Zoeken

Toen ik priester was gewijd, kwam ik terecht in een stadsparochie. Toentertijd, bijna veertig jaar geleden, zat de kerk nog aardig vol, al was de teruggang allang duidelijk merkbaar. Er kwamen tussen acht- en negenhonderd mensen naar de heilige Mis, maar daarvan was maar een dertigtal beneden de vijftig à vijfenvijftig. Ik kon dus duidelijk zien waar het naar toe zou gaan en dat vond ik soms bijna deprimerend.

Helaas kon ik er niet bij aanwezig zijn: de herdenking van de omgekomen vluchtelingen heeft weer plaats gevonden ditmaal in de Mozes en Aäronkerk. Zo’n 3000 mensen stierven, veelal in de Middellandse zee, op hun vlucht uit de ellende van een leven van armoede, oorlog en vervolging.

Op zaterdag 12 december werd in de Groenmarktkerk (H. Antonius van Padua) een bijeenkomst gehouden rond de vluchtelingenproblematiek, georganiseerd door de caritas-afdeling van het bisdom. Drie zeer informatieve inleidingen gingen op verschillende aspecten in, waarna ik een afsluitend woord heb gesproken, waarin ik op de positie en activiteiten van de Kerk ben ingegaan.

Het is intussen een vaste traditie geworden dat de duizenden vluchtelingen die omgekomen zijn aan de grenzen van de Europese Unie, worden herdacht tijdens een gedenkdienst voor de Hermitage in Amsterdam, op het steiger aan de Amstel.

Op zondagmiddag 1 november worden in Amnsterdam de vele omgekomen vluchtelingen die gestorven zijn aan de buitengrenzen van de Europese unie herdacht. Dat gebeurt met een inleiding van eerste kamerlid Tineke Strik, de vertoning van een korte documentaire in het gebouw van de protestantse diaconie (Nieuwe keizersgracht 1A) om 15.30 uur en een gebedsdienst op de steiger voor de Hermitage om 17.00 uur,