Zoeken

Op 30 november werd in het bisschopshuis het symposium gehouden "Vrede begint bij jezelf". Burgemeester Jos Wienen van Haarlem hield een mooi, persoonlijk verhaal; Marianne Visser van Klaarwater vertelde ervaringen over haar oom Bernard van Klaarwater, als missionaris gestorven in Papoua Nieuw Guinea. Ik heb gesproken over het Jubeljaar en de betekenis ervan voor ons en over de Encycliek over de broederschap van alle mensen "Fratelli tutti".

Op het feest van Christus Koning wordt in alle bisdommen de Jongerendag gevierd. Dit jaar waren we daarvoor in Heemskerk. In de Mis die in de Mariakerk werd gevierd, stonden we stil bij het evangelie over schapen en bokken (Mt. 25, 31-46). Wanneer ben je een bok, wanneer een schaap?

Zondag 12 november vierden we in de kathedraal de Eucharistieviering die ook door KRO-NCRV werd uitgezonden. In de eerste lezing en het evangelie ging het over wijsheid. Maar wat is wijsheid?

Zondagavond 15 oktober was ik bij de vrouwengroep van de kathedraal voor ontmoeting en een lezing over de visie van de H. paus Johannes Paulus II op de vrouw in de kerk. Het was een heel geschikte dag daarvoor, want 15 oktober is de feestdag van de heilige kerklerares en kloosterhervormster Teresa van Avila.

Op de maandelijkse Willibrordavond was ik in het seminarie in Heiloo voor het gesprek met de jonge priesters. Aansluitend was er een lezing over de lijkwade van Turijn en in het Eucharistieviering heb ik Thomas Böttcher aangesteld tot acoliet.

Op de eerste zondag van de Advent was de TV-Mis van de KRO vanuit de kathedrale basiliek van Sint Bavo in Haarlem met zang van de Bavo-cantorij onder leiding van magistra cantus Sanne Nieuwenhuijsen met de titulair organist dr. Ton van Eck aan het orgel.

Op woensdag 24 maart vond de jaardag van CNV-onderwijs plaats over kansen(on)gelijkheid. Ik kon de slotconclusies nog meemaken en was uitgenodigd om af te sluiten met een kort woord en een 'Onze Vader'. De bijeenkomst was digitaal maar zover ik dat meegekregen heb, belangrijk en praktisch, een echte hulp om een goede aandacht te kunnen geven aan leerlingen die minder kansen hebben...

Op het Hoogfeest van Christus Koning was ik in de Vredeskerk in Amsterdam voor de Eucharistieviering. Vóór Corona was deze Mis bedoeld als de feestelijke viering van 25 jaar El Shaddai. Dat is nu zaterdagmiddag gevierd, zondag was nu de Mis met de parochianen, althans de kleine groep die nu kon deelnemen. De woorden van de Mensenzoon, de grote Koning, in het evangelie van deze dag (Mt. 25, 31-46) klinken voor de bokken aan diens linkerhand nogal streng: "Gaat weg van mij...".

Zondag 15 november was ik in Ilpendam. Dit zou eigenlijk een grote feestelijke viering hebben moeten zijn want de kerk bestaat 150 jaar, maar dat was natuurlijk niet mogelijk. Het werd een voorproefje van het echte feest, want dat willen ze in Ilpendam niet voorbij laten gaan. Hoopvol klonk het aan het einde van de viering dat de kerk in 1871 pas was geconsacreerd dus dat een jubileumviering in 2021 ook nog zeer goed zou kunnen.

De wijze en dwaze maagden oftewel de verstandige en de domme bruidsmeisjes die met hun lampen klaar moesten staan om de bruidegom te verwelkomen, zij stonden deze zondag in het evangelie centraal (Mt. 25, 1-13). Het was tevens Willibrordzondag.

Op 22 september heeft de Congregatie voor de Geloofsleer de brief Bonus Samaritanus gepubliceerd over de zorg voor mensen in kritieke en terminale fases van hun leven, die op 14 juli is getekend. De brief gaat vanuit een christelijk-katholieke visie in op deze zorg nu medische ontwikkelingen verlenging van het leven hebben mogelijk gemaakt en het tegelijk vaak moeilijk is de menselijke waardigheid en de zin van het leven te begrijpen als vooral lijden, zwakheid en breekbaarheid van het menselijk leven naar voren komen.

Vrijdag 22 november heb ik deelgenomen aan een ontmoeting van Europese bisschoppen, die was georganiseerd door de Gemeenschap van Sant’ Egidio in Rome. Een twintigtal bisschoppen was daar uitgenodigd om met elkaar van gedachten te wisselen aan de hand van een inleiding van prof. Andrea Riccardi, stichter van de Gemeenschap van Sant’ Egidio.

Op donderdag 5 september mocht ik met de zusters van Moeder Teresa (Missionarissen van de naastenliefde) de feestdag vieren van hun in 2016 door paus Franciscus heilig verklaarde stichteres. Moeder Teresa was een bijzondere vrouw. Zij zag er zeer breekbaar uit, maar het was een vrouw met een enorme kracht.

Kerstavond begon voor mij bij Sant'Egidio in Amsterdam. In de Mozes en Aäronkerk werd de kerstmaaltijd voor de armen gehouden. Volgens de traditie van de gemeenschap van Sant'Egidio vindt die maaltijd plaats in de kerk waarmee in feite tot uitdrukking wordt gebracht dat de dienst aan de armen, eredienst is, dienst aan God.

Op zondag 26 november, feest van Christus Koning heb ik de Mis gevierd in de Obrechtkerk (officieel: O.L. Vrouw van de Allerheiligste Rozenkrans) met koor en orkest. Kees de Wijs nam afscheid als organist en voor de H. Mis mocht ik een 95 jarige in de kerk opnemen. Het evangelie was Mt. 25 over die dorstige, hongerige, vreemdeling... die Jezus zelf bleek te zijn.

In de Eucharistieviering vormen de lezingen van de H.Schrift een wezenlijk onderdeel. Door de Schriftlezingen klinkt voor ons het Woord van God. De eerste christenen kwamen van meet af aan samen om te luisteren naar het Woord van de Heer.

Ook in onze tijd zijn priesters nodig. Priester worden is niet zozeer een beroepskeuze als een levenskeuze. Dat komt bijzonder tot uitdrukking in het celibaat. Is dat de weg die God van mij vraagt? Of zoek ik mezelf in die gedachte om priester te wqrden? En hoe kan ik dit onderscheiden?

Voor allen die in het pastoraal werkzaam zijn en voor hen die met het kerkelijk huwelijksrecht te maken hebben of er in zijn geïnteresseerd.