet als symbool van de sacra­menten. In die­zelfde lijn verge­lijkt Thomas a Kempis de soldaat die met zijn lans de zijde van de Heer doorsteekt en Zijn Hart raakt met Mozes, die water uit de rots sloegen zo het volk leven schonk. De dag van het H. Hart is dan ook een feest van bewust­zijn van en dank­baar­heid om Gods liefdegaven, aller­eerst de Kerk en de sacra­menten, maar ook Zijn gaven aan ieder van ons. Alles wat met liefde te maken heeft, staat niet los van het lij­den, maar als christen mogen we die moei­lijke kanten ook weer zien in het licht van heel het paas­mys­te­rie, dus in het licht van de ver­rij­ze­nis en het leven.

Terug