Zwakke mensen, maar gestorven voor hun geloof

Feest van Martelaren van Gorcum in Brielle

Op 9 juli wordt het feest van de heilige mar­te­la­ren van Gorcum gevierd, maar zater­dag 7 juli was er al een prach­tige feest­dag voor hen in het hei­lig­dom van Brielle. Vele hon­der­den mensen woon­den de heilige Mis bij. Mgr. Hans van den Hende, Bis­schop van Rotter­dam, preekte over volhar­ding in het geloof, in het gebed, in het dragen van wat God je te dragen geeft.

Volle kerk

Het was mooi om hierbij aanwe­zig te kunnen zijn en de mar­te­la­ren te eren waar­van de relieken in een schrijn voor het altaar staan, in de bede­vaarts­kerk. Ook Kar­di­naal Adrianus Simonis en bis­schop Ad van Luyn, emeritus van Rotter­dam waren bij de fees­te­lij­ke vie­ring aanwe­zig, samen met bijna der­tig pries­ters en een kerk vol met gelo­vi­gen. De organi­sa­tie had dit jaar aan alle kanten stoelen bijge­plaatst, in overleg met de ge­meen­te, en ook die waren volgens mij allemaal vol. Ik zag zelfs achter in de kerk nog mensen staan. Voor mij was dit des te ver­won­der­lijker omdat ik zo’n veer­tig jaar gele­den de vie­ring wel heb mee­ge­maakt en me herinner dat er toen maar een klein groepje mensen bij was. Toen was dit hei­lig­dom tame­lijk in verval en een paar handjes­vol oudere mensen kwamen nog naar deze plek, vandaag was het een bloeiend en fees­te­lijk gebeuren ter ere van deze geloofs­ge­tui­gen.

Wie waren zij?

Wie waren die negen­tien mar­te­la­ren? Dit zijn heiligen die voor ons gewone mensen, met onze fouten en zwak­he­den, wel troost­vol kunnen zijn. Want onder deze pries­ters en broe­ders, wereldheren en fran­cis­ca­nen en een enkele norber­tijn, waren vurige en trouwe gelo­vi­gen, maar ook pries­ters die het niet zo nauw had­den geno­men met de ver­plich­tingen van hun pries­ter­lijke staat. Van één van hen is tenminste bekend dat hij een relatie had gehad met een vrouw. Anderen wisten niet heel veel van de inhoud van het geloof af. Van één broe­der wordt ver­teld dat hij zich eruit red­den door aan te geven dat hij alles geloofde wat zijn overste, de gardiaan, geloofde! Maar hun groot­heid bestond erin dat zij wisten te volhar­den - mgr. Van den Hende preekte hierover - in hun geloof en in het lij­den dat hun overkwam. Zij had­den kunnen ontsnappen aan de mar­telingen en de dood door hun geloof te verloochenen, met name hun geloof in de heilige Eucha­ris­tie en hun trouw aan en ver­bon­den­heid met de paus. Op het moment toen het erop aan kwam, wisten zij met Gods hulp staande te blijven, te volhar­den. Zij stierven opge­han­gen in een turfschuur, nu nog afgetekend op het mar­tel­veld, achter de bede­vaarts­kerk.

Andere tij­den...

Het gebeur­den allemaal in de tijd van de watergeuzen en de opkomst van het pro­tes­tantisme, oen het katho­lie­ke geloof overal verbo­den werd. Brielle viel in han­den van de Geuzen en daar­mee van het pro­tes­tantisme. Het was dan ook mooi dat bij deze vie­ring, nu we gelukkig heel andere tij­den beleven, ook burge­mees­ter en leden van het ge­meen­te­bestuur van de stad aanwe­zig waren.

Ik hoop dat het leven en het voor­beeld van de mar­te­la­ren ook in deze tijd velen mogen in­spi­re­ren!

De relieken

Overigens zijn de relieken na de mar­tel­dood van deze negen­tien pries­ters en kloos­ter­lingen opgegraven en naar Brussel over­ge­bracht. In de negen­tien­de eeuw is een groot deel terug­ge­bracht. Eén deel bevindt zich in Brielle, één deel is nog in Brussel en een derde deel werd over­ge­bracht naar de huis­ka­pel van de bis­schop van Haar­lem. Dat deel bevindt zich nu in de kapel van de Tilten­berg.