Zoeken

Zondag 3 november was de jubileumviering van het 100 jarig bestaan van de Mariakerk (O.L. Vrouw Altijddurende Bijstand) in Bussum. Aan het einde van de Eucharistieviering werd een prachtig Magazine uitgereikt, Burgemeester Han ter Heegde van de gemeente Gooise meren sprak een heel betrokken woord en de koster werd totaal overdonderd...

Een greep uit mijn agenda.

Diaken Wim Balk is de nieuwe bisschoppelijk gedelegeerde voor basisonderwijs en Pabo's. Op Vrijdagmorgen 10 november vond in het bisschopshuis het overleg plaats waarin drs. Diederik Wienen zijn taken als gedelegeerde overdroeg.

Op Allerzielen is de priester Frans (Francesco) D'Agostino in de ochtend in Amsterdam overleden. Vrijdagmiddag ben ik samen met de plebaan afscheid wezen nemen en hebben we voor hem gebeden.

De kathedraal was flink bezet voor de Allerzielenmis met het kathedrale koor. Er werden lichtjes ontstoken voor de overledenen van het afgelopen jaar en we stonden stil bij het doel, de bestemming van ons leven. Dit is niet alleen een dag van verdriet...

Op 1 november, daags voor Allerzielen, gedenken we alle heiligen; niet alleen degenen die heilig verklaard zijn, maar ook die mensen die misschien in het verborgene een leven hebben geleid naar Gods wil, voilgens de zaligsprekingen die we op deze dag in het evangelie horen.

Na een kort bezoek aan het Jeanette Noëlhuis van de Catholic Worker-beweging, was ik in de St. Urbanuskerk van Duivendrecht voor de Mis van Allerzielen. Daar werden de dierbare overledenen herdacht: ruim 130 namen werden voorgelezen en lichtjes werden voor hen ontstoken in de vorm van een hart, want zij zijn wel uit het oog, maar niet uit ons hart.

In de H. Adelbertuskerk in Haarlem Noord vond op Allerzielen (2 november) de uitvaart plaats van diaken John Versteeg (* 1946), die in deze regio diaken was en plotseling is overleden. Ook pater Jacob Sijm (* 1928) is overleden en voor hem was de uitvaart afgelopen vrijdag in Schimmert (L.).

Allerzielen is de dag waarop we al onze overleden dierbaren gedenken en voor hen bidden. Velen brengen een bezoekje aan de begraafplaats en komen naar de kerk voor de viering van de Eucharistie.

Op het hoogfeest van Allerheiligen vierden we de Eucharistie in de kathedraal met precies dertig mensen en natuurlijk met alle mensen die verbonden waren via Kathedraal TV of RTV Noordholland. Nu we om ons heen zien hoe de natuur verkleurt en sterft, gaan onze gedachten als vanzelf naar het einde van ons aardse leven en naar de toekomst bij God...

Overzicht van publicaties, vertalingen en interviews van Mgr. Hendriks of waaraan hij heeft meegewerkt.

Zondag 10 november was ik voor de heilige Mis in de Vredeskerk in Amsterdam, waar ik Hans Blaas en Henk Ostendorf tot buitengewoon bedienaar van de heilige communie heb aangesteld. De lezingen gingen over de moedige Makkabeese broers en over de Sadduceeën en over het geloof in het eeuwig leven. Wat betekent dat voor je?

Allerzielen is een dag van mijmering, een zekere weemoedigheid, van omzien, terugblikken en van gebed. Een dag van dankbaarheid ook... Naarmate ons leven vordert, zijn er steeds meer mensen aan de andere kant van de grens die door onze aardse dood wordt getrokken. Zij die ons zijn voorgegaan, blijven met ons verbonden... Heer geef aan alle overleden gelovigen de eeuwige rust...

‘Doe maar wat Hij u zeggen zal. Overwegingen bij de zondagen van het liturgisch jaar (jaar A)’. Het boek is uitgegeven door Adveniat en in de boekhandel te verkrijgen. Het boek bevat overwegingen bij de thematiek van de zondag. Het zijn niet zozeer exegetische toelichtingen, alswel teksten die het verband willen leggen tussen de thema’s van hoofd­za­ke­lijk het evangelie en algemeen menselijke en actuele thema’s.

Op zaterdag 24 november vond alweer de laatste bijeenkomst plaats van de cursus ‘Professioneel beheer en bestuur in de Kerk’. Dit keer lag het accent op ‘Bouwen aan de toekomst’.Want dat is de grote vraag: we hebben de mond vol van ‘missionaire kerk’ maar hoe kan onze lokale kerkgemeenschap nu feitelijk, concreet missionair worden en uitstraling krijgen?

Toen ik priester was gewijd, kwam ik terecht in een stadsparochie. Toentertijd, bijna veertig jaar geleden, zat de kerk nog aardig vol, al was de teruggang allang duidelijk merkbaar. Er kwamen tussen acht- en negenhonderd mensen naar de heilige Mis, maar daarvan was maar een dertigtal beneden de vijftig à vijfenvijftig. Ik kon dus duidelijk zien waar het naar toe zou gaan en dat vond ik soms bijna deprimerend.

Op de dag van Allerzielen is er weemoed, gemis, verdriet, maar ook geloof en hoop en verbondenheid. We rouwen en vieren ons geloof in het eeuwig leven. Deze avond was ik in de O.L. Vrouw van de H. Rozenkrans (Obrechtkerk) in Amsterdam, waar het Obrechtkoor o.l.v. Luc Löwenthal het Requiem van Gabriel Fauré zong.

Zondag 12 november was ik voor de zondagse Eucharistie en ontmoeting met de parochianen in De Noord (Heerhugowaard Noord), waar diaken Hans Bruin werkzaam is. De parochie heeft een mooi vormselproject waarin jongeren betrokken worden bij de voorbereiding van de vormelingen. Ook op andere manieren probeert de parochie jongeren en kinderen bij het parochie-gebeuren te betrekken.

Helaas kon ik er niet bij aanwezig zijn: de herdenking van de omgekomen vluchtelingen heeft weer plaats gevonden ditmaal in de Mozes en Aäronkerk. Zo’n 3000 mensen stierven, veelal in de Middellandse zee, op hun vlucht uit de ellende van een leven van armoede, oorlog en vervolging.

Allerzielen: een dag die bijna niemand onberoerd laat. Wie heeft er geen dierbaren om op deze dag te gedenken? In Haarlem deden we dat bijna feestelijk op de katholieke begraafplaats Sint Barbara die 125 jaar bestond.

Voor de viering van Allerzielen was ik in Nieuw Vennep, waar veel mensen naar de kerk gekomen waren om hun dierbare overledenen te gedenken. Na afloop van de Mis zijn we in processie naar het achter de kerk gelegen kerkhof gegaan om de graven te zegenen.

Allerheiligen en Allerzielen verbinden ons met het hemels vaderland: alle heiligen en alle dierbare overledenen die ons daarheen zijn voorgegaan, staan deze dagen centraal. Een overleden dierbare is een nieuwe band met God.

Op zaterdag 12 december werd in de Groenmarktkerk (H. Antonius van Padua) een bijeenkomst gehouden rond de vluchtelingenproblematiek, georganiseerd door de caritas-afdeling van het bisdom. Drie zeer informatieve inleidingen gingen op verschillende aspecten in, waarna ik een afsluitend woord heb gesproken, waarin ik op de positie en activiteiten van de Kerk ben ingegaan.

Het is intussen een vaste traditie geworden dat de duizenden vluchtelingen die omgekomen zijn aan de grenzen van de Europese Unie, worden herdacht tijdens een gedenkdienst voor de Hermitage in Amsterdam, op het steiger aan de Amstel.

Op het hoogfeest van Allerheiligen heb ik de Eucharistie gevierd in de H. Bavokerk in Heemstede waar Jan Jaap van Peperstraten als acoliet assisteerde. Hij wordt op 14 november in Heiloo tot diaken gewijd en doet zijn pastorale jaar in de parochies van het Klaverblad (Heemstede, Bennebroek, Vogelenzang).

Op zondagmiddag 1 november worden in Amnsterdam de vele omgekomen vluchtelingen die gestorven zijn aan de buitengrenzen van de Europese unie herdacht. Dat gebeurt met een inleiding van eerste kamerlid Tineke Strik, de vertoning van een korte documentaire in het gebouw van de protestantse diaconie (Nieuwe keizersgracht 1A) om 15.30 uur en een gebedsdienst op de steiger voor de Hermitage om 17.00 uur,

Op vrijdag 23 oktober werd in het Diocesaan Centrum het Julianaklooster in Heiloo de jaarlijkse vrijwilligersdag gehouden: een zaal vol mensen die zich inzetten voor de bedevaartplaats.Zowel rector Beemster als ikzelf hebben aangegeven dat de vrijwilligers onmisbaar zijn voor het heiligdom: zonder hen zou het niet gaan.

De Sint Agneskerk aan de Amstel­veen­seweg in Amsterdam is de parochie­kerk van de parochie voor de gelovigen die verbonden zijn met de buiten­gewone vorm van de Romeinse ritus. Op zondag 2 november mocht ik er aan tien gelovigen het heilig vormsel toedienen, waaronder verschil­lende volwassen gelovigen die tot de katholieke kerk toetraden. Na de vormsel­plech­tig­heid verleende ik pontificale assistentie bij de heilige Mis.

Iedere keer opnieuw worden wij mensen eraan herinnerd dat ons leven sterfelijk en voorbijgaand is: hoeveel mensen hebben we al niet voor ons uit zien gaan... grootouders, ouders, echtgenoot of echtgenote familieleden, vrienden of kennissen.