Als je verlangt naar erkenning en waardering....

'Vuur ben ik komen brengen...' - 20e zondag B

"Vuur ben ik komen brengen" zegt Jezus in het evan­ge­lie van deze zon­dag (Lc. 12, 49-53). Dat klinkt wel mooi en posi­tief. Wie wil er nu niet een beetje vuur, wat spirit? Maar ver­vol­gens heeft Jezus het alleen nog maar over ver­deeld­heid. Hoe zit dat?

De Heilige Mis had ik deze zon­dag in de ka­the­draal, die ook via ka­the­draal TV en Radio Maria te volgen was. In de mid­dag, om 16.30 uur, is de vigilie Mis voor Maria Tenhemelope­ming (15 au­gus­tus) in Heiloo (zie volgende bericht).

Homilie

Vuur: een soort tweesnij­dig zwaard

Erken­ning en waar­de­ring

Het zit heel diep in de meeste mensen
te verlangen naar waar­de­ring en erken­ning.
Niemand vindt het leuk
niet mee te tellen
en niet goed te vallen bij anderen.
Zeker voor kin­de­ren en jon­ge­ren
is dit vaak een be­lang­rijk iets:
als je buiten de groep valt,
niet mee kunt doen,
is dat verdrie­tig en pijn­lijk.
Veel mensen hebben zoiets ervaren
en dragen dat soms een leven lang mee:
die behoefte om ein­de­lijk erkend
en ge­waar­deerd te wor­den.
Voor som­mi­gen betekent dat dan ook
dat ze moeite hebben
om eigen keuzes te maken,
een eigen weg te gaan
omdat ze een behoefte hebben
om aan ver­wach­tingen van anderen
te voldoen.

Vurig of "pleasen"

Maar als we ergens vol van zijn,
als we vurig zijn,
gaat dat botsen
met dat willen “pleasen”.

Als we vurig zijn in ons geloof,
dan spat dat vuur na­tuur­lijk
altijd ook wel een beetje ervan af.
Waar ons hart vol van is,
loopt de mond van over
en als onze mond er al niet van over loopt,
zal een vurig geloof toch zicht­baar zijn.
Dan kun je eigen­lijk niet meer door­gaan
met gewoon maar meedoen met anderen.

Een schei­ding

Dus het kan eigen­lijk niet anders
dan dat de mensen om U heen
er iets van merken dat U een gelo­vi­ge bent,
zelfs als U besluit Uw mond erover te hou­den,
bij­voor­beeld omdat U vermoedt
dat het in dat gezel­schap
niet goed zal vallen:
Geloof en kerk betreffen zaken
waar u niet goed over kunt spreken,
omdat de mensen om U heen
er anders in staan.
Ook dat laatste:
dat u maar zwijgt
om de sfeer niet te bederven,
is al een teken
van een zekere schei­ding tussen mensen,
je wilt niet alleen meer
aan ver­wach­tingen van anderen voldoen.

Vuur in het Nieuwe Testa­ment

In het Nieuwe Testa­ment
heeft “vuur” beide bete­ke­nissen:
de bete­ke­nis van vurig zijn
én die van schei­ding die dat veroor­zaakt.
Aller­eerst denken we bij vurig­heid aan het Pinkster­feest,
toen de heilige Geest neerdaalde op de apos­te­len.
Daar zal de evangelist Lucas
mis­schien ook aan hebben gedacht
toen hij het evan­ge­lie schreef
dat we zojuist hebben gelezen.
Aan de apos­te­len verscheen die Pinkster­dag
iets dat op vuur geleek
en dat zich op ieder van hen neerzette.
De apos­te­len wer­den vurig.

Het en­thou­sias­me van de Pinkstergeest

Het is aan dat vuur dat we denken
als we het hebben
over iemand die vurig is
in de zin van bezield en en­thou­siast,
zoals de apos­te­len op Pink­ste­ren:
zij gooi­den de ramen en deuren open,
verstopten zich niet lan­ger
maar trokken erop uit om het evan­ge­lie
overal te ver­kon­di­gen;
ze voel­den zich niet lan­ger geremd
door men­se­lijk opzicht,
zij lieten zich niet lan­ger lei­den
door men­se­lijke verlangens
naar waar­de­ring en erken­ning,
maar het vuur van de heilige Geest
zou voor­taan hun leven bepalen.
Na­tuur­lijk riep dat vuur van de apos­te­len
ook negatieve reacties op:
ze wer­den ver­volgd,
in ge­van­ge­nissen op­ge­slo­ten
en ze stierven de mar­tel­dood.

En de ver­deeld­heid?

Het is dit vuur
waar Jezus vandaag in het evan­ge­lie over spreekt:
het is een vuur dat bezielt, dat je vervult
en dat tege­lijk ook een schei­ding brengt,
omdat de heilige Geest
je tot keuzes brengt
die niet ie­der­een zal delen.
Dat is de ver­deeld­heid
waar Jezus over spreekt.
Durf je dat aan,
om je eigen weg te gaan,
keuzes te maken voor God,
voor recht en waar­heid?

Dit vuur dat de apos­te­len
en hope­lijk ook ons
met en­thou­sias­me bezielt
heeft dus altijd ook een andere kant:
het brengt een zekere schei­ding te weeg;
wie er niets van wil weten,
neemt afstand van dat vurig geloof,
keert zich ertegen.
Er kan een zekere ver­wij­de­ring ontstaan.

Zwijgen of spreken?

Moet je dan maar stil blijven,
mee­gaan, zodat je hope­lijk waar­de­ring en erken­ning krijgt?
Maar had­den die apos­te­len dan maar moeten zwijgen?
Hadden ze zich beter stil kunnen hou­den
uit angst voor negatieve reacties?
Na­tuur­lijk niet!
Anders was de blijde bood­schap nooit ver­der geko­men,
anders was het evan­ge­lie niet door­ge­gaan.
Zij mochten ervoor uit­ko­men
en wij mogen ervoor uit­ko­men,
ook al kan het weleens zijn
dat we door het vuur dat ons bezielt
vrien­den krijgen én vrien­den verliezen.
Maar aan de andere kant:
door lauw­heid kun je veel meer verliezen...

Vuur ben ik komen brengen...
En hoe verlang ik dat het reeds oplaait...

Wees vurig!

GEBED VAN DE GELOVIGEN (VOORBEDE)

Laten we bid­den tot God onze Heer,

1. Laten we bid­den dat het vuur van de heilige Geest ons allen en heel de kerk­ge­meen­schap zal bezielen met inzet en ijver voor het evan­ge­lie. Laat ons bid­den

2. Laten we ook bid­den voor alle mensen die een afkeer hebben van geloof en gods­dienst; dat ook zij zullen zoeken naar wat goed is en waar en zullen kunnen on­der­schei­den wat blijvend is en wat slechts van beperkte waarde is. Laat ons bid­den

3. Laten we ook bid­den voor alle families, ge­zin­nen, organi­sa­ties en ge­meen­schappen waar ver­deeld­heid heerst; dat die ver­deeld­heid overwonnen zal wor­den en dat er weder­zijds begrip zal ontstaan. Laat ons bid­den

4. Bidden we ook voor alle mensen in onze eigen families en in onze omge­ving met wie we het geloof en de waar­den die daar­mee verbon­den zijn, maar moei­lijk of in het geheel niet kunnen delen; dat de on­der­lin­ge liefde en weder­zijds respect bewaard zullen blijven. Laat ons bid­den

5. En laten we bid­den voor een spoe­dig einde aan de oorlogshan­de­lin­gen in en rond Oekraïne en in de andere lan­den die in oorlog zijn. Laat ons bid­den.

Pa­ro­chie-intenties

B: Zegen, hemelse Vader, ons allen en allen die met ons verbon­den zijn; moge het vuur van uw Geest ons bezielen en mogen onze intenties zuiver zijn; verhoor ons bid­den, door Christus onze Heer